En el Valle de Himnos ~ Infine... siamo un quartiere...!!!
Nella Valle degli Inni
~ Por fin ... somos un barrio ...!!!
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Με τη βοήθεια του Πανοικτίρμονος Θεού , από σήμερα είμαστε και πάλι κοντά σας ,μετά από τη διετή απουσία στην μπλογκόσφαιρα.
Με την επιστροφή μας , σας ανακοινώνουμε την διάθεση , να αποκτήσει το ιστολόγιό μας και άλλους συντάκτες για την καλλίτερη ενημέρωση και
πνευματική βοήθεια των αναγνωστών μας .
Παρακαλούνται οι ενδιαφερόμενοι , όπως συμπληρώσουν τη φόρμα επικοινωνίας (κάτω δεξιά).

Σας περιμένουμε με χαρά!

Θεοτόκης
21/11/2014

ΤΕΛΟΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΩΝ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ

Όσο με ωφέλησαν οι αρρώστιες , δε με ωφέλησε η άσκηση που , σαν μοναχός , έκανα τόσα χρόνια.
Γέρων Παΐσιος

Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2011

Ευτυχώς που υπάρχουν κι αυτοί !

Το παρακάτω τραγούδι ανήκει στο Σουηδικό συγκρότημα SABATON.

Η δημιουργία του βίντεο έγινε από ένα Σέρβο.
Ο Orthodoxcrusader είναι απο την Σερβία
Μόνο ξένοι θα μπορούσαν να γράψουν κάτι τέτοιο... 

Αν το έκαναν Έλληνες , θα χαρακτηρίζονταν "εθνικιστές","φασίστες" και "γραφικοί". Στην περίπτωση αυτή όμως , το μόνο που δεν μπορούμε να πούμε είναι αυτό.

Προσωπικά μου άρεσε πολύ και ειδικά στο άκουσμα του ονόματος HELLAS , όσο και αν κάποιους τους ξενίσει.


Είναι epic metal

ΟΜΙΛΙΑ Ε΄ΛΟΥΚΑ ΠΛΟΥΣΙΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ - ΛΚ. ΙΣΤ΄ 19-31.

    του π. Νικ. Φαναριώτη - Εφημ. Ι.Ν. Οσίου Λουκά Πατρών για την  30-10-2011

Και εν τω Άδη επάρας τους οφθαλμούς αυτού υπάρχων εν βασάνοις, ορά τον Αβραάμ από μακρόθεν και Λάζαρον εν τοις κόλποις αυτού.

Η παραβολή περιλαμβάνει δυο  ακραίες καταστάσεις, (πολύ πλούσιος-πολύ φτωχός), για να περιλάβει έτσι όλους τους ανθρώπους. Το θέμα μας είναι ότι ανατρέπει όλη την όντως μεγαλοφυώς ανεπτυγμένη διαβολική στρατηγική, για την μετά θάνατον ζωή : Διδάσκουν δηλαδή ότι ο άνθρωπος μετά θάνατον επιστρέφει στην ανυπαρξία (στο Ο). Έτσι πιστεύουν ότι με την αντισύλληψη ,τις  εκτρώσεις και την ομοφυλοφιλία σε βάθος χρόνου θα εξαφανίσουν το ανθρώπινο γένος που το μισούν, και θα εκδικηθούν τον  Θεό που το δημιούργησε .
Γι αυτό η σημερινή παραβολή είναι από τις πιο κρίσιμες στη ζωή του ανθρώπου, διότι      δίνει  ισχυρά επιχειρήματα ,ισχυρές αποδείξεις για την ύπαρξη της αιώνιας  ζωής  του  ανθρώπου ,για όσους  βέβαια θέλουν να  μην μπλεχτούν στα δίχτυα  τους .                           
Ο  Θεός έπλασε τον άνθρωπο κατ΄ εικόνα  δική του, δηλ. αιώνιο, γιατί και ο Θεός είναι αιώνιος) -(και επιπλέον αϊδιος). Η αιώνια ζωή του άνθρωπου κόπηκε σε δύο κομμάτια, από την πίστη που έδωσε ο άνθρωπος στα δυο μεγάλα ψέματα του Διαβόλου  που και  μετά την πτώση,  εξακολουθεί να διαδίδει μονότονα  δια  μέσου  των αιώνων στους ανθρώπους όλων  των  φυλών και όλων  των γενεών .                                                         
Το τραγικό είναι ,ότι ενώ τα δύο αυτά ψέματα είναι   παιδαριώδη και αφελή , οι άνθρωποι τα πιστεύουν και όχι  μόνον οι  αμόρφωτοι αλλά  και  οι μορφωμένοι  και οι  «επιστήμονες» . Και το χειρότερο είναι ότι όχι μόνον  αγνοούν  την πραγματικότητα αλλά και  αρνούνται με  πείσμα να μάθουν . Τα ξέρουμε εμείς αυτά !
Ας  ρίξουμε μια  ματιά σ΄ αυτή την διάσταση  της παραβολής σε σχέση με τα δυο αυτά  διαβολικά ψέματα ,ώστε  να μην είμαστε τελείως αγράμματοι στα θέματα της πίστης μας και ανοχύρωτοι απέναντι των  Αιρετικών .

1ον. Το πρώτο μεγάλο ψέμα είναι ότι τους υποσχέθηκε ο διάβολος, ότι θα γίνουν θεοί με τις δικές τους  δυνάμεις, βέβαιος όντας ότι αυτό εγκαινιάζει τον θάνατον: Και είπεν ο όφις τη γυναικί ου θανάτω αποθανείσθε  ήδει γάρ ο Θεός, ότι η αν ημέρα φάγητε απ΄αυτού, διανοιχθήσονται υμών οι οφθαλμοί και έσεσθε ως Θεοί, γινώσκοντες καλόν και πονηρόν. Γεν. Γ¨4,5
Είναι φανερό από μόνο του  ότι είναι ψέμα και απορεί κανείς πώς το πιστεύουν οι άνθρωποι αφού μετά από την παρακοή όχι μόνον δεν έγιναν θεοί αλλά ένα ταπεινωμένο και βασανισμένο ανθρώπινο γένος , μακριά από τον Δημιουργό  του . Αλλά και ο πλούσιος  της Παραβολής  που παρίστανε τον Βασιλιά φορώντας πορφύρα  και βύσσο βρέθηκε να ζητιανεύει από τον Λάζαρο μια  σταγόνα νερό  για να  βρέξει  την γλώσσα του.
Πάτερ  Αβραάμ ,ελέησον  με και πέμψον Λάζαρον ίνα  βάψει το άκρον του δακτύλου αυτού ύδατος  και καταψύξει την  γλώσσαν μου,  ότι οδυνώμαι  εν τη  φλογί  τούτη.   Τέτοιοι ελεεινοί  θεοί γίναμε όσοι πιστεύαμε και πιστεύουμε στο 1ο αυτό  μεγάλο ψέμα του σατανά,  ότι  ο άνθρωπος μπορεί να γίνει από  μόνος του θεός.

2ον.Το δεύτερον μεγάλο ψέμα  είναι ότι διαδίδει την μετά θάνατον ανυπαρξίαν και επιστροφήν εις το μηδέν όπως γίνεται  με τα ζώα.  Αυτό είναι πολύ πιο πονηρό από το   πρώτο ψέμα και παγιδεύει πολλούς . Γι αυτό πρέπει να δώσουμε  πολύ μεγάλη προσοχή.
Υπάρχουν δυο μορφές ανυπαρξίας στη  διαβολική στρατηγική.

1ο. Η άμεσος ανυπαρξία για τους αφελείς . Απέθανεν ο πλούσιος και ετάφη, άρα δεν πρόκειται περί νεκροφάνειας. Αλλά (εμφανίζεται) εν τω Άδη υπάρχων εν βασάνοις. Τόσο ο πλούσιος όσο και ο Λάζαρος  υπάρχουν, άρα η  ανυπαρξία μετά θάνατον  αποκλείεται.                                                                                                                   2ο. Η έμμεσος, ανυπαρξία   λέγεται μετεμψύχωσις η μετενσάρκωσις, δηλ. η ψυχή περνά διαδοχικά από διάφορα σώματα ανθρώ­πων η ζώων μέχρι να φτάσει στο  ΝΙΡΒΑΝΑ  και να εξαφανιστεί στο τίποτα, δηλαδή πάλι στο  μηδέν..

Μπροστά σ΄ αυτήν την κατάσταση του σκοταδισμού, ο μόνος που μπορεί να πληροφορήσει σωστά είναι ο Χριστός και η εκκλησία του, και αυτό κάνει και σήμερα, ρίχνοντας άπλετο φως: ότι ο Θεός έκτισε τον άνθρωπον επ΄αφθαρσία, και εικόνα της ιδίας ιδιότητος εποίησε αυτόν Και επειδή ανάμεσα  στις ιδιότητες  του Θεού δεν  υπάρχει ο θάνατος  ,γι αυτό και στις ιδιότητες  της εικόνας του Θεού που είναι ο άνθρωπος, προ  της παρακοής, δεν υπήρχε ο θάνατος . Πώς όμως κατάφερε το ανθρώπινο γένος  να τον αποκτήσει ; Φθόνω δε διαβόλου θάνατος εισήλθεν εις τον κόσμον.
Πολλές πληροφορίες μας δίδει αυτή η Παραβολή για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μας, που είναι η αιωνιότητα .Γι αυτό και είναι δυναμίτης για τους  αιρετικούς : δηλ.            

1ον . Πληροφορίες για την ύπαρξη και τα βάσανα της κολάσεως  στον Άδη:  Ίνα Καταψύξει την  γλώσσαν μου, ότι  οδυνώμαι  εν τη φλογί  ταύτη.   Λκιστ΄24 .
2ον  .Πληροφορίες για την κατάπαυση (ανάπαυση) των δικαίων. Ορά τον Αβραάμ από  μακρόθεν και Λάζαρον εν τοις κόλποις αυτού. Λκ ιστ΄23. -----------------------                                          3ον .Πληροφορίες για το αδύνατον της επικοινωνίας μεταξύ των δυο καταστάσεων.
Μεταξύ ημών και υμών χάσμα  μέγα εστήρικται ,όπως οι θέλοντες διαβήναι ένθεν προς υμάς  μη δύνανται ,μηδέ οι εκείθεν προς ημάς  διαπερώσιν .  Λκ ιστ΄26                                                                                                                                       

Ο τρόπος μεταβάσεως στην αιώνια ζωή διαφέρει:

1ον οι δίκαιοι μεταφέρονται   στους κόλπους του ΑΒΡΑΑΜ με φρουρά ( απενεχθήναι).
2ον Οι κολασμένοι  πάνε μόνοι τους, εθελοντικά στον ΆΔΗ:  (ίνα μη και αυτοί ελθωσι εις τον τόπον τούτον της βασάνου. Λκ ιστ΄28. Ο έχων  ώτα  ακούειν  ακουέτω .

                                                          ΑΜΗΝ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ ΤΟΥ ΛΟΥΚΑ (Γαδαρηνών) - ΛΚ. Η.27-39

 του π. Νικ. Φαναριώτη - Εφημ. Ι.Ν. Οσίου Λουκά Πατρών για την   23-10-11


Ος είχε  δαιμόνια εκ χρόνων ικανών, και ιμάτιον ουκ ενεδιδύσκετο

και

εν οικία ουκ έμενεν αλλ΄εν τοις μνήμασιν.


Στην εποχή μας κυκλοφορεί πολύς διάβολος διοικουμενικά, και εκεί που δεν υπάρχει Χριστός, κάνει θραύση.  Και αυτά τα φοβερά που συμβαίνουν στον πλανήτη, δεν είναι πόλεμος των πολιτισμών, αλλά όργιο καταστροφής του διαβόλου κατά του κόσμου είναι γραμμένο στην Αποκ.ΙΒ΄12. Ουαί την γην και την θάλασσαν, ότι κατέβη ο διάβολος προς υμάς, έχων θυμόν μέγαν, ειδώς ότι ολίγον καιρόν έχει.
                                   
Ο Χριστός μαζί με τους μαθητές του είχαν πάρει το πλοίον για την χώρα των Γαδαρηνών, και όταν βγήκε στην ξηρά υπήντησεν  αυτώ ανήρ τις εκ της πόλεως, ος είχε δαιμόνια εκ χρόνων ικανών, και ιμάτιο ουκ ενεδιδύσκετο και εν οικία ουκ έμενε, αλλ΄ εν τοις μνήμασι. Τα κύρια σημεία της περικοπής αναφέρονται σε δαιμόνια ,μνήματα ,γύμνια, γουρούνια, και υγρούς τάφους. Γύρω από αυτά θα περιστραφούμε.

Το νεκροταφείο είναι τόπος ερημώσεως  και θανάτου εκεί ο διάβολος  καμαρώνει το έργο των χειρών του, τις κατακτήσεις του.  Κι΄ αν έχουν κάποια μόνιμη κατοικία οι δαίμονες είναι οι ερημιές και τα μνήματα  άπελθε εις γη,  άνυδρον, έρημον, αγεώργητον, ην άνθρωπος ουκ οικεί,  Θεός  μόνος   επισκοπεί.   Μ. Βασίλειος  εξορκ., Εκεί ο μάγος (βλ. Κοσμάς ο Αιτωλός)  έστειλε τον νέον να πουλήσει την ψυχή του  εκεί ο Μέγας Αντώνιος πήγε να βρει και να πολεμήσει τους δαίμονας .

Αλλά ας μη μελαγχολήσουμε. Τα χριστιανικά κοιμητήρια, κατακτήθηκαν με έφοδο από τους Αγίους για τον Χριστό .Και όπως έγινε και στις  κατακτήσεις της σελήνης έτσι και εδώ, στα χριστιανικά κοιμητήρια οι άγιοι ύψωσαν το σύμβολο της ελπίδος , τον Τίμιον Σταυρόν.

Τα χριστιανικά κοιμητήρια, είναι χώροι αγίων εξομολογημένων και κοινωνημένων, εμποτισμένα από θεία κοινωνία, γεμάτα με άγια λείψανα αγνώστων αγίων γι αυτό και δεν επιτρέπεται να τα πατούμε  εκεί μέσα διάβολος δεν χωρεί.
Υπάρχουν και άλλα νεκροταφεία καταμεσής των πόλεων ((πρβ. Ασώτου)) τέτοια νεκροταφεία έχει γεμίσει η μοντέρνα κοσμική κοινωνία:  τα κακόφημα ξενοδοχεία, τα μαιευτήρια των αμβλώσεων, τα σκυλάδικα των οργίων, τα μεταμεσονύκτια άντρα με τα δηλητηριασμένα ποτά και ναρκωτικά..... είναι νεκροταφεία  που θάβονται  ζωντανοί όσοι συχνάζουν σ αυτά. δείχνουν νικηταί και είναι νικημένοι, δείχνουν ζωντανοί και είναι πεθαμένοι.

Τα νεκροταφεία είναι εκτός σχεδίου πόλεως δηλ. Εκτός σχεδίου Θεού   ((ότι ο Θεός έκτισε τον άνθρωπον επ΄αφθαρσία και εικόνα της ιδίας ιδιότητος εποίησεν αυτόν Φθόνω δε διαβόλου, θάνατος εισήλθε εις τον κόσμον. Σοφία Σολομώντος  Β.23
Άλλο, νεκροταφεία και άλλο χριστιανικά  κοιμητήρια. Όσα λέμε αφορούν τα νεκροταφεία  τα ειδωλολατρικά, τα εβραϊκά, τα μουσουλμανικά ,τα αιρετικά , που δεν υπάρχει ελπίδα, διότι δεν υπάρχει Σταυρός, άλλα όρθιες πέτρες με ονόματα.  Όποιος έχει μπει σε τέτοιους χώρους, νιώθει την παγωνιά του θανάτου.
Ο πόλεμος του διαβόλου κατά του Χριστού και της Εκκλησίας του, είναι μεγαλοφυώς ανεπτυγμένος σε δύο περιόδους της ιστορίας του ανθρωπίνου γένους- Την Προ Χ. οπού ο διάβολος είχε το βέτο (λόγω της δικαιοσύνης του Θεού) και στην Μ.Χ. οπού έχει δεθεί δια την εκκλησία. Η περικοπή αναφέρεται σε αυτή την δεύτερη  περίοδο.
800 χρόνια Π.Χ. ο Όμηρος ανέφερε τον μύθο της Κίρκης που σήμερα ενσαρκώνεται στην εκκοσμίκευση. Ας τον θυμηθούμε γιατί μας πηγαίνει γάντι. Οδύσσεια. Ραψωδία Κ΄
Το καράβι του Οδυσσέα ξέπεσε στο νησί της θεάς Κίρκης. Εκεί μια ομάδα  από 22 συντρόφους του ,  τους υποδέχτηκε η Κίρκη με τιμές, τους έστρωσε τραπέζι και άξαφνα, σαν ήπιανε οι σύντρόφοι, μ΄ ένα ραβδί τους χτύπησε και μες την χοιρομάντρα τους έκλεισε. Και είχαν φωνή και τρίχες και κεφάλι και σώμα χοίρων , μα γερός σαν πρώτα ό νους τους ήταν. Ραψ. Κ. 240-243.
Όσοι θέλουν να ζήσουν την εκκοσμίκευση, με γεια τους με χαρά τους. Ας μη γελιούνται όμως, όταν αρνούνται  πως παίζουν το ρόλο των συντρόφων του Οδυσσέα.
Υπάρχει όμως και η δεύτερη φάση, ο  Οδυσσέας εις τύπον Χριστού, ανάγκασε την  Κίρκη να  τους  ξανακάνει ανθρώπους . Τότε  αυτή,  περνώντας μ΄ άλλο μαγικό, πασάλειβε καθένα. Κι απ το κορμί τους έπεφταν οι τρίχες πούχαν πρώτα, φυτρώσει απ΄ το κατάρατο της μάγισσας βοτάνι. Κι, έγιναν άνθρωποι ξανά, πιο νέοι και πιο λεβέντες, κι΄ απ΄ ότι ήταν πρωτύτερα πιο ομορφοκαμωμένοι.     Ραψ. Κ. 395-  399.  Μεταφρ. ΣΙΔΕΡΗ.

Γιατί αν θέλουμε να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, μόνον όσοι είναι κοντά στον Χριστό, μπορούν να λέγονται φερωνύμως άνθρωποι.

ΑΜΗΝ

Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2011

Προσοχή στο λάδι !

ΕΘΝΙΚΟ ΚΑΙ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ

Κυριακή Αμπατζή

Γραφείο Αντιπρύτανη

Οικονομικού Προγραμματισμού και Ανάπτυξης

 Πανεπιστημίου 30, Αθήνα, 10679

τηλ. 2103689712 φαξ 2103689711

e-mail: kabadji@senate.uoa.gr

Ξέρεις που να ρίξεις το λάδι μετά από το μαγείρεμα στο σπίτι; Ίσως ναι,

αλλά πάντα είναι καλό να διαδίδουμε τέτοιου είδους πληροφορίες.

Ακόμα και αν δεν τηγανίζουμε πολύ, όταν το κάνουμε, ρίχνουμε συνήθως το

χρησιμοποιημένο λάδι στο νεροχύτη της κουζίνας. Αυτό είναι ένα από τα

μεγαλύτερα λάθη που μπορούμε να κάνουμε. Γιατί το κάνουμε? Γιατί πολύ απλά

δεν υπάρχει κανείς για να μας πει το σωστό τρόπο. Γι αυτό λοιπόν, το

καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να τοποθετούμε το λάδι σε ένα

πλαστικό μπουκάλι (νερού, αναψυκτικού), να το κλείνουμε καλά και να το

πετάμε στα κανονικά σκουπίδια..

Και αυτό, γιατί ΕΝΑ ΛΙΤΡΟ ΛΑΔΙΟΥ ΜΟΛΥΝΕΙ ΣΧΕΔΟΝ ΕΝΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟ ΛΙΤΡΑ ΝΕΡΟΥ, ποσότητα η οποία είναι ικανή να καλύψει τις ανάγκες ενός ατόμου σε

νερό για 14 χρόνια !!!

Αν επιλέξεις να προωθήσεις αυτό το μήνυμα στους

φίλους σου, το περιβάλλον θα σε ευγνωμονεί. Στο κάτω-κάτω είναι καλό για όλους μας !!!

Γιώργος Καρούντζος

Χημικός. Μηχ., PhD

Υπεύθυνος Περιβαλλοντικής Διαχείρισης ΣΕΥ

ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ ΤΟ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΟΛΩΝ ΜΑΣ....

Η ελληνορθόδοξη (και όχι μόνο) Βιέννη κλαίει αλλά και χαίρεται !

Η ελληνορθόδοξη (και όχι μόνο) Βιέννη κλαίει. Κλαίει τον μεγάλο ιεράρχη της, τον πλάτανο στη σκιά του οποίου ξαπόσταινε, στις χαρές και στις λύπες της, τον αρχοντικό δεσπότη της με την λειτουργική τάξη, την ιεροπρεπή ψαλμωδία, το πατερικό κήρυγμα.



Κλαίει η ελληνορθόδοξη Βιέννη και μαζί μας κλαίει και η Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία, το Οικουμενικό Πατριαρχείο μας, το Μέγα Μοναστήρι, που τόσο το αγάπησε με μια αγάπη χωρίς όρους και χωρίς όρια, μια αγάπη που ενέπνευσε σε όλους μας.
Κλαίει και η Μητέρα Πατρίδα, στην οποία έμεινε πάντα προσηλωμένος, δίνοντας καλή ελληνική και ορθόδοξη μαρτυρία, όπου κι αν στάθηκε, στην Βιέννη η στον κόσμο, σε εκκλησίες, καγκελαρίες η Παν/μια.
Καλωσόριζε εγκάρδια τους επισκέπτες εξ Ελλάδος και τους παρακαλούσε να πουν στην Πατρίδα ότι οι εκκλησίες μας στην Διασπορά παραμένουν ανοικτές και οι καντήλες αναμμένες.
Έφερε στην στιβαρή πλάτη του την ιστορία του Ελληνισμού της Βιέννης (των Σίνα, των Δούμπα και του Φεραίου) και ήταν αποφασισμένος να παραδώσει στην επομένη γενιά ακέραια την κληρονομιά που πήρε ο ίδιος από τον μακαριστό Γέροντα του, τον Χρυσόστομο Τσίτερ, και το έκανε.
Τον καμαρώναμε, τα παιδιά του. Ευχαριστούσαμε τον Θεό που μας χάρισε Πάτερα και Δεσπότη με μεγάλη καρδιά, βαθυστόχαστο νου, με ανοιχτούς ορίζοντες στην Ευρώπη και στην οικούμενη, αλλά και πατερικό, φιλομόναχο και φιλοαγιορείτη.
Μάζεψε στο ιερό γύρω στα είκοσι νέα παιδιά, κάθε ηλικίας. Τα μεγάλωσε και τα ανάθρεψε με τα νάματα του Γένους.
Ξέρω πως δεν θα τον ξεχάσουν … Πήγα να πάρω τα δικά μου πολύ μετά το τέλος της Λειτουργίας της Αναστάσεως φέτος, μα πώς να τα πάρω αφού έλαμπαν όλα τους κοντά του, όπως έλαμπε κι εκείνος;!
Κλαίει και η Ακρόπολη της Ορθοδοξίας, το Αγιώνυμο Όρος, το Περιβόλι της Παναγίας, το οποίο αγαπούσε βαθιά και το είχε επισκεφτεί πάνω από εκατό φορές. Νέος ήθελε να γίνει μοναχός, αλλά τα βήματα του (η Θεια Πρόνοια) τον οδήγησαν στην Βιέννη και τον αξίωσε να ποιμάνει αξίως την ιστορική Μητρόπολη Αυστρίας και Ουγγαρίας με τους δυο ναούς (την Αγία Τριάδα και τον Άγιο Γεώργιο), με την εθνική σχολή που έχει αδιάκοπη λειτουργία από το 1804. Και χαιρόταν την ιεροσύνη του και την αρχιεροσύνη του με πρόσωπο ιλαρό (όπως και ο πατήρ Ιωάννης που στάθηκε άξιος συνεργάτης του στα τελευταία του).


Στο τελευταίο προσκύνημα του στο Άγιον Όρος μας περίμενε στην Διονυσίου, όπου αισθανόταν σαν στο σπίτι του, σαν πατέρας που περιμένει τα παιδιά του για να τα φροντίσει, να τα περιποιηθεί. Έβγαλε παλικαρίσια την αγρυπνία. Και έκανε το τάμα του, να λειτουργήσει με μεγάλη συγκίνηση σαν απλός παπάς στην Παναγία του Ακαθίστου, πραγματική, αξέχαστη μυσταγωγία.
Βάδισε τον Γολγοθά του χωρίς να του λείψει το θάρρος (αν και είπε ότι ως άνθρωπος γονάτισε, αλλά και αισθάνθηκε την δύναμη της προσευχής, ιδίως των Αγιορειτών Πατέρων, και ένιωσε την παρουσία της Παναγίας), χωρίς να του λείψει το χαμόγελο η το χιούμορ.

 
Πιστεύω θα θυμόμαστε όλοι, όσοι αξιωθήκαμε να μοιραστούμε μαζί του αυτήν την εμπειρία, την αγρυπνία της Αγίας Ζώνης στο Βατοπαίδι. Η χαρά και η αγαλλίαση του δεν κρυβόταν. Το γλυκό του χαμόγελο είχε γλυκάνει ακόμη πιο πολύ. Πραγματικά δέχτηκε την ασθένεια σαν επίσκεψη Θεού. Περιστοιχισμένος από τους αγαπητούς του φίλους, τον Προύσσης Ελπιδοφόρο και τον Αβύδου Κύριλλο, αλλά και τον Γέροντα Εφραίμ και τους άλλους Γεροντάδες και Πατέρες έπλεε σε πελάγη ευτυχίας. Και στάθηκε κοντά στο σταυρωμένο Βατοπαίδι, σαν Κυρηναίος, σαν βράχος ακλόνητος.
Και αποχαιρέτισε το φωτολουσμένο και θεοτοκοσκέπαστο Βατοπαίδι λαμπρά, αρχοντικά.
Το κήρυγμα του στην σύναξη θα μείνει αξέχαστο, πρακτικό, πνευματικό, με διάκριση και αγάπη μας θύμισε ότι «ενός εστί χρεία».
Και αυτό το ένα, όπως μας είπε, είναι η αποκατάσταση της σχέσης μας με τον Θεό, η αποκατάσταση του κατ’ εικόνα εν ημιν.
Μετά η επίσκεψη στο Πρωτάτο, το προσκύνημα της εικόνας του Άξιον Εστίν, η αδελφική συνομιλία με τον Άγιο Πρώτο. Το τρισάγιο στον τάφο αγαπητού αδελφού, και η αξέχαστη αβραμιαία φιλοξενία στο Κελί του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στην Καψάλα.
Αντί να τον παρηγορούμε εμείς, μας παρηγορούσε εκείνος, με λόγο που έτρεχε και ξεδίψαγε σαν γάργαρο νερό, με λόγο που έσταζε σαν βάλσαμο στις καρδιές μας.
Και η κατάληξη στην Μονή Ξενοφώντος. Ήταν φανερό ότι τον ανάπαυε ο Γέροντας και οι Πατέρες.
Ήταν εύθυμος, ευδιάθετος και μας είπε πολλά που θα μας μείνουν αξέχαστα.
Τον κλαίει πιστεύω και η απανταχού Ορθοδοξία, την οποία τίμησε με το λειτουργικό του ύφος, με το πατερικό του ήθος. Στον τελευταίο πανορθόδοξο εσπερινό στην Ρωσική Ορθόδοξη εκκλησία της Βιέννης, οι Ρώσοι (και όχι μόνο) έδειξαν με το παραπάνω την αγάπη και την εκτίμηση τους προς το πρόσωπο του.
Έφυγε χωρίς να αξιωθεί να λειτουργήσει στον ελληνορθόδοξο καθεδρικό ναό της Βουδαπέστης που μας πήρε ο Κόκκινος Στρατός μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά είδε τις σχέσεις μας με την Ρωσική εκκλησία να βελτιώνονται μετά την επίσκεψη του Πατριάρχη μας στην Ρωσία την οποία έζησε από κοντά.
Ήταν και παπάς και ζευγάς, «τοις πάσι τα πάντα γέγονε ίνα πάντως τινάς σώση», και δεν μάσαγε τα λόγια του, έλεγε τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη. Έλεγε χαρακτηριστικά «δεν θέλεις να κάνεις τον σταυρό σου, μη τον κάνεις, αλλά αν τον κάνεις, να τον κάνεις σωστά».
Κάποτε κάποιος πήγε στο τέλος της Ακολουθίας να πάρει λουλούδια αλλά αρνήθηκε με μια επιδεικτική κίνηση να φιλήσει το σταυρό και του είπε «Παιδί μου, εμείς εδώ είμαστε για να αγιάζουμε με τον σταυρό, δεν είμαστε λουλουδάδες για να μοιράζουμε λουλούδια!»
Στην λειτουργία παρενέβαινε και διόρθωνε τυχόν λάθη. Αγαπούσε την λειτουργική τάξη. Πριν από πολλά χρόνια, κάποιος του ζήτησε κάτι την ώρα που έδινε αντίδωρο και αναγκάστηκε να του μιλήσει λίγο αυστηρά.
Το βράδυ πήρε ένα μπουκάλι κρασί και πήγε στο σπίτι και το ήπιε μαζί με αυτόν που είχε κακοκαρδίσει! Είχε καρδιά μικρού παιδιού.
Τον κλαίει και η Χριστιανοσύνη ολόκληρη, αφού εργάστηκε υπέρ της των πάντων ενώσεως, χωρίς να εγκαταλείψει ποτέ την πατροπαράδοτη πίστη.
Στην τελευταία συνάντηση της επιτροπής για τον διάλογο Ορθοδόξων-Καθολικών ήταν ο αρχοντικός οικοδεσπότης, και η άλλη πλευρά τον κοίταζε στα μάτια με σεβασμό.
Αγαπούσε τον διάλογο εν αγάπη και αληθεία, χωρίς εκπτώσεις αλλά και με διάκριση.
Αλλά η λύπη γίνεται χαρά όταν το νου διαπερνά η σκέψη ότι η ψυχή του αναπαύτηκε «ένθα ουκ εστιν πόνος, ου λύπη, ου στεναγμός, αλλά ζωή ατελεύτητος».
Τον δρόμον τετέλεκε, την πίστιν τετήρηκε, νυν εναπόκειται αυτώ ο της δικαιοσύνης στέφανος. Ευχαριστούμε τον Θεό για τον Ιεράρχη που μας χάρισε. Ευχαριστούμε τον μακαριστό Πατριάρχη μας Δημήτριο και τον μακαριστό προκάτοχο του Χρυσόστομο Τσίτερ, αλλά και την οικογένεια του, που τον ανέδειξαν.
Ευχαριστούμε τον Πατριάρχη μας Βαρθολομαίο, την Αγία Πατριαρχική Σύνοδο και την σεπτή Πατριαρχική Αυλή για την αγάπη με την οποία περιέβαλλε τον Δεσπότη μας (και περιβάλλει πάντα και μας).
Ευχαριστούμε τους Γεροντάδες και τους Πατέρες στο Αγιώνυμο Όρος και παντού για τις προσευχές τους. Και ευχόμεθα στον Κύριο να αναπαύσει την ψυχή του εν σκηναίς δικαίων, εν χώρα ζώντων, και να μας χαρίσει αντάξιο διάδοχο του.
Την ευχή σου νάχουμε, πατέρα και δεσπότη μας. Ξέρεις ότι δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ. Ξέρουμε ότι πάντα θα εύχεσαι για μας. Καλό παράδεισο.

Πηγή : www.romfea.gr

Εκοίμηθη ο Μητροπολίτης Αυστρίας Μιχαήλ

Εκοίμηθη σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες της Romfea.gr, σε ηλικία 65 ετών ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αυστρίας Μιχαήλ.
Ο Μητροπολίτης Αυστρίας τον τελευταίο καιρό έδωσε μάχη με την επάρατο νόσο, την οποία αντιμετώπισε με πίστη και δύναμη.
Τέλος να σημειωθεί ότι ο μακαριστός Μητροπολίτης Αυστρίας, τις τελευταίες δύο ημέρες εισήχθη σε νοσοκομείο, διότι η κατάσταση της υγείας του παρουσίασε ξαφνική επιδείνωση.
Επίσης η κηδεία του Μητροπολίτη θα γίνει την Τρίτη, 25 Οκτωβρίου 2011.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ο Μητροπολίτης Αυστρίας Μιχαήλ Στάικος, υιός του εξ Αλεξάνδρειας Θεόδωρου Στάικου και της εκ Σμύρνης Αργυρούς, το γένος Δημάκη, εγεννήθη την 22αν Νοεμβρίου 1946 εις τας Αθήνας, ένθα το 1964 απεφοίτησε του Λεόντιου Λυκείου.
Ευθύς αμέσως μετέβη εις την Βιέννην ,εγκατασταθείς μονίμως πλησίον των οικίων αυτού.
Τον Αύγουστον 1965 προσελήφθη εις την υπηρεσίαν της Ιεράς Μητροπόλεως Αυστρίας ως Γραμματεύς του τότε μητροπολίτου Χρυσοστόμου και της Ελληνικής Κοινότητος της Αγίας Τριάδος, από δε του έτους 1970 ανέλαβε και χρέη Αρχισυντάκτου του περιοδικού Στάχυς.
Τον Οκτώβριον 1979 ενεγράφη εις το τμήμα Ποιμαντικής της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, εκ του οποίου απεφοίτησε τον ιούνιον 1983.
Παρηκολούθησε μαθήματα Γερμανικής Φιλολογίας, Φιλοσοφίας και Εκκλησιαστικού Δικαίου εν τω Πανεπιστήμιο της Βιέννης.
Την 21ην Νοεμβρίου 1977 εχειροτονήθη υπό του Γερόντος αυτού, του Μητροπολίτου Αυστρίας Χρυσοστόμου Τσίτερ, εις Διάκονον και την επομένην, 22αν ιδίου , εις Πρεσβύτερον, προχειρισθείς δε εν συνέχεια εις Αρχιμανδρίτην, διωρισθή.
Πρωτοσύγκελος της Ιεράς Μητροπόλεως Αυστρίας και Εξαρχίας Ιταλίας, Ελβετίας και Ουγγαρίας, Ιερατικός Προισταμενος τών εν Βιέννη ιστορικών Ελληνικών κοινοτήτων του Αγίου Γεωργίου και της Αγίας Τριάδος και Διευθυντής της Ελληνικής Εθνικής σχολής Βιέννης.
Την 5ην Νοεμβρίου 1985, προτάσει του Γέροντος αυτού ,εξελέγη παμψηφεί υπό της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου Βοηθός Επίσκοπος της Ιεράς Μητροπόλεως Αυστρίας και Εξαρχίας Ιταλίας και Ουγγαρίας επί τω ψιλώ τίτλο Χριστουπόλεως, με έδρα την Βιέννην.
Μετά την οικιοθελή παραίτησιν του Μητροπολίτου Χρυσόστομου εξελέγη ομοφώνως , την 5ην Νοεμβρίου 1991, Μητροπολίτης Αυστρίας και έξαρχος Ουγγαρίας και Μεσευρώπης.
Ευθύς μετά την εκλογήν αυτού επελήφθη της αναδιοργανώσεως των εν Αυστρία Ενοριών και της συστάσεως νέων, ως και της αναβιώσεως της παρουσίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου εν Ουγγαρία, Εκεί επέτυχε την νομικήν αναγνώρισιν της Εξαρχίας του Οικουμενικού Θρόνου, την εγκατάστασιν Γραφείων της Εξαρχίας και Παρεκκλησίου εν Βουδαπέστη κα την ίδρυσιν Ενοριών εν Βουδαπέστη και τη κοινότητα Νίκου Βελογιάννη, ένθα Φροντίδι και επιστασία αυτού, ανηγέρθη εκ βάθρων περικαλλής Ιερός Ναός μετά ενοριακού κέντρου και ομαδικώς εβαπτίσθη η συντριπτική πλειοψηφία των εκ πολιτικών προσφύγων Ομογενών.
Εις την Δραστηριότητα αυτού συγκαταλέγονται η κατ’ επανάληψιν επίσημος εκπροσώπησις του Οικουμενικού Πατριαρχείου εις διορθοδόξους και διαχριστιανικάς αποστολάς, η συμμετοχή εις Πατριαρχικάς Εξαρχίας η αντιπροσώπευσις του Οικουμενικού Θρόνου παρά τη Ορθοδοξω Εκκλησια της Τσεχιας και Σλοβακιας, η ευθυνη προγραματισμου των Ορθοδόξων και Οικουμενικών Εκπομπών εις την Αυστριακήν Ραδιοφωνίαν και Τηλεόρασιν, η προπαρασκευή οικουμενικών εκδηλώσεων επί του Αυστριακού και Ευρωπαϊκού επιπέδου, η συμμετοχή εις επίσημους αποστολάς του Συμβουλίου Ευρωπαϊκών Εκκλησιών και του παγκόσμιου Συμβουλίου Εκκλησιών, κατά την τελευταίαν περίοδον, κυρίως εις το Βατικανόν, την Τσεχίαν, Ρουμανίαν, Σλοβακίαν, Σερβίαν,Κροατίαν,Σλοβενίαν,Βοσνίαν Ερζεγοβίνην κ.α.
Ως Λέκτωρ του Πανεπιστημίου της Βιέννης διδάσκει κατά διαστήματα μαθήματα Νεοελληνικής γλώσσης και στοιχειά Ορθοδόξου Θεολογίας εις φιλοσοφικήν και την Ρωμαιοκαθολικήν Θεολογικήν σχολήν.
Κατά τα ετη 1996/1999 διετέλεσε Πρόεδρος του Οικουμενικού Συμβουλίου Εκκλησιών εν Αυστρία.
Ως μέλος του Διομολογιακού Αυστριακού συμβουλίου Ευρώπης συμμετέχει εις Επιτροπάς της Ευρωπαϊκής Ενώσεως *εις Βρυξέλλας (και του συμβουλίου Ευρωπαϊκών Εκκλησιών (εις Γενεύην).
Τιμητικαί διακρίσεις: Άρχων Πρωτοψάλτης (1970), Χρυσούν Μετάλλιον Πατριαρχείου Ιεροσολύμων (1972), Σταυρός Αγίου Βλαδίμηρου Πατριαρχείου Μόσχας (1972), Χρυσούς Σταυρός Εκκλησίας Πολωνίας (1993), Παράσημον Αγίων Μεθοδίου και Κυρίλλου αε τάξεως Εκκλησίας Τσεχίας και Σλοβακίας (1994), Χρυσούν Μετάλλιον της Πόλεως των Αθηνών (2002), Παράσημον του Τάγματος Αξίας της Ουγγρικής Δημοκρατίας (1999).

Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2011

Ο υπούργος , οι μαριονέττες και ο κάλαμος !

Μέσα σ' όλη την αγραμματοσύνη της νέας γενιάς , ακούμε και και τη λέξη π.χ. χειρουργός να τονίζεται στην παραλήγουσα και όχι στη λήγουσα. Ξέρεις , η γλώσσα μας είναι τόσο χρωματιστή και άμεση που δε χωράει παρεκκλίσεις στην προφορά της (εξαιρούνται οι ιδιωματισμοί ).
Έτσι λοιπόν , οι πάνσοφοι προπάτορές μας , όρισαν έναν κανόνα σύμφωνα με τον οποίο , όλες οι λέξεις που ως δεύτερο συνθετικό έχουν τη λέξη -ουργος (από το έργον) τονίζονται βάσει της εννοίας που φέρουν . Συγκεκριμένα ,  οι λέξεις που παραπέμπουν σε καλή έννοιολογική σημασία , τονίζονται στη λήγουσα (χειρουργός , θεουργός , σιδηρουργός , πανσθενουργός κ.ο.κ ) , σε αντίθεση  με αυτές που έχουν κακή εννοιολογική σημασία και τονίζονται στην παραλήγουσα (κακούργος , πανούργος , λυκούργος κ.ο.κ.) .

Από ετών όμως , μου είχε δημιουργηθεί η απορία :  γιατί  ο υπουργός εξαιρείται του κανόνος ;
Η απάντηση δεν  πλησίαζε όσο εγώ έβαινα προς το σήμερα , όμως , σήμερα  έχω να απαντήσω στους φιλολόγους που μου το αρνούνταν κατά καιρούς  " Βρε παιδί μου αφού ο υπουργός σημαίνει υπηρέτης , αυτός που μας υπηρετεί , που μας βοηθά "...

...και μη μου πει κάποιος οτι ενστερνίζεται  ή - ακόμα χειρότερα - ότι έχει ανάγκη  τα έργα των υπούργων και δη του Πρωθυπούργου !!!

Και ερχόμαστε στο δια ταύτα . Υπούργοι δεν είναι μόνο αυτοί που έχουν το όνομα , αλλά και αυτοί που έχουν τη χάρη . Έτσι λοιπόν , κάποιοι που "ελέω Θεού Παντάνακτος " ορίσθηκαν Υπουργοί , σήμερα απεργάζονται το κακόν κοντολογίς έγιναν  υπούργοι...Και δε θυμάμαι αν στο είπα  , κακώς δεν πράττει μόνο ο "εξ έργων" κρινόμενος  αλλά και ο σιωπών προς αυτόν .
Και επειδή κρυφτό παίζαμε παλιά -τώρα μεγαλώσαμε- σίγουρα θα κατάλαβες οτι μιλώ για κάποιες μαριονέττες  που ανεβάζουν παράσταση στην Πετράκη δια της σιωπής...

Και δε θέλω ν' ακούσω ότι η σιωπή είναι χρυσός γιατί αν πάει κάποιος να σου κλέψει το "χρυσό" , θα φωνάξεις ... (διόρθωσέ με αν δε τα λέω καλά)

Ευτυχώς όμως , που χάριν της αρχής διατηρήσεως των ισσοροπιών της φύσεως , ο Παντάναξ και Δημιουργός πάντα , οπως και  για τη συγκεκριμένη περίπτωση όριζε και κάποιους Υπουργούς με πύρινο λόγο ,  αυτοεκτίμηση , επίγνωση ευθυνών και πάνω απ' όλα φόβο Θεού .
Είναι αυτοί που απεκληθησαν πρόσφατα , ακροδεξιοί και μιμητές του Μεγάλου Χριστοδούλου (άκουσον άκουσον ! τόσο ενοχλούνται οι ποταποί υπούργοι , από ένα νεκρό Ήρωα !!!) ή αυτοί που οι σκοτεινές δυνάμεις τους παρήγγειλαν να κλείσουν το στόμα τους , επειδή απεξέδυσαν (το λέω με τρόπο) μυστικές οργανώσεις και συνομωσίες . Δόξα τω Θεώ !

Τι είπα ; Τω Θεώ ;
Α! ναι , είναι Αυτός που έδωσε τη ζωή Του για το ανθρώπινο γένος , για την γυναίκα Του την Εκκλησία , την οποία πρώτα βάπτισε με το αίμα Του  και  μετά τη νυμφεύθηκε  (ο νοών νοείτω) .
Είναι Αυτός που θα επιστρέψει κάποτε και θα ζητήσει να παραλάβει τον Αμπελώνα Του , απ' αυτούς στους οποίους τον εμπιστεύθηκε , όπως θα ζητήσει και τα πρόβατά Του.
Είναι Αυτός που θα χαρίσει ζωήν αιώνιον στους θερμούς μαθητές Του, στους δε χλιαρούς όπως και στους κακούς θα δειξει το πυρ της Κολάσεως .
Και για να μη λες οτι δε στο είπα , ειδικά τους προδότες και τους αχάριστους θα τους συντρίψει ως σκεύη κεραμέως με τον κάλαμο που οι ίδιοι Του έδωσαν στα χέρια αφού , μιμητές έγιναν του αχαρίστου παραλύτου.

Αυτά εξ αφορμής των τελευταίων γεγονότων και αφ' ότου εμαθα ότι η Εγκύκλιος της Ι. Συνόδου της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος δεν αναγνώσθηκε σε κάποιους  Ι. Ναούς ,  λογω της σύγχυσης που επεκράτησε μέχρι αργά χθες το βράδυ , για το αν τελικά έπρεπε να αναγνωσθεί ή όχι  .


Συγχώρα με !













ΟΜΙΛΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ Δ΄ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΛΟΥΚΑ - Του Σπορέως - ΛΚ. Η΄ 5-15.

του π. Νικ. Φαναριώτη - Εφημ. Ι.Ν. Οσίου Λουκά Πατρών για την  16 - 10 - 2011



τοίς δε λοιποίς έν παραβολαίς, ίνα βλέποντες μη βλέπωσι και ακούοντες μη

συνιώσιν



Η λαοθάλασσα πού είχε συγκεντρωθεί για να ακούσει τον Λόγο, δεν ενθουσίασε τον Ιησού. Ήταν μετά το θαύμα της Ναΐν και ο ενθουσιασμός είχε φθάσει στο κατακόρυφο.  Αλλά ο Κύριος γνώριζε ότι δεν ήσαν όλοι συναγμένοι  από ιερόν ζήλο, η από δίψα για λόγο Θεού. Άλλοι ήσαν από περιέργεια. Άλλοι ήταν πράκτορες των Φαρισαίων  πού ανησυχούσαν και ήθελαν να Τον παγιδεύσουν. Άλλοι ήσαν αργόσχολοι και δεν είχαν τι άλλο να κάνουν  και άλλοι ήσαν άνθρωποι ευλαβείς και ερασταί της Γραφής και του Λόγου του Θεού (μαθηταί).

Γι αυτό και το κήρυγμα του Ιησού ήταν προσαρμοσμένο σε αυτού του είδους ακροατήριον. Δηλ. έν παραβολαίς όπως αναφέρει 1000 χρόνια πριν ο προφητικός Λόγος κατά τον Ματθαίον: ανοίξω έν παραβολαίς το στόμα μου και ερεύξομαι κεκρυμμένα από καταβολής κόσμου. Ψλμ.77.    και  ταύτα πάντα ελάλησεν έν παραβολαίς τοίς όχλοις , και χωρίς παραβολής ουδέν ελάλει αυτοίς Μτθ.ΙΓ34 .
Αυτό μας διδάσκει, όταν μιλάμε με ανθρώπους αδιάφορους πού σε κάποια στιγμή, από κάποια  συγκυρία, άναψε η όρεξη για τα θρησκευτικά, να τους μιλάμε μόνο με παραβολές ή καθόλου. Οι λόγοι των Γερόντων και των Πατέρων βρίθουν από παραβολές. Εμείς χάσαμε αυτήν την ικανότητα, γιατί χάσαμε την επαφή με τους Πατέρες, με την Γραφή, με τον Λόγο του Θεού.

Η παραβολή είναι μια πλαστή διήγησις πού διαφέρει από τον  μύθον διότι λαμβάνεται από τα γεγονότα, όχι της φαντασίας αλλά της καθημερινής ζωής, όπως ακριβώς συμβαίνουν και όχι  παραποιημένα, για να διδάξει υψηλά νοήματα. Παραβολή είναι πλαστή διήγησις εκ των καθ΄ ημέραν συμβαινόντων λαμβανομένη, ήτις υπό αφελεστέραν μορφήν υψηλότερα νοήματα ενέχει.

Η σημερινή παραβολή  μια σκηνή σποράς  πού είδε ο Κύριος πάνω από το πλοίο στο βάθος .Περιέγραψε κατά γράμμα την σπορά πού γινόταν μπροστά τους και πού μπορούσε ο καθένας να κατανοήσει. Σκοπό όμως είχε να αποκαλύψει την πνευματική σπορά του Λόγου του Θεού. Διότι σε αυτά τα ακροατήρια, πού είτε εξ ΄αδυναμίας του νου, είτε από κακή προαίρεση, βλέπουν τα θαύματα, αλλά δεν τα  βλέπουν σωστά  και ακούουν τα υψηλά νοήματα αλλά δεν τα κατανοούν ,με άλλα λόγια άλλοι δεν δέχονται τα θαύματα και ζητούν εξηγήσεις και άλλοι (κακοπροαίρετοι) τα αποδίδουν στον σατανά και ακούν τα λόγια της σωτηρίας και τα αγνοούν  (τα ξέρουμε εμείς αυτά)ή τα διαστρεβλώνουν  (αιρετικοί)
Διά τής παραβολής  όμως οι μεν καλοπροαίρετοι  παίρνουν και κάτι για τον κόπο τους…
οι δε κακοπροαίρετοι δεν βρίσκουν αφορμές  για να κακολογήσουν και να κολαστούν.


Στο προκείμενο.
Από τις πολλές παραβολές που περιέχουν τα ευαγγέλια, δυο μόνον έχει εξηγήσει ο ίδιος προσωπικά :Την σημερινή παραβολή του Σπορέως και την παραβολή των ζιζανίων.
Ας ασχοληθούμε και εμείς σήμερα με την Κυριακή αυτήν ερμηνεία της παραβολής παρ΄όλο ότι είναι πάρα πολύ γνωστή και είναι βέβαιο πώς θα ωφεληθούμε.
Πρώτοι οι μαθηταί τον ρώτησαν: τις  είη η παραβολή αύτη και ο Χριστός άρχισε ως εξής
Έστι δε αύτη η παραβολή :Ο σπόρος Λόγος του Θεού.

1ον  Η δε πατημένη γη, οι αδιάφορες ψυχές, οι ανευλαβείς ,(τα ξέρουμε  εμείς αυτά…). Που ο διάβολος τους αρπάζει τον λόγον από την καρδιά τους για να μην πιστεύουν και σωθούν. Οι δε παρά την οδον, εισιν οι ακούσαντες, είτα έρχεται ο διάβολος και αίρει τον λογον από της καρδίας αυτών, ίνα μη πιστευσαντες σωθώσιν.

2ον τα πετρώδη, ο χαλιάς :οι Επιπόλαιοι ενθουσιώδεις αλλά ανυπόμονες ψυχές οι δε επί της  πέτρας οι όταν ακούσωσι, μετά χαράς δέχονται τον λόγον, και ούτοι ρίζαν ουκ έχουσι, οι προς καιρόν πιστεύουσι, και εν καιρώ πειρασμού αφίστανται.

3ον τα ακανθώδη:οι πολυμέριμνες, φιλόπλουτες,  φιλόυλες, φιλήδονες ψυχές. Ξεκινούν  σοβαρά προς το αγαθόν, αλλ ατά αγκάθια και στα ζιζάνια της εκκοσμίκευσης πηγαίνουν και  συμπνιγονται και δεν φτάνουν στον καρπό. Το δε εις τας ακάνθας πεσόν, ούτοι εισιν οι ακούσαντες ,και υπό μεριμνών και πλούτου και ηδονών του βίου πορευόμενοι συμπνίγονται και ου τελεσφορούσι.

4ον Η ΚΑΛΗ ΓΗ: οι ψυχές της υπομονής. Καλοπροαίρετες μεν ,υπομονητικές δε.                  Το δε εν τη καλή γη ,ούτοι εισίν οίτινες εν καρδία καλή και αγαθή ακούσαντας τον λόγον κατέχουσι και καρποφορούσιν εν υπομονή.

Ρώτησαν ένα γέροντα οι υποτακτικοί του τι είναι η υπομονή και απάντησε ως εξής :Η υπομονή δεν είναι λόγια αλλά έργα, είναι ο τόπος που πρόσταξε ο Θεός να γίνεται η θυσία.

Υπομονή   στην    Νηστεία
Υπομονή  στην  Προσευχή
Υπομονή  στην   Μετάνοια
Υπομονή στην  Ανεξικακία


Είναι η καλλιέργεια (το αλέτρι)  που θέλει η καλή  γη  για να καρποφορήσει.
και όσο πιο πολύ δυσκολεύουν τα πράγματα, τόσο πιο πολλή υπομονή χρειάζεται.

(Εν τη υπομονή υμών κτήσασθε τάς ψυχάς υμών) ΛΚ.κα΄19.

                                                         ΑΜΗΝ

Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2011

ΟΜΙΛΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ Γ΄ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΛΟΥΚΑ - ΛΚ.Ζ.11-16

του π. Νικ. Φαναριώτη - Εφημ. Ι.Ν. Οσίου Λουκά Πατρών για την   9-10-11.
  

«και ιδού εξεκομίζετο τεθνηκώς, υιός μονογενής τη μητρί αυτού,  και αύτη ην χήρα.»

Το μυστήριο του θανάτου σε όλη την σκοτεινή και αποτρόπαια όψη του, παρουσιάζει η σημερινή περικοπή του ευαγγελίου (υιός μονογενής και τεθνηκώς και χηρεία). Έτσι αναγκάζεται η εκκλησία να το επαναφέρει κάθε χρόνο. Και τούτο γιατί κανείς άλλος δεν τολμά να το αντιμετωπίσει. (ούτε η πολιτική, ούτε τα κόμματα, ούτε ολόκληρος ο αρχαίος κόσμος ) και φυσικά ούτε οι διάφορες αιρέσεις και θρησκείες πού στο θέμα του θανάτου λένε ανοησίες (πού θυμίζουν στρουθοκάμηλο) και πείθουν μόνο τούς αφελείς αλλά δυστυχώς και την νεολαία που κατά την μεγάλη πλειοψηφία της, συλλαμβάνεται ανερμάτιστη. Έτσι πέφτει θύμα της παγκοσμιοποίησης, που έχει μυθοποιήσει τον θάνατον σαν φυσικό φαινόμενο και παρασύρει κάθε μέρα δεκάδες ανυποψίαστους, πού πάνε σαν το σκυλί στ αμπέλι.
 Ο θάνατος δέν είναι ούτε φυσικό φαινόμενο, ούτε ανυπαρξία, ούτε μετεμψύχωση, Νιρβάνα, μηδενισμός… Ο θάνατος είναι το δαιμονικό φίδι, σαν εκείνο που σκότωσε την Εύα αυθημερόν, και έχει ένα κεντρί με το οποίο κεντρίζει τους ανθρώπους και χύνει το δηλητήριο του. Και το κεντρί αυτό είναι η αμαρτία. Πού σου θάνατε το κέντρον, πού σου άδη το νίκος ;Το δε κέντρον του θανάτου η αμαρτία. Α.Κορ.Ιε΄.55,56.

Δύο πορείες εμφανίζονται στο προσκήνιο, δύο Συλλαλητήρια με αντίθετη κατεύθυνση, Το ένα με επικεφαλής τον νεκρό της χήρας που εξεκομίζετο το άλλο με επί κεφαλής τον Χριστό, που πλησίαζε στην πύλη της πόλεως  Ναϊν.
Συστοιχούν στους δύο τρόπους ζωής : Ο ένας, ο κοσμικός ,ο ηδονιστικός =Πολυφαγία, συμφεροντολογία, ξεφαντώματα το σαββατόβραδο, ακολασία, πολυγαμία, σεξομανία, αντισύλληψη, ασέλγεια, ανωμαλία, παιδοφθορία… Ο άλλος, ο εκκλησιαστικός, ο ασκητικός = οικογενειακή  ζωή, κατ΄οίκον εκκλησία, τεκνογονία, νηστεία, εγκράτεια, εκκλησιασμός, ιερές αγρυπνίες … Συναντιόνται στον θάνατο.<<Στα μαρμαρένια αλώνια>>. Και αυτή την συνάντηση κανείς δεν μπορεί να την αποφύγει.

Ανέκδοτο  (Αρχαία παράδοσις):

Συνέβη στον πρωθυπουργό του βασιλέως Σολομώντος .  Ένα πρωί παρουσιάσθηκε μπροστά του ο θάνατος. Τον κοίταξε μ΄ ένα βλέμμα τόσο παράξενο, ώστε το αίμα του Άρχοντος πάγωσε στις φλέβες του. Περίτρομος έτρεξε στον βασιλέα:  Μεγαλειό­τατε, του είπε, πάντοτε πιστά Σας έχω υπηρετήσει, γιαυτό ελ­πίζω, ότι δεν θ΄ αποκρούσετε την παράκληση μου. Δώσατε μου το πιο γρήγορο σας άλογο. Ό βασιλεύς δεν κατάλαβε τίποτε από το αίτημα του υπουργού του, συγκατένευσε όμως να ικανοποίηση την παράκληση του. Βιαστικά ό πρωθυπουργός ίππευσε στο άλογο και έφυγε σαν αστραπή. Όλη την ημέρα κέντριζε το άλογο, πού έτρεχε αφρισμένο, διά να διανύσει όσο το δυνατόν πιο μεγάλη απόσταση και ν' απομακρυνθεί από τον θάνατον. "Όταν πλάκωσε ή νύκτα, τόσο το άλογο όσο και ό αναβάτης του, κατάκοποι σταμά­τησαν και πλάγιασαν σε κάποια άκρη του δρόμου.              Μετά παρέλευση ολίγης ώρας, μόλις συνήλθε κάπως ό πρωθυπουργός και ανασήκωσε το κεφάλι του. Θεέ μου! τί βλέπει; Ποιος είναι εκείνος πού στέκεται σε μικρή απόσταση απ΄ αυτόν και τον θωρεί; Ό θάνατος! στενάζοντας τότε ό πρωθυπουργός, παρεδόθη στην Μοίρα του και είπε: «Βλέπω καλά, πώς δεν ημπορώ να σου ξεφύγω. Ε, λοιπόν! πάρε με, αφού σου ανήκω. Μονάχα, σε παρακαλώ, λύσε μου αυτή την απορία: γιατί σήμερα το πρωί, όταν ήλθες στο σπίτι μου, μου έριξες ένα βλέμμα τόσο παράξενο;» «Μόνο και μόνο, είπε ό θάνατος, γιατί είχα διαταγή να σε πάρω προς το βράδυ, μετά την δύσι του ηλίου, σ' αυτό ακριβώς το μέρος του δρόμου, όπου βρί­σκεσαι. Και απορών, έλεγα στον εαυτό μου: Μα όχι, αυτό δεν είναι δυνατόν να γίνει. 'Ήταν τόσο μακράν απ'  εδώ. Βλέπω όμως ότι ,παρά ταύτα ήλθες».
Και εδώ το πρόβλημα είναι κοινό έχει μια μόνο λύση ΟΠΩΣ ένας μόνον άνθρωπος στον κόσμο έκοψε τον Γόρδιο δεσμό, ο Μ. Αλέξανδρος τύπος του Χριστού. (33 ετών). ΕΤΣΙ και μόνον ένας Άνθρωπος στον κόσμο, ο Χριστός έκοψε δια του Σταυρού τον δεσμό του θανάτου, και συνέτριψε με την Ανάσταση, την θανάσιμη τυραννία της  Αμαρτίας . Σταυρωθέντος σου Χριστέ ανηρέθη τυραννίς, επατήθη πάσα η δύναμις του εχθρού ούτε γαρ άγγελος ουκ  άνθρωπος αλλ΄αυτός  ο Κύριος έσωσας  ημάς . ο Σταυρός του Χριστού είναι το σπαθί πού έκοψε  το νήμα του θανάτου. Και εδώ είναι το μήνυμα για τους νουνεχείς .
Όπως χήρα ήταν η μητέρα του νεκρού πού εξεκομίζετο, και μονογενής ο υιός αυτής έτσι κατά τον Γρηγόριον Παλαμάν : Χήρα είναι η ψυχή του ανθρώπου και υιός μονογενής ,ο νους (η λογική)  όταν  ο  άνθρωπος  δεν καταλαβαίνει τα αυτονόητα, όταν δεν σέβεται  τους Θεσμούς και τους Νόμους που τον κρατάνε στη ζωή,  όταν παραλογίζεται, τότε είναι φανερό ότι έχει πεθάνει και έχει θαφτεί  μέσα στην εκκοσμικευση, με αποτρόπαιο νεκροθάφτη την παγκοσμιοποίηση. Και τότε μόνον ο Χριστός μπορεί να τον αναστήσει.
Σαν τον  Άσωτο υιό του ευαγγελίου  νεκρός ήν και ανέζησε. Λκ.ιε΄32.

Η εικόνα που παρουσιάζει ο Λουκάς μιλάει όσο 1000 λεξεις: όταν ο Χριστός ήψατο της σορού δηλαδή του ξύλου της κάσας, νικήθηκε ο θάνατος μόνο όμως για τον υιό της χήρας και προσωρινά. Και όταν ο Χριστός ακούμπησε (ηψατο) τού ξύλου  του Σταυρού, την Μ. Παρασκευή, νικήθηκε ο θάνατος διαχρονικά για όλο τον κόσμο.

Έλεγαν οι αρχαίοι, πάσσαλος πασσάλω εκκρούεται,  δηλαδή, θάνατος θανάτω καταργείται. Αλλά αυτό κανένας θνητός σε όλη την Προ Χριστού εποχή δεν το μπορούσε:            

ΛΟΙΠΟΝ η Εκκλησία δηλ. ολόκληρος ο ορθόδοξος κόσμος διαχρονικά :

Διά παντός ευλογούντες τον Κύριον, υμνούμεν την Ανάστασιν αυτού. Σταυρόν γάρ υπομείνας δι΄υμας Θανάτω θάνατον  ώλεσεν. (εξολόθρευσε).


ΑΜΗΝ

Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2011

«Βία(σε) με και άλλο, μπορείς….»

 Της Αρτέμιδος Καπούλα


«Βία είναι να ξυπνάς από το χάραμα, να δουλεύεις 10 με 12 ώρες για 700 ευρώ και να μην τολμάς να πεις κουβέντα γιατί ξέρεις ότι 100 βιογραφικά περιμένουν στο γραφείο του αφεντικού σου»

«Βία είναι να είσαι άνεργος, να ψάχνεις ένα χρόνο για δουλειά και να μην σε προσλαμβάνει κανείς γιατί είσαι πάνω από τα σαράντα»

«Βία είναι να λες στα παιδιά σου ότι δεν τα πας στην θάλασσα γιατί η βενζίνη άγγιξε το 1.75 και πρέπει να κάνεις περικοπές»

«Βία είναι κλείνεις ραντεβού στο ΙΚΑ για μετά από δύο μήνες και όταν πηγαίνεις ο γιατρός να είναι απών»

«Βία είναι να μην τολμάς να γυρίσεις μόνος στο σπίτι μετά τις 9»

«Βία είναι να είσαι 18 χρονών, να έχεις υποστεί του κόσμου τις μεταρρυθμίσεις, να έχεις φτύσει αίμα για να μπεις σε μια σχολή και να βγαίνεις και άνεργος και αμόρφωτος»

«Βία είναι να στέκεσαι 5 ώρες στην ουρά στην εφορεία για να πληρώσεις, να έχεις ανεβοκατέβει σε 3 ορόφους και τέλος ο υπάλληλος να δηλώνει αναρμόδιος»

«Βία είναι να παρακολουθείς τα σκάνδαλα να περνούν από μπροστά σου σαν παραμύθι, να κουκουλώνονται από όλους, να μην μπαίνει κανείς φυλακή και να τελειώνουν με ένα ζήσαμε εμείς καλά και αυτοί καλύτερα»

«Βία είναι να πληρώνεις 1.40 ενώ περιμένεις μια ώρα ένα λεωφορείο που όταν φτάνει χωράς μόνο στα πόδια του οδηγού»

«Βία είναι να σε παίρνουν 20 τηλέφωνα την μέρα από εισπρακτικές εταιρίες επειδή καθυστέρησες την δόση του στεγαστικού»

«Βία είναι να κόβεις τα παιδιά από το φροντιστήριο γιατί δεν φτάνουν τα λεφτά ενώ έχεις ήδη πληρώσει για δωρεάν παιδεία»

«Βία είναι να βλέπεις τους πολιτικούς σου να τσακώνονται με μόνο γνώμονα τα ποσοστά του κόμματος τους ενώ εσύ αγωνιάς για το μέλλον των παιδιών σου»

«Βία είναι  ενώ σου ζητούν να πληρώσεις επίδομα αλληλεγγύης να διαβάζεις ότι οι εφορίες έχουν να κάνουν ελέγχους και να εισπράξουν από το 1995»

«Βία είναι να είσαι 45 χρονών, να δουλεύεις και να πληρώνεις μια ζωή και να καταντήσεις να ζεις από την σύνταξη των γονιών»

«Βία είναι το παραμύθιασμα από τα μέσα ενημέρωσης που συγκαλύπτουν ή αποκαλύπτουν ανάλογα με τα deal που γίνονται κάτω από το τραπέζι και τις επιχορηγήσεις»

«Βία είναι να σε ληστεύουν για τρίτη φορά και το όργανο της τάξεως να σου λέει μην ελπίζεται πολλά, αφού δεν ήσασταν μέσα πάλι καλά να λέτε»

«Βία είναι να σου στερούν το δικαίωμα της διαμαρτυρίας, να τρως τόνους τα χημικά και να σε αναγκάζουν σε σιωπή παρακρατικοί, αντιεξουσιαστές, χρυσαυγίτες , πληρωμένοι ή προστατευόμενοι από όπου και αν προέρχονται»

«Βία είναι να πληρώνεις 3 ευρώ διόδια για να διανύσεις μια απόσταση 100 χιλ και ταυτόχρονα να κάνεις τάμα στον Άγιο Χριστόφορο να φθάσεις ζωντανός»

«Βία είναι να βλέπεις όσους εμπλέκονται σε σκάνδαλα πάσης φύσεως να κυκλοφορούν ελεύθεροι, να παρουσιάζονται στην δικαιοσύνη όποτε θέλουν και αν τελικά παραπεμφθούν να συνεχίζουν το έργο τους μέσα από την φυλακή»

«Βία είναι να ακούς τον Πρωθυπουργό και τους βουλευτές  να ανησυχούν  για την βία μόνο όταν αγγίζει το δικό τους σπίτι και να ανακοινώνει επιτροπές στις οποίες ο κάθε βουλευτής θα πληρώνεται με 245 ευρώ για να παραβρεθεί στην συζήτηση»

«Βία είναι να ζεις την κάθε μέρα σαν τελευταία. Όχι για να την ζήσεις στο έπακρο αλλά επειδή απλά δεν ξέρεις τι θα υπάρχει αύριο και δεν έχεις λεφτά για μεθαύριο» 

Η «Προφητεία» του ... Χάρυ Κλυν

Μπουάτ «Διαγώνιος», Παράσταση «Αλλαγή και πάσης Ελλάδος», 1983

«Aν οι μισοί Έλληνες ξέρανε πώς ζουν οι άλλοι μισοί, θα ήταν κι αυτοί απατεώνες. Tι να πεις για τους Έλληνες. Κάθονται δυο ολόκληρες ώρες, για να πιουν στιγμιαίο καφέ! Στην Ελλάδα την άγνοια τη λέμε ψυχραιμία. O νεοέλληνας είναι το άτομο εκείνο που έχει δυο τηλεοράσεις στο σπίτι του, δυο αυτοκίνητα στο πεζοδρόμιό του, και δυο κατοστάρικα στην τσέπη του. Τα δυο μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα ο Έλληνας, είναι πώς θα χάσει δέκα κιλά και πού θα βρει πάρκινγκ. Με αυτοκόλλητο στο κούτελο θα κυκλοφορούμε όλοι, για να φαίνεται ποιος έκανε φορολογική δήλωση και ποιος όχι. Εδώ και δύο χρόνια (εννοεί το 1981) έχει αρχίσει το μεγάλο κακό, που θα μετατρέψει σιγά-σιγά τους Έλληνες σε λαό πιθήκων, σε λαό ψηφοφόρων, δημοσίων υπαλλήλων, καταναλωτών, κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών, κομπιναδόρων και συνδικαλισταράδων. Σε είκοσι-τριάντα χρόνια από σήμερα Ανδρέας Παπανδρέου μπορεί να μην υπάρχει. Θα υπάρχει όμως μια Ελλάδα πτωχευμένη κι ένας λαός στα όρια της οικονομικής και της ηθικής εξαθλίωσης».

Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2011

ΟΜΙΛΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ Β ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΛΟΥΚΑ - ΛΚ. στ΄ 31-36


του π. Νικ. Φαναριώτη - Εφημ. Ι.Ν. Οσίου Λουκά Πατρών για την  2-10- 11     

Αγαπάτε τους  εχθρούς υμών ΛΚ.στ΄72

Η έχθρα εμφανίστηκε μέσα στην Δημιουργία του κόσμου πριν από την δημιουργία του ανθρωπίνου γένους  και  είναι έργο του  Σατανά  που επαναστάτησε κατά του Θεού και Δημιουργού του και έπαψε να Τον υπακούει και να εκτελεί τις εντολές του. Δεν ήταν και δεν είναι ο Θεός εχθρός του Σατανά, αλλά ο Σατανάς εχθρός του Θεού και επειδή δεν μπορεί να βλάψει τον ίδιο τον Θεό, προσπαθεί να καταστρέψει  τα έργα του  και αυτό είναι το βαθύτερο νόημα και η εξήγηση για αυτά πού συμβαίνουν στην ιστορία.

Ο Θεός δημιούργησε κατόπιν τον άνθρωπο με την εντολή να κάμει ότι δεν έκανε ο διάβολος και έτσι να Τον δοξάσει   ΑΛΛΑ και ο άνθρωπος πήγε με τον Σατανά και έτσι έγινε με την σειρά του εχθρός του Θεού και κατά μίμηση του διαβόλου ,εχθρός των συνανθρώπων του. Πρδ.  Όταν Καιν φόνευσε τον Αβελ εισήγαγε την έχθρα  στο ανθρώπινο  γένος .

Τότε ο Θεός αποφάσισε να στείλει τον Υιό Του για  να  καταργήσει τα έργα  του διαβόλου,  Εις τούτο εφανερώθη ο υιός του Θεού, ίνα λύσει τα  έργα του διαβόλου . α΄Ιωαν Γ΄3. Την εντολή λοιπόν αυτήν ο Χριστός ,αγαπάτε τους εχθρούς σας , την εφήρμοσε πρώτα στον εαυτό Του, γιατί ο κύριος λόγος και η βασική αιτία της Σωτηρίας μας είναι η αγάπη Του προς εμάς τους εχθρούς του.

Τέσσερις  κυρίως είναι οι λόγοι πού μπλοκάρουν την  εντολή (αναστολές) διαχρονικά.

1ον. ο Εωσφορικός εγωισμός.
2ον Το κόστος της αγάπης των εχθρών.
3ον. η εκδίκηση θεωρείται και είναι πράξη δικαιοσύνης. και
4ον. Η άγνοια του  τρόπου   εξασκήσεως   με  ασφάλεια της  αγάπης  προς  τους  εχθρούς.   Ας τις αναλύσουμε λίγο :

1ον. ο Εωσφορικός εγωισμός. .(ούτε στην κηδεία μου).  Αλλά δεν το συζητώ διότι οδηγεί κατ΄ ευθείαν στην  Κόλαση ήδη από αυτήν την ζωήν.

2ον. Το κόστος της αγάπης των εχθρών, θεωρείται μεγαλύτερον από το κόστος του μίσους και της εκδικήσεως ,με τα επίγεια μέτρα είναι όμως έτσι ; Πρδ. Ο σκύλος στο μονοπάτι.  Καλύτερα παραμέρισε μπροστά σε ένα λυσσασμένο  σκύλο, όταν βρεθείτε στο ίδιο μονοπάτι, παρά να διεκδικήσεις το δίκιο σου και να σε δαγκώσει. Ακόμα και αν σκοτώσεις τον σκύλο, αυτό δεν θα γιάνει την δαγκωματιά. ΑΒΡΑΑΜ .ΛΙΝΚΟΛΝ.
Χειρότερος από τον λυσσασμένο σκύλο είναι ο άσπονδος εχθρός και η ζημιά, αν τον μισούμε είναι χειρότερη από την δαγκωματιά ο εστί μεθερμηνευόμενο: Εάν άνθρωποι εγωισταί επιχειρήσουν να σε βλάψουν, ξέγραψέ τους από τον κατάλογο των γνωρίμων σου, μην  προσπαθήσεις όμως να τους ανταποδώσεις το κακό. Όταν προσπαθείς να ανταποδώσεις το κακό, κάνεις  περισσότερη βλάβη στον εαυτό σου, παρά στον εχθρό σου. D.Carnegi έξω η στενοχώρια σελ.136.


3ον. Εξ άλλου, η εκδίκηση θεωρείται και είναι πράξη δικαιοσύνης.
Όταν με πνίγει το δίκιο μου δεν υπολογίζω οποιοδήποτε κόστος. Εδώ θέλει προσοχή για να μην παγιδευτούμε. ΑΦ ΈΝΟΣ επειδή ο Θεός είναι δίκαιος άρα και ο άνθρωπος  ως εικών του Θεού ,ορμά προς απονομήν δικαιοσύνης με την εκδίκησιν.
ΑΦΕΤΕΡΟΥ. η εκδίκηση του ανθρώπου δεν είναι δίκαιη, δεν μπορεί να είναι δίκαιη. ΓΙΑΤΙ: Ο άνθρωπος μετά την πτώση έχασε την ικανότητα αυτή: ΠΡΔ. α. μια βρισιά έχει εκδίκηση ένα βαρύ τραύμα .β. ένα χαστούκι έχει εκδίκηση ένα φόνο. γ. η δίκη για μια αχλαδιά, συνεπάγεται οικονομική καταστροφή. Και αντίστροφα  δ. μια μήνυσις στο δικαστήριο, με τους ψεύδορκους και τους ψευδομάρτυρες  βγαίνει εις βάρος του αδικηθέντος...
Ενώ όμως ο Χριστός ζητάει να αγαπάμε τους εχθρούς μας, δεν καταργεί την εκδίκηση, αλλά την αναλαμβάνει προσωπικά παίρνει  την εκδίκηση επάνω Του. Εμοί εκδίκησις, εγώ ανταποδώσω λέγει Κύριος. .ΡΩΜ.ιβ19,  Και αυτό το κάνει από αγάπη, ώστε και να εκδικηθούμε κατά Θεόν δίκαια αφ΄ ενός , και αφ΄ ετέρου  να μην κολαστούμε.

4ον. Γιατί δεν ξέρουμε τον τρόπο με τον οποίον μπορούμε να αγαπάμε τον εχθρό μας, και αυτό ισχύει για τους πιο πολλούς από μας,  πως είναι δυνατόν να αγαπούμε τους εχθρούς μας ; Φαντάζει δύσκολο αλλά είναι απλό :να τους αγαπάμε, όπως μας αγαπά ο Χριστός, όσοι είμαστε εχθροί Του : .
1.Δεν μας εξοντώνει  (Του είναι τόσο εύκολο !!) δεν βγάζει μάτια ,δεν ρίχνει φωτιά. 2.Μας αγαθοποιεί από πάνω: (με υγεία ,με χρήματα, με οικογένεια, με βροχή ,με στέρεο έδαφος ,με ειρήνη ,με ασφάλεια …).
3.Μας δανείζει , (τα λεφτά μου, τα παιδιά μου, την περιουσία μου, τα διαμερίσματα μου… είναι όλα δανεικά) Ουδέν εισενέγκαμεν εις τον κόσμον, δήλον ότι ουδέν εξενεγκείν δυνάμεθα .Α’Τιμ.στ’7.   και Του Κυρίου η γη και το πλήρωμα αυτής η οικουμένη και πάντες οι κατοικούντες εν αυτή. Α’Κορ.Ι6
4.Δεν μας κρίνει, αλλά μακροθυμεί.  
5.συγχωρεί και απολύει.

Και μας καλεί να κάνουμε το ίδιο στους εχθρούς μας .ΔΗΛΑΔΗ:
α. Δεν θα τους ακούμε ότι και να μας λένε. αμαρτωλών ο Θεός ουκ ακούει…
β. Δεν θα τους αγκαλιάζουμε (συνεδριάσεις, εκδρομές, πάρτι, γενέθλια, συνεστιάσεις …).
γ. Δεν θα τους βάζουμε στο σπίτι μας για να διαφθείρουν τη γυναίκα μας και τα παιδιά μας αφού και ο Χριστός δεν δέχεται στο σπίτι Του, τους  εχθρούς του ,τους αμετανόητους  αμαρτωλούς, την ώρα της αγίας αναφοράς με την εντολήν μη δότε  το άγιον τοις κυσί, μηδέ βάλητε τους μαργαρίτας υμών έμπροσθεν των χοίρων ΜτθΖ6. και  την εκφώνηση της εκκλησίας   τας θύρας τας θύρας εν σοφία πρόσχωμεν.  Με βάση αυτά τα μέτρα η αγάπη προς τους εχθρούς  συνοψίζεται κατά  τον Παύλον εάν πεινά ο εχθρός σου, ψώμιζε αυτόν εάν διψά, πότιζε αυτόν τούτο γαρ ποιών, άνθρακας πυρός σωρεύεις επί την κεφαλήν αυτού.   Ρωμ.ΙΒ.20

Υπάρχουν δυο μόνον τρόποι ν΄ αποδείξει κανείς  την αγάπην του προς του Χριστόν και να γίνει παιδί του Θεού:
Α.Να δώσει την ζωή του για κείνον που αγαπάει  Η
Β.Να αγαπάει τους εχθρούς του, όπως μας το έδειξε στην πράξη ο ίδιος Χριστός .  Άλλος τρόπος δεν υπάρχει. Γι΄αυτό και σήμερα μας λέγει:   

Αγαπάτε τους εχθρούς υμών.

ΑΜΗΝ

Eκοιμήθη ο Μητροπολίτης Κυρηνείας Παύλος

  
Εκοιμήθη  ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Κυρηνείας Παύλος σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες της Romfea.gr.
Ο μακαριστός είχε μεταφερθεί από τις αρχές Αυγούστου σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας Ιδιωτικής Κλινικής καθώς αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα υγείας.
Στα τέλη Αυγούστου ο κυρός Παύλος δεν μπορούσε λόγω της επιδείνωσης της υγείας του να επικοινωνήσει με το περιβάλλον του.
Αρχικά είχε διαγνωστεί πως έπασχε από ελεγχόμενη λευχαιμία.
Η κατάστασή του επιδεινώθηκε και εισήχθη μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας στις 28 Ιουνίου.
Η πορεία της υγείας του δεν βελτιώθηκε, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζει και δυσλειτουργία στα νεφρά.
Μεταφέρθηκε στην κλινική Ευαγγελίστρια και ακολούθως στο Απολλώνειο.
Ο Παύλος Μαντοβάνης θεωρούνταν από τις πιο κρυστάλλινες φωνές της Εκκλησίας της Κύπρου στα θέματα της κατοχής και της διεκδίκησης των κυπριακών δικαίων.
Ο μακαριστός γεννήθηκε στη Λάρνακα το 1945, ενώ φοίτησε στην Αγγλική Σχολή Λευκωσίας και αποφοίτησε από το Παγκύπριο Γυμνάσιο.
Σπούδασε στη Θεολογική Σχολή του Παν/μιου Αθηνών με υποτροφία της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Υπηρέτησε ως ιεροκήρυκας, ως καθηγητής σε ιερατική σχολή και στη μέση εκπαίδευση.
Επίσης έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Παν/μιο της Οξφόρδης και το 1985 αναγορεύτηκε από το ίδιο Παν/μιο δρ. Φιλοσοφίας.
Εισήλθε στον κλήρο το 1980 και χειροτονήθηκε πρεσβύτερος το 1981, το 1993 ανέλαβε καθήκοντα πρωτοσυγκέλλου στη μητρόπολη Κυρηνείας και εξελέγη Επίσκοπος στις 10 Απριλίου του 1994.