Α΄ ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ - α4΄. ΚΕΦ. Α΄ στιχ. ( 18-25 )

Ο Λόγος του Σταυρού, για άλλους μωρία, για άλλους δύναμη – σοφία.

ΚΕΙΜΕΝΟΝ

18. Ο λόγος γαρ ο του σταυρού τοις μεν απολλυμένοις μωρία εστί, τοις δε σωζομένοις ημίν δύναμις Θεού εστί.


19. γέγραπται γαρ· απολώ την σοφίαν των σοφών, και την σύνεσιν των συνετών αθετήσω.


20. που σοφός; που γραμματεύς; που συζητητής του αιώνος τούτου; ουχί εμώρανεν ο Θεός την σοφίαν του κόσμου τούτου;


21. επειδή γαρ εν τη σοφία του Θεού ουκ έγνω ο κόσμος δια της σοφίας τον Θεόν, ευδόκησεν ο Θεός δια της μωρίας του κηρύγματος σώσαι τους πιστεύοντας.


22. επειδή και Ιουδαίοι σημείον αιτούσι και Έλληνες σοφίαν ζητούσιν,


23. ημείς δε κηρύσσομεν Χριστόν εσταυρωμένον, Ιουδαίοις μεν σκάνδαλον, Έλλησι δε μωρίαν,


24. αυτοίς δε τοις κλητοίς, Ιουδαίοις τε και Έλλησι, Χριστόν Θεού δύναμιν και Θεού σοφίαν·


25. ότι το μωρόν του Θεού σοφώτερον των ανθρώπων εστί, και το ασθενές του Θεού ισχυρότερον των ανθρώπων εστί.



ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ


18. Διότι το γεγονός του σταυρικού θανάτου του Xριστού, για εκείνους, βέβαια, που βαδίζουν στο δρόμο του χαμού είναι ανοησία, αλλά για μας που βρισκόμαστε στο δρόμο της σωτηρίας είναι δύναμη Θεού.


19. Tο λέει άλλωστε η Γραφή: Θ΄ αποδείξω ψεύτικη τη σοφία των σοφών και χωρίς αξία τη σύνεση των συνετών!


20. Kαι πού είναι, στ΄αλήθεια, ο σοφός; Πού είναι ο ερμηνευτής των Γραφών; Πού είναι ο συζητητής του κόσμου αυτού; Δεν απέδειξε ο Θεός ανοησία τη σοφία του κόσμου αυτού;


21. Eπειδή, λοιπόν, ο κόσμος απέτυχε να γνωρίσει το Θεό μέσα στα πλαίσια της σοφίας του Θεού, γι΄ αυτό ο Θεός, χρησιμοποιώντας τη σοφία του, θέλησε μέσω της μωρίας του κηρύγματος να σώσει όσους πιστεύουν.


22. Kαι το λέω αυτό, επειδή και οι Iουδαίοι κάποιο σημαδιακό θαύμα απαιτούν να δουν, και οι Έλληνες σοφία ζητάνε.


23. Eμείς, όμως, κηρύττουμε το Xριστό, που έχει σταυρωθεί, πράγμα που για τους Iουδαίους είναι σκάνδαλο και για τους Έλληνες ανοησία!


24. Mα γι΄αυτούς που έχει καλέσει ο Θεός, είτε Iουδαίοι είναι είτε Έλληνες, ο Xριστός αυτός είναι Θεού δύναμη και Θεού σοφία.


25. Γιατί αυτό που κάνει ο Θεός, ακόμα κι αν το βλέπουν σαν ανόητο και σαν αδυναμία οι άνθρωποι, ξεπερνά την ανθρώπινη σοφία και την ανθρώπινη δύναμη.

ΣΧΟΛΙΑ

18. Στο προηγούμενο φύλλο α3΄ είχαμε καταλήξει στη φράση : ίνα μη κενωθή ο σταυρός του Χριστού. Εδώ, στο στίχο 18 ,ο ίδιος ο Παύλος προχωρεί στην ανάλυση του τι θα πει να κενωθεί ο σταυρός του Χριστού. Διότι ο λόγος του Σταυρού ,το κήρυγμα δηλαδή ο σταυρικός θάνατος του Χριστού ,τοις μεν απολλυμένοις μωρία εστί , δηλ. για τους χαμένους ,τα χαμένα πρόβατα ,είναι μωρία, είναι κουταμάρα είναι ανοησία, τοις δε σωζομένοις , δηλ. για μας που θα σωθούμε το ίδιο κήρυγμα (και αυτό είναι ένα κριτήριο ) είναι δύναμις Θεού .


Είναι αλήθεια και ξέρουμε ότι το κήρυγμα του Εσταυρωμένου ,από την αρχή δεν βρήκε πολλούς ενθουσιώδεις οπαδούς . Και μάλιστα και σήμερα ακόμα Εκτός από τους αθέους και τους αρνητές ,οι Εβραίοι μένουν μακριά από την εκκλησία από τον Χριστόν. από την χριστιανοσύνη, ακριβώς γιατί δεν μπορούν να δειχτούν αυτό το κήρυγμα του Σταυρού.


Eμείς, όμως, κηρύττουμε το Xριστό, που έχει σταυρωθεί, πράγμα που για τους Ιουδαίους είναι σκάνδαλο και για τους Έλληνες ανοησία! Ιουδαίοις μεν, σκάνδαλον, Έλλησι δε, μωρίαν. Οι Ιουδαίοι, λέγει ο Παύλος , έχουν σκάνδαλον ,και σκόνταμμα τον Εσταυρωμένο γιατί σκοντάφτουν εις αυτόν, λέγοντες : και πώς δύναται να είναι Θεός εκείνος, όπου έτρωγε, και έπινε με τους τελώνες και πόρνους ,και εκείνος όπου τελευταίον εσταυρώθηκε με τους ληστές; ­Οι Έλληνες δε πάλιν περιγελούν το μυστήριον ,και την πίστη του Εσταυρωμένου , ως μωρίαν και αγνωσίαν γιατί να σταυρωθεί ο Θεός ,τούτο δεν καταλαβαίνεται με συλλογισμούς και λογικές αποδείξεις. Για να στηρίξει αυτά που λέει ο Παύλος καταφεύγει στην Αγία Γραφή ,στον προφήτη Ησαΐα:


19. Γέγραπται γάρ΄ «απολώ την σοφίαν των σοφών και την σύνεσιν των συνετών αθετήσω .» Ης. κθ΄14. και στους στίχ. 20 και 21 αναφέρει τόσον το αποτέλεσμα όσον και το δικαιολογητικό αυτής της αποφάσεως του Θεού.


Εδώ θα ήθελα να δούμε μια διαφορά μεταξύ σοφίας και συνέσεως που λέγει πιο πάνω δεν είναι το ίδιο πράγμα. Σύνεσις είναι το φυσικό χάρισμα που έχει ένας άνθρωπος πάρει εκ γενετής από τον Θεόν, το τάλαντο όπως θα λέγαμε «την σφραγίδα της δωρεάς », να είναι να είναι φρόνιμος ξύπνιος ,τετράγωνο μυαλό. Να τα έχει, όπως λέμε τετρακόσα. Αυτό είναι χάρισμα που έχει δώσει ο Θεός , αλλά το έχει δώσει ειδικά , σ΄αυτόν τον άνθρωπο . Δεν μπορεί να το επιτύχει μόνος του. το έχει πάρει ,είναι η σφραγίδα της δωρεάς ,είναι η μεγαλοφυΐα .Κάθε πεντακόσιες χιλιάδες παιδιά που γεννιούνται ,παίρνει και κάποιο, από το Θεό βέβαια , τη σφραγίδα αυτή της συνέσεως . Σοφία τώρα ,είναι όλα τα επίκτητα χαρακτηριστικά και οι γνώσεις ,που αποκτάει ο άνθρωπος ,και δια της μελέτης που κάνει , Δεν γεννιέται σοφός ο άνθρωπος . Αυτά όμως τα επίκτητα προσόντα που αποκτά με την μελέτην, αλλά και με την έμπνευση , αυτά λέγονται Σοφία .Η έμπνευσις όμως δεν είναι πάντα Θεϊκή . οι μεγάλοι Άγιοι ,είχαν έμπνευση ,είχαν και σύνεση και με την μελέτη την πολλή και με την χάρη του Θεού ,μεγαλουργούσαν. Υπάρχουν και άλλοι όμως και άλλοι που γεννήθηκαν με χάρισμα και μεγαλοφυΐα και έχουν μελέτην και έμπνευσην δαιμονικήν. αυτοι έχουν σοφίαν δαιμονικήν, όπως μας πληροφορεί ο Ιάκωβος Γ΄15 στον στίχο 21 ,ομιλεί για την σοφίαν του Θεού για την οποίαν θα αναφερθούμε στο επόμενον φύλλον α5΄.47,50,Φ5





ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟ α 5΄ Α΄ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ