En el Valle de Himnos ~ Infine... siamo un quartiere...!!!
Nella Valle degli Inni
~ Por fin ... somos un barrio ...!!!
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Με τη βοήθεια του Πανοικτίρμονος Θεού , από σήμερα είμαστε και πάλι κοντά σας ,μετά από τη διετή απουσία στην μπλογκόσφαιρα.
Με την επιστροφή μας , σας ανακοινώνουμε την διάθεση , να αποκτήσει το ιστολόγιό μας και άλλους συντάκτες για την καλλίτερη ενημέρωση και
πνευματική βοήθεια των αναγνωστών μας .
Παρακαλούνται οι ενδιαφερόμενοι , όπως συμπληρώσουν τη φόρμα επικοινωνίας (κάτω δεξιά).

Σας περιμένουμε με χαρά!

Θεοτόκης
21/11/2014

ΤΕΛΟΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΩΝ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ

Όσο με ωφέλησαν οι αρρώστιες , δε με ωφέλησε η άσκηση που , σαν μοναχός , έκανα τόσα χρόνια.
Γέρων Παΐσιος

Πέμπτη 25 Ιουνίου 2009

" Άφετε τα παιδία...των γαρ τοιούτων εστίν , η βασιλεία των ουρανών ."


Πρίν λίγα χρόνια ,μία οἰκογένεια ἐπισκέφθηκε την ἐκκλησία τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου στήν Αἴγινα. Μιά ἀδελφή ξενάγησε τό ζευγάρι μέ τό ἕνα τούς παιδάκι στό δωμάτιο τοῦ Ἀγίου.

Λόγω τῆς παλαιότητας τῶν ἐπίπλων δέν ἐπιτρέπεται νά καθήσει κάποιος στό κρεββάτι καί στά ὑπόλοιπα ἔπιπλα τοῦ δωματίου.Φανταστεῖτε τό πλῆθος τῶν προσκυνητῶν , αν ἐπιτρεπόταν ,σέ λίγα χρόνια θά κατέρρεαν. Τό παιδάκι ὅμως πῆγε καί κάθησε στό κρεββάτι.

Ἡ ἀδελφή μόλις τό εἶδε ἀμέσως τοῦ εἶπε νά σηκωθεῖ γιατί ἀπαγορευόταν. Τό παιδάκι ὅμως τῆς ἀπάντησε λέγοντας:

- Γιατί νά σηκωθώ; Ὁ παππούλης μου εῖπε νά καθήσω.Αὐτός πού κάθεται εκεῖ στό παράθυρο!

Η μοναχή , ὅπως καί οἱ γονεῖς κατάλαβαν ἀμέσως πώς ὁ Ἅγιος ἦταν στό δωμάτιο καί τό παιδάκι μέ τήν καθαρή του τήν καρδιά τόν ἔβλεπε. Ἄφησαν τό παιδί νά καθήσει στό κρεββάτι καί γεμάτη συγκίνηση προσευχήθηκαν στόν Ἄγιο.

ΑΡΧΩΝ ΟΣΤΙΑΡΙΟΣ ΤΗΣ Μ.τ.Χ.Ε. Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΣΟΥΒΑΛΗΣ.




Η Α.Θ.Π. ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος αποφάσισε να κάνει άρχοντα τον Κωνσταντινουπολίτη θεολόγο κ. Χρήστο Τσούβαλη, ο οποίος διαμένει εδώ και πολλά χρόνια στην Πάτρα και υπηρέτησε ως θεολόγος και λυκειάρχης ευδοκίμως στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Την χειροθεσία στο οφφίκιο του Άρχοντος Οστιαρίου της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας θα κάνει, τη αναθέσει του Πατριάρχου, ο Μητροπολίτης Πατρών Χρυσόστομος. Την ερχόμενη Κυριακή 28 Ιουνίου στον Μητροπολιτικό Ναό Ευαγγελιστρίας, μετά την Θ. Λειτουργία.

Ο νέος Άρχοντας έχει συγγράψει ένα σημαντικό βιβλίο για τους τιτουλαρίους αρχιερείς του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Στην Ιδιωτική Οδό μπορείτε να διαβάσετε το κείμενο του Χ. Τσούβαλη για το μέγα μήνυμα της Σύναξης των Προκαθημένων στο Φανάρι (Οκτώβριος 2008).

Ο Χρήστος Τσούβαλης έχει γράψει πολλές μελέτες και άρθρα εκκλησιαστικού περιεχομένου και έχει δυναμική παρουσία στην Πάτρα, προσφέροντας ανιδιοτελώς μέσα από κοινωνικούς φορείς και ιδρύματα.

Ευχόμαστε από καρδιάς στον Άρχοντα δύναμη και υγεία! Εις έτη πολλά!

Πηγή : ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΟΔΟΣ

Δευτέρα 15 Ιουνίου 2009

Ο Θεός μαζί σου !


Ένα κορίτσι , η Ντάνη ,πήγε στο σπίτι µιας φίλης της και έµεινε περισσότερο από ότι σχεδίαζε.

Έτσι θα επέστρεφε στο σπίτι µόνη µε τα πόδια. Δε φοβόταν , γιατί ήταν µια µικρή κοινότητα και έµενε λίγα τετράγωνα παρακάτω.

Καθώς περπατούσε στην διάβαση ποδηλάτων η Ντάνη , ζήτησε από το Θεό να την κρατήσει ασφαλή από το κακό και τον κίνδυνο .

'Οταν έφτασε στο στένο δροµάκι, που ήταν πολύ κοντά στο σπίτι της, αποφάσισε να το ακολουθήσει. Όµως, στο µέσο της διαδροµής αντιλήφθηκε έναν άντρα , να στέκεται στο τέρµα λες και την περίµενε...

Ανησύχησε και άρχισε να προσεύχεται, ζητώντας προστασία από το Θεό .

Αµέσως ένα χαλαρό αίσθηµα γαλήνης και ασφάλειας την τύλιξε και ένιωθε λες και κάποιος , περπατούσε µαζί της.

Όταν έφτασε στο τέλος του µικρού δρόµου, πέρασε ακριβώς δίπλα από τον άντρα εκείνον και έφτασε σπίτι ασφαλής.

Την επόµενη µέρα, διάβασε στην εφηµερίδα , ότι , ένα νεαρό κορίτσι έπεσε θύµα βιασµού , στο ίδιο δροµάκι , µόλις 20 λεπτά µετά από τη στιγµή που έφυγε.

Συγκλονισµένη από την τραγωδία και το γεγονός ότι µπορούσε να ήταν η ίδια άρχισε να κλαίει ευχαριστώντας τον Κύριο για την ασφάλεια και , για να ßοηθήσει αυτή τη νεαρή κοπέλα , αποφάσισε να πάει στην αστυνοµία...
Ένιωθε πως ,µπορούσε να αναγνωρίσει τον άντρα αυτόν και έτσι τους είπε την ιστορία...

Ο αστυνόµος την ρώτησε αν ήταν πρόθυµη να κοιτάξει στον κατάλογο και να δει αν µπορούσε να τον αναγνωρίσει.
Εκείνη συµφώνησε και αµέσως προσδιόρισε τον άντρα που είχε δει , στο δροµάκι την προηγούµενη νύχτα...

Όταν ειπώθηκε στον άντρα πως είχε αναγνωριστεί, αµέσως έσκυψε και παραδέχτηκε .
Ο αστυνόµος ευχαρίστησε την Ντάνη , για την γενναιότητά της και την ρώτησε αν µπορούσε να κάνει κάτι γι'αυτήν.

Αυτή ζήτησε , να ρωτήσουν τον άντρα ένα πράγµα:

Η Ντάνη ήταν περίεργη , ήθελε να μάθει , γιατί δεν είχε επιτεθεί στην ίδια...

Όταν τον ρώτησε ο αστυνοµικός , αυτός απάντησε :

"Επειδή δεν ήταν µόνη ... είχε δύο ψηλούς άντρες που περπατούσαν πλάι της !!! "

Συμέων Διονυσιάτης , ο νέος Πρωτεπιστάτης του Αγ. Όρους .


Γράφει ο Αιμ. Πολυγένης Κυρ. 14.06.09

Άγιον Όρος - Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του Εκκλησιαστικού Πρακτορείου "Romfea.gr", και σύμφωνα με τα αρχαία θέσμια της Αγιορείτικης πολιτείας έγινε

σήμερα στις Καρυές του Αγίου Όρους στις 10:00 το πρωί, η αλλαγή των μελών της Ιεράς Επιστασίας.

Ο Ιερομόναχος Στέφανος Χιλανδαρινός παρέδωσε την ράβδο του Πρωτεπιστάτη στον Αντιπρόσωπο της Μονής Μεγίστης Λαύρας ιερομόναχο Νικόδημο και εκείνος την ενεχείρησε στον νέο Πρωτεπιστάτη μοναχό Συμεών Διονυσιάτη.

Ο νέος Πρωτεπιστάτης μοναχός Συμεών Διονυσιάτης για το επιστασιακό έτος 2009-2010 μονάζει από πολλά έτη στην Ιερά Μονή Διονυσίου, κατάγεται από την Βερδικούσα της Θεσσαλίας και είναι πολύ γνωστός στους ανθρώπους της τέχνης από την ενασχόλησή του και την αγάπη του σε κάθε υγιή καλλιτεχνική έκφραση.

Αγιορείτης Μοναχός μιλώντας στην "Romfea.gr", δήλωσε ότι "πλήθος κόσμου παραβρέθηκε και τίμησε τον αγαπητό τους π. Συμεών Διονυσιάτη, ο οποίος για ένα έτος θα είναι ο «ηγούμενος των ηγουμένων» του Αγίου Όρους".

Η ράβδος του Πρωτεπιστάτου, ή καλύτερα η ράβδος της Παναγίας, όπως την αποκαλούν οι Αγιορείτες μοναχοί, συμβολίζει την ενότητα των Ιερών Μονών του Άθωνα και την αγάπη και τον σύνδεσμο που έχουν.

Πάνω της είναι χαραγμένα τα ονόματα των είκοσι Ιερών Μονών με την ιεραρχική τους σειρά.

Τέλος, οι υπόλοιπες Μονές που συμμετέχουν για φέτος στην Ιερά Επιστασία είναι οι Μονές Ζωγράφου με τον μοναχό Ευθύμιο, Ρωσικού με τον ιερομόναχο Κυρίωνα και Κωνσταμονίτου με τον μοναχό Εφραίμ.


Τετάρτη 10 Ιουνίου 2009

Τη αυτή ημερα , η Σύναξις του Παμμεγίστου Αρχαγγέλου Γαβριήλ , εν τη κοιλάδι του Άδειν , ήτοι , το θαύμα του " Άξιον Εστίν ".



ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΟΥ ΑΡΧΑΓΓΕΛΙΚΟΥ ΥΜΝΟΥ "ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙΝ"



Το παρακάτω ιστορικό γράφηκε ως υπόμνημα από τον ιερομόναχο Σεραφείμ τον Θυηπόλο το 1548 (από κτίσεως κόσμου 7056) ο οποίος υπήρξε και Πρώτος του Αγίου Όρους και διέσωσε ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης.

Κατά τη Σκήτη του Πρωτάτου, που βρίσκεται στις Καρυές του Αγ. Όρους – στην αριστερή όχθη του κατιόντος χειμάρρου του Λιβαδογένη, κάτω από τη ρωσική Σκήτη του Αγ. Ανδρέα - εκεί κοντά στην τοποθεσία της Ι. Μονής Παντοκράτορος, είναι ένας λάκκος (χαράδρα) μεγάλος που έχει διάφορα Κελλιά.

Σε ένα από αυτά τα Κελλιά που ήταν αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου, κατοικούσε ένας ενάρετος Ιερομόναχος γέροντας με τον υποτακτικό του. Επειδή δεν συνηθίζονταν να γίνεται η καθιερωμένη αγρυπνία κάθε Κυριακή στην παραπάνω Σκήτη του Πρωτάτου, κα τα το εσπέρας ενός Σαββάτου θέλοντας ο Γέροντας να πάει στην αγρυπνία λέγει στον υποτακτικό :
- Εγώ Τέκνο μου θα πάω να ακούσω την αγρυπνία ως συνήθως. Εσύ μείνε στο κελί και ανάγνωσε την ακολουθία σου. Και έτσι έφυγε.

Αφού ήρθε το βράδυ, ακούει ο υποτακτικός να χτυπάει κάποιος την πόρτα του κελλίου. Πήγε, την άνοιξε και βλέπει κάποιον ξένο και άγνωστο μοναχό, ο οποίος αφού παρακάλεσε, μπήκε και έμεινε εκείνη τη βραδιά στο κελλί.

Την ώρα του όρθρου σηκώθηκαν και έψαλλαν και οι δύο την ακολουθία. Όταν όμως ήλθαν στην Τιμιωτέραν των Χερουβίμ, ο υποτακτικός έψαλλε έως τέλους το συνηθισμένο και παλαιό ύμνο του Αγ. Κοσμά του Ποιητού ενώ ο ξένος μοναχός στάθηκε μπροστά από την εικόνα της Θεοτόκου και με περισσή ευλάβεια και φόβο κάνοντας άλλη αρχή του ύμνου τον έψαλλε μελιρρύτως ως εξής: « Άξιον εστίν ως αληθώς, μακαρίζειν σε την Θεοτόκον, την αειμακάριστον, και παναμώμητον, και μητέρα του Θεού ημών»˙ μετά επισύναψε και την Τιμιωτέραν μέχρι τέλους.

Όταν άκουσε αυτό ο υποτακτικός ενθουσιάστηκε αφ’ ενός για το νέο ύμνο αφετέρου για την κατά κάποιο τρόπο Αγγελοειδή φωνή και ουράνιο μελωδία που άκουσε και λέει προς τον ξένο μοναχό:
- Εμείς μόνο την Τιμιωτέρα ψάλλουμε˙ Το Άξιον Εστίν, δεν το έχουμε ακούσει ποτέ, ούτε εμείς αλλά ούτε και οι πρωτύτεροι από μας. Αλλά σε παρακαλώ, κάνε αγάπη και γράψε σε μένα τον ύμνο αυτό για να τον ψάλλω και εγώ στην Θεοτόκο.
- Φέρε μου μελάνι και χαρτί για να γράψω τον ύμνο, του είπε ο ξένος μοναχός.
- Δεν έχω ούτε μελάνι, ούτε χαρτί ,είπε ο υποτακτικός. Τότε ο ξένος μοναχός είπε:
- Φέρε μου μια πλάκα .

Ο υποτακτικός πήγε τότε και έφερε (μάλιστα λέγεται ότι η πλάκα αυτή ήταν από το δάπεδο του ναού κάτι που είναι πολύ πιθανόν). Την πήρε λοιπόν ο ξένος, και έγραψε πάνω σ’ αυτήν με το δάκτυλο του τον παραπάνω ύμνο, το Άξιον Εστίν. Κι ώ του θαύματος!!! Τα γράμματα χαράχθηκαν τόσο βαθιά πάνω στην σκληρή πλάκα σαν να γράφηκαν σε μαλακό πηλό.

Και ποιος να περιγράψει την έκπληξη του υποτακτικού που βρέθηκε μπροστά σ’ αυτό το εξαίσιο γεγονός, ο οποίος δίκαια στάθηκε εμβρόντητος και παράλαβε την πλάκα από τον ξένο. Μετά είπε ο ξένος στον υποτακτικό:

- Από σήμερα και στο εξής έτσι να ψάλλετε αυτό τον ύμνο και εσείς, αλλά και όλοι οι Ορθόδοξοι στην Κυρία ημών Θεοτόκο. Και μετά εξαφανίστηκε. Ήταν ο Αρχάγγελος Γαβριήλ, απεσταλμένος από το Θεό, για να αποκαλύψει τον αγγελικό αυτό ύμνο στην ανθρωπότητα.

Ο υποτακτικός μοναχός δοκιμάζοντας έκπληξη στην έκπληξη και χαρά στην χαρά, προσκύνησε τον τόπο όπου στάθηκε ο Άγγελος και ξεφώνησε: «Νυν είδα αληθώς ότι εξαπέστειλε Κύριος τον Άγγελο Αυτού» και ατενίζοντας την εικόνα της Θεοτόκου «Δεδοξασμένα ελλαλήθη περί σού η πόλις του Θεού, Δέσποινα μου Μαρία».

Αφού επέστρεψε και ο Γέροντας από την Αγρυπνία στο κελλί, άρχισε ο υποτακτικός να του διηγείται τα συμβαίνοντα και να του ψάλλει το Άξιον Εστίν, όπως του παρήγγειλε ο Άγγελος και στη συνέχεια του έδειξε και την πλάκα με τα αγγελοχάρακτα γράμματα. Ο Γέροντας ακούγοντας και βλέποντας όλα αυτά, έμεινε εκστατικός απέναντι στο θαύμα αυτό.
Πήραν και οι δύο την αγγελοχάρακτη πλάκα και πήγαν στο Πρωτάτο. Την έδειξαν στον Πρώτο αλλά και στους Γέροντες της Κοινής Σύναξης και τους διηγήθηκαν όλα τα γενόμενα. Αυτοί δόξασαν το Θεό και ευχαρίστησαν τη Κυρία Θεοτόκο για το εξαίσιο αυτό Θαύμα. Αμέσως έστειλαν την πλάκα στην Κωνσταντινούπολη προς τον Πατριάρχη και τον Αυτοκράτορα αφού τους έγραψαν και γράμματα που εξιστορούσαν όλη την υπόθεση του γεγονότος.

Από τότε και μετά ο Αγγελικός αυτός ύμνος διαδόθηκε σε όλη την Οικουμένη και ψάλλεται στη Θεομήτορα από όλους τους Ορθοδόξους.

Η δε εικόνα της Θεοτόκου που βρισκόταν στην Εκκλησία του Κελλίου στο οποίο έγινε αυτό το Θαύμα, με κοινή απόφαση των Πατέρων αποφασίσθηκε να μεταφερθεί στο Ι. Βήμα του Πρωτάτου. Έτσι αφού συνήχθησαν πολλοί Πατέρες, έκαναν μια μεγαλειώδη λιτανεία (κρατώντας κεριά, προσφέροντας θυμιάματα, και θείους ύμνους) όπως άρμοζε στην περίπτωση και αφού πήγαν στο κελλί όπου είχε λάβει χώρα το Θαύμα προσκύνησαν την εν λόγω Ιερά Εικόνα της Θεομήτορος. Στη συνέχεια την λιτάνευσαν προς την Εκκλησία του Πρωτάτου. Όταν έφθασαν στον Ναό την απέθεσαν στον κυρίως Ιερό Ναό και στη συνέχεια τέλεσαν αγρυπνίας εις δόξα και τιμή της Θεομήτορος και του Υπηρέτη Αυτής Μεγίστου Αρχαγγέλου Γαβριήλ. Μετά αφού την έλαβαν σαν τίμιο αγίασμα, χρυσοπορφύρωτο κιβωτό και τιμαλφέστατο θησαυρό, με την δέουσα τιμή και ευλάβεια την εισήγαγαν στο Ι. Βήμα σύμφωνα με την προσυμφωνηθείσα απόφαση και την ενθρόνισαν στο Ιερό σύνθρονο του Αγίου Βήματος πίσω από την Άγια Τράπεζα, όπου βρίσκεται μέχρι και σήμερα, σαν σε θρόνο βασιλικό.

Από τότε η Ιερά αυτή Εικόνα πήρε την ονομασία του αγγελικού ύμνου «Άξιον Εστίν», αν και αρχικά είχε άλλη ονομασία, επειδή μπροστά στην εικόνα αυτή ψάλθηκε για πρώτη φορά από τον Άγγελο ο ύμνος αυτός. Το κελλί πήρε την επωνυμία «Άξιον Εστί» ενώ ο λάκκος ( η τοποθεσία) που βρίσκεται το κελλί ονομάζεται από όλους μέχρι σήμερα «Άδειν» (δηλαδή, ψάλλειν), επειδή εκεί για πρώτη φορά ψάλθηκε ο αγγελικός και Θεομητροπρεπής αυτός ύμνος.

Το θαύμα αυτό είναι παλαιό και έγινε το 980 μ.Χ. (6488 έτη από κτίσεως κόσμου) επί της Βασιλείας Βασιλείου και Κωνσταντίνου των αυταδέλφων που ονομαζόντουσαν και Πορφυρογέννητοι, υιών του Ρωμανού του νέου και επί πατριαρχίας Νικολάου του Χρυσοβέργου.

Το ότι ο Άγγελος που φάνηκε ως ξένος μοναχός ήταν ο Αρχάγγελος Γαβριήλ, μαρτυρεί και το βιβλίο του μηναίου κατά την ενδεκάτη Ιουνίου ως εξής: «Τη αυτή ημέρα, η σύναξις του Αρχαγγέλου Γαβριήλ εν τω Άδειν».

Και επειδή ως φαίνεται στις ένδεκα Ιουνίου έγινε το θαύμα αυτό, οι Πατέρες τελούσαν κάθε έτος σύναξη και Θ. Λειτουργία στον παραπάνω λάκκο, που μετονομάσθηκε «Άδειν» σε ανάμνηση του θαύματος, τιμώντας και δοξάζοντας τον Αρχάγγελο Γαβριήλ ο οποίος από την αρχή υπήρξε ο ένθεος υμνολόγος, τροφέας, διακονητής και χαροποιός Ευαγγελιστής της Θεοτόκου. Αυτός υπηρέτησε στο να αποκαλύψει τον πραγματικά Θεομητορικό αυτόν ύμνο, ως μόνος κατάλληλος για τη διακονία αυτή. Όπως όμως ο Δεσπότης των όλων Θεός έδωσε τις Θεοχάρακτες πλάκες με τις δέκα εντολές, στους Εβραίους, έτσι και τώρα ο Αρχάγγελος του Θεού έδωσε σε όλους τους Ορθοδόξους τον πλέον γλυκύτερο και ερασμιώτερο ύμνο της Μητέρας του Θεού γραμμένο σε λίθινη πλάκα με το αρχαγγελικό του δάκτυλο.

Και φυσικά εκπληρώθηκε και η προφητεία του Αρχαγγέλου που είπε ότι θα τον ψάλλουν όλοι οι Ορθόδοξοι τον ύμνο αυτό γιατί τόσο κοινός και τόσο ποθεινός έγινε ο αγγελοσύνθετος αυτός ύμνος στους χριστιανούς που τον ψάλλουν πάντα μεγαλοφώνως σήμερα με όλη τους την καρδιά εις δόξαν της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου.

Η παραπάνω εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου καλουμένης «Άξιον Εστίν» κατασκευάσθηκε στους χρόνους της εικονομαχίας. Ο ζωγραφικός τύπος της ανήκει στον τύπο της «Ελεούσας» Παναγίας. Το κύριο χαρακτηριστικό της είναι ότι η Υπέραγνος Μήτηρ του Θεού κρατά τον Ιησού Χριστό (παιδί) στην δεξιά αγκαλιά της, Είναι δηλαδή ο τύπος της Θεοτόκου της δεξιοκρατούσας .Το αριστερό χέρι του Ιησού εισχωρεί κάτω από το μαφόριο και το κουκούλιο της Θεοτόκου, προς τον κόρφο και την καρδιά της. Αυτό δείχνει και την εξάρτηση της ανθρώπινης φύσεως του Χριστού από την τροφό Μητέρα Του. Εικόνες όπως αυτή χρησιμοποιήθηκαν, κατά των αιρετικών για την εικονογραφική διακήρυξη και διατύπωση του ορθοδόξου δόγματος της Εκκλησίας μας περί της ενανθρωπήσεως του Θεού Λόγου. Ο Ιησούς Χριστός κρατά ειλητάριο στο δεξί χέρι Του που γράφει την εξής προφητεία του προφήτη Ησαΐα: «Πνεύμα Κυρίου επ’ εμέ, ού ένεκεν έχρισέ με…» (Ψαλμ. ΡΒ΄ , 20-21). Το πρόσωπο της Θεοτόκου έχει μια σοβαρή, λυπημένη έκφραση και ακουμπά την δεξιά της παρειά με μητρική φιλοστοργία και αγάπη στο αριστερό μέρος του προσώπου του μικρού Ιησού, ο οποίος με χαρακτηριστικό απλό αλλά σοβαρό παιδικό βλέμμα κοιτά και – ίσως- ευλογεί με την δεξιά του. Γενικά η όλη τεχνοτροπία της εικόνας είναι αυστηρά βυζαντινή και η όψη της επιβλητική, με γλυκεία σοβαρότητα, γνώρισμα πολλών παλαιών εικόνων. Κατά το έτος 1836 το μεγαλύτερο μέρος της εικόνας σκεπάσθηκε με λιθοστόλιστο αργυροχρυσωμένο κάλυμμα , θαυμαστής Αγιορείτικης τέχνης (υποκάμισο) .

Πέντε φορές μόνο το χρόνο μεταφέρεται η Ιερά Εικόνα από το Ι. Βήμα στον Κυρίως Ιερό Ναό και συγκεκριμένα τα Χριστούγεννα, την Ανάσταση, την Κυριακή των Αγιορειτών Πατέρων, στην Κοίμηση της Θεοτόκου και στις ένδεκα Ιουνίου εορτή του θαύματος του «Άξιον Εστίν».

Τη Δευτέρα της Δικαινησίμου κάθε έτους, σύμφωνα με πολύ παλιό έθιμο η εικόνα του «Άξιον Εστίν» λιτανεύεται στις Καρυές του Αγ. Όρους, ενώ τα θαύματα που η Θεία Χάρις ενεργεί δια της εικόνας αυτής δικαίως της έδωσαν την προσωνυμία της «θαυματουργού».
Στην Ενορία μας αφιερώσαμε τον ανεγειρόμενο κεντρικό Ιερό Ναό μας στην προστάτιδα, καταφυγή, παραμυθία, συναντίληψη και κραταιά προστασία, την τροφό και έφορο του σύμπαντος κόσμου, την Αειμακάριστον και Πανυπερύμνητον Μητέρα ημών Υπεραγία Θεοτόκο «Άξιον Εστίν».
Πηγή :
www.inaxionestin.gr (
Πρεσβύτερος Γεώργιος Μετοχιανάκης )


Απολυτίκιον. Ήχος δ'. Ταχύ προκατάλαβε.
Πατέρων αθροίσθητε, πάσα του Άθω πληθύς, πιστώς εορτάζοντες, σήμερον χαίροντες, και φαιδρώς αλαλάζοντες, πάντες εν ευφροσύνη, του Θεού γαρ η Μήτηρ, νυν παρά του Αγγέλου, παραδόξως υμνείται διό ως Θεοτόκον αεί ταύτην δοξάζομεν.

Δι' ευχών της Υπερευλογημένης Ενδόξου Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας , της ως Άξιον Εστίν μακαρισθείσης υπό Γαβριήλ του Αρχαγγέλου εν τη κοιλάδι του Αδειν , ης την θείαν βοήθειαν αεί εξαιτούμεθα , Κύριε ημών Ιησού Χριστέ ο Θεός , ελέησον ημάς . Αμήν .

Φινλανδία: Ορθόδοξος Ιερέας εξελέγη Ευρωβουλευτής




Γράφει ο Αιμίλιος Πολυγένης



Image
Mitra Repo
Ένας 50χρονος Ιερέας της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Φινλανδίας εξελέγη βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου,

και ένας από τους 13 βουλευτές που θα εκπροσωπούν την Φινλανδία στην Ευρώπη.

Ο π. Μίτρα Ρέπο προς έκπληξη όλων έλαβε 71.500 ψήφους ως ανεξάρτητος υποψήφιος, περισσότερους ψήφους από τους άλλους υποψηφίους, κάτι που του δίνει το δικαίωμα να λάβει μια από τις δύο βουλευτικές έδρες των Σοσιαλδημοκρατικών.

«Ειλικρινά αυτή η δημοτικότητα ήταν μια έκπληξη για μένα» δήλωσε αμέσως μετά την εκλογή του στην Φινλανδική Τηλεόραση ο π. Μίτρα.

Να αναφερθεί πως σύμφωνα με πληροφορίες της «Romfea.gr», στις 25 Μαϊου η Ιερά Σύνοδος της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Φινλανδίας, αποφάσισε ο π. Μίτρα να μην εκτελεί τα καθήκοντα του Ιερέως, όμως όταν ολοκληρώσει την πολιτική του σταδιοδρομία να επιστρέψει πάλι στα Ιερατικά του καθήκοντα, με την συγκατάθεση της Ιεράς Συνόδου.

«Ο Ιερέας εκπροσωπεί όλους τους πολίτες, και ως εκ τούτου δεν μπορεί να αντιπροσωπεύει οποιαδήποτε μεμονωμένη ομάδα ανθρώπων» τόνισε Μέλος της Ιεράς Συνόδου της Φινλανδικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, σχετικά με την εκλογή του π. Μίτρα.

Η Ορθόδοξη παράδοση απαγορεύει στους κληρικούς να έχουν οποιαδήποτε συμμετοχή στην πολιτική, όμως ο π. Μίτρα Ρέπο από την πλευρά του πιστεύει, πως η απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Φινλανδίας παραβιάζει την ισότητα των πολιτών.

Παρά τις απαγορεύσεις ο 50χρονος ιερέας συνέχισε τον πολιτικό του αγώνα, και την τελευταία εβδομάδα των εκλογών εμφανίζονταν τακτικά στα Φινλαδικά τηλεοπτικά Κανάλια.

«Θα αγωνιστώ για μια Ευρώπη πιο ανθρώπινη. Εδώ και πολλά χρόνια αγωνίζομαι για τα δικαιώματα των εργαζομένων στην Φινλανδία, τώρα θα συνεχίσω αυτόν τον αγώνα και στην Ευρωπαϊκή Σκηνή», δήλωσε την προηγούμενη εβδομάδα ο π. Μίτρα.

Τέλος, να σημειωθεί πως στην Φινλανδία ο π. Μίτρα Ρέπο είναι μια δημοφιλής προσωπικότητα έχοντας γράψει δεκάδες βιβλία, και το 2006 τα Φινλανδικά ΜΜΕ τον είχαν συμπεριλάβει στην πρώτη δεκάδα των διασημότερων της Χώρας.

Αρχιεπισκοπή Φινλανδίας

Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Φινλανδίας είναι αυτόνομη Ορθόδοξη εκκλησία που υπάγεται στο Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως.

Έχει περίπου 60.000 μέλη με επικεφαλής τον Αρχιεπίσκοπο Καρελίας και πάσης Φινλανδίας κ. Λέων.

Πηγή : www.romfea.gr

Κυριακή 7 Ιουνίου 2009

ΤΟ ΔΟΞΑΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ ΕΝΟΣ ΜΑΘΗΤΗ !

του Π. Ανδριόπουλου



Στον τόμο Εικοσαέτηρος Αρχιερατεία Μητροπολίτου Πατρών Νικοδήμου Α' (1974 - 1994) είχα γράψει ένα κείμενο με τίτλο Ο Μητροπολίτης Πατρών Νικόδημος ως "Μελωδός". Εκεί ασχολήθηκα συνοπτικά με την τέχνη της μελοποιΐας που εξασκούσε από πολύ μικρός ο Ιεράρχης. Το κείμενό μου συνόδευαν νεανικές και κατοπινές συνθέσεις του. Τα πρωτόλειά του μού είχε δώσει ο αδελφός του Δεσπότη, ο αείμνηστος μουσικολόγος Απόστολος Βαλληνδράς, ο οποίος κρατούσε αρχείο. Μεταξύ αυτών και το περίφημο Δοξαστικό της Πεντηκοστής "Δεύτε λαοί...", το οποίο - έγραφα στο άρθρο μου - τονίστηκε από τον μαθητή Νικόλαο Βαλληνδρά, κατά την διάρκεια μιας σχολικής διδακτικής ώρας! Το μέλος έχει ιδιαίτερη αξία, δεδομένου ότι ο μαθητής Νικόλαος έχει ως πρότυπό του την αντίστοιχη μελοποίηση του ύμνου από τον Νικόλαο πρωτοψάλτη Σμύρνης. Έτσι ασκείται στην τέχνη της μελουργίας, επεξαργαζόμενος θέσεις και μουσικές γραμμές φημισμένων μελοποιών που μελετούσε επιμελώς, ήδη από τη νεανική του ηλικία.


Την μελοποίηση του Νικολάου Σμύρνης, για όποιον τυχόν θέλει να κάνει την αντιπαραβολή, μπορεί να βρει στο Δοξαστάριον Τριωδίου και Πεντηκοσταρίου του Νικολάου Πρωτοψάλτου Σμύρνης, που επανεξέδωσε ο εκδοτικός οίκος Βασ. Ρηγόπουλου το 1996 (ακριβής ανατύπωση από την πρώτη έκδοση του 1857). Πάντως ο Μητροπολίτης Νικόδημος είχε μελοποιήσει το συγκεκριμένο Δοξαστικό και με άλλο, πιο κλασικό τρόπο, τον οποίο επίσης δημοσιεύω στον προμνημονευθέντα τόμο. Του άρεσε δε πάντα να το ψάλει, τόσο στον Εσπερινό της παραμονής, όσο και στον Εσπερινό της Γονυκλισίας, όπου το έλεγε σε σύντομο χρόνο, ένεκα της μακράς διάρκειας της ακολουθίας, αλλά με απαράμιλλο ύφος. Το ενδιαφέρον βέβαια της νεανικής συνθέσεως είναι η σχέση με τον Νικόλαο Σμύρνης. Γιατί ο Πατρών Νικόδημος έψαλλε κάποια μέλη του Νικολάου, που είναι δύσκολος και... απαγορευμένος στο Πατριαρχείο. Στη χοροστασία του Νυμφίου της Μ. Δευτέρας πάντοτε έλεγε τα ιδιόμελα των αίνων του Νικολάου, που κατέγραψε και ο Μανόλης Χατζηγιακουμής στα Σύμμεικτα Εκκλησιαστικής Μουσικής. Η έρευνα από πλευράς μου δεν έχει τελειώσει...


Πηγή : http://panagiotisandriopoulos.blogspot.com


Κυριακή της Πεντηκοστής



του Καθηγητοῦ (+)Ιωάννου Φουντούλη



Η Εκκλησία μας στην εορτή της Πεντηκοστής πανηγυρίζει το «μέγα και σεβάσμιον» μυστηριον: Τη συμπλήρωσι της ελπίδος, την προθεσμία της επαγγελίας, την επιδημία του Πνεύματος του αγίου. Γιατί πράγματι το εορταζόμενο γεγονός, η επιφοίτησις του αγίου Πνεύματος στους αποστόλους του Χριστού, αποτελεί το τέλος και το επιστέγασμα όλου του έργου της σωτηρίας. Όλο το έργο του Χριστού, η έλευσις, η διδασκαλία, το πάθος, η ανάστασις, η ανάληψις απέβλεπαν σ᾿ αυτό· στην έλευση του αγίου Πνεύματος στον κόσμο, στη νέα δημιουργία.Ο λαός του Θεού, η Εκκλησία εορτάζει κατά την Πεντηκοστή τη γέννησι της. Την γενέθλιο ημέρα της, αλλά και αυτό το μυστήριο της ιδίας της ζωής της. Γιατί η Εκκλησία του Χριστού δεν έζησε το μυστήριο της Πεντηκοστής μόνο σε μία στιγμή χρόνου κατά το μακάριο εκείνο έτος και την ιστορική εκείνη ημέρα, που «επλήσθησαν» οι μαθηταί «Πνεύματος αγίου». Αλλά το ζη καθημερινώς, διαρκώς, σε κάθε στιγμή χρόνου, από την ημέρα εκείνη την γενέθλιο μέχρι της συντελείας του αιώνος. Γιατί το Πνεύμα το άγιον ήλθε τότε και έκτοτε μένει και θα μένη εις τον αιώνα στον κόσμο για να συγκροτή την Εκκλησία. Πνεύμα και Εκκλησία είναι αδιασπάστως ηνωμένα. Το άγιον Πνεύμα είναι η ψυχή, η ζωή, η ύπαρξις της Εκκλησίας, της εν αγίῳ Πνεύματι καινής ζωής. Σ᾿ αυτό οφείλεται η ενότης, η αγιότης, η καθολικότης της Εκκλησίας. Από αυτό πηγάζουν τα χαρίσματα, οι θεσμοί, η πίστις και η θεολογία της Εκκλησίας. Τη βιαία Του πνοή και την πυρίμορφο δρόσο Του αισθάνεται σε κάθε βήμα, σε κάθε εκδήλωσι, σε κάθε κίνησι της. Από αυτό πηγάζουν οι υπερφυσικές ενέργειες των μυστηρίων, που ζωογονούν, που τροφοδοτούν και αγιάζουν το σώμα της. Στην ιστορική λοιπόν Πεντηκοστή, αλλά και στη διαρκή Πεντηκοστή, στην οποία ζη η Εκκλησία, θα μας μεταφέρη κατά την επέτειο του γεγονότος αυτού. Θα μας καλέση να κλίνωμε τα γόνατα στας αυλάς του Κυρίου και να προσκυνήσωμε την αήττητο δύναμι Του, να δοξολογήσωμε την αγία Τριάδα, που φωτίζει και αγιάζει τις ψυχές μας. Και στη στάση αυτή της ταπεινώσεως, της κλίσεως των γονάτων και του αυχένος, να υποδεχθούμε την χάρι του Παρακλήτου. Να ανανεώσωμε και να αναρριπίσωμε τη φλόγα του αγίου Πνεύματος. Να συνειδητοποιήσωμε τη θέσι μας και την υπόστασι μας ως μελών της Εκκλησίας, ως ναών του αγίου Πνεύματος. Ναών και σκευών καθαρών, δοχείων του Παρακλήτου, των οποίων κάθε σκέψις θα υπαγορεύεται από το Πνεύμα της σοφίας, κάθε ενέργεια από το Πνεύμα της συνέσεως, το αγαθόν, το ευθές, το νοερόν, το ηγεμονεύον, το καθαίρον τά πταίσματα. Το Πνεύμα το άγιον, το Κύριον και ζωοποιόν, το θείον που θεοποιεί τους ανθρώπους, που δια της χάριτος Του μας μεταβάλλει σε «Θεούς κατά μέθεξιν».

Πηγή : www.zoiforos.gr

Σάββατο 6 Ιουνίου 2009

Η εκκωφαντική σιωπή της "ηγεσίας" της Ελλαδικής Εκκλησίας.

Τι επιθυμεί σήμερα η διοίκηση της Εκκλησίας ,
τις ξεκάθαρες θέσεις ή τα μισόλογα;



του Αντώνη Τριανταφύλλου


Σημάδια επικίνδυνης εσωστρέφειας συνεχίζει να δείχνει η διοικούσα Εκκλησία. Η Ιερά Σύνοδος κρατάει κλειστές τις «στρόφιγγές» της πληροφόρησης προκαλώντας εύλογες απορίες. Επιθυμεί να κάνει γνωστές τις θέσεις της ή εγνωσμένα επιλέγει την αποσιώπηση;


Κάποιοι μπορεί να κουράστηκαν από την πολιτική υπερπροβολής της Εκκλησίας τα προηγούμενα χρόνια, κάτι που ενδεχομένως να έπληξε και το κύρος της. Αυτό όμως δεν είναι δικαιολογία για τη τακτική «αφωνίας» και εκκωφαντικής «σιωπής» που ακολουθεί η σημερινή ηγεσία της Ελλαδικής Εκκλησίας…


Αφωνία και του Αρχιεπισκόπου αλλά και της Ιεράς Συνόδου. Η διοικούσα Εκκλησία εμφανίζεται αδύναμη και να παρακολουθήσει τις εξελίξεις αλλά και να εκφράσει τη δική της θέση. Έχει λόγο ή όχι; Επιθυμεί τη δημοσιότητα και τις ξεκάθαρες θέσεις ή συνειδητά επιλέγει τη σιωπή;


Υπάρχει συντονισμός και διάθεση για ουσιαστική ενημέρωση ή κάποιοι ανομολόγητοι φόβοι έχουν υποχρεώσει τον Αρχιεπίσκοπο και τη Σύνοδο να εμφανίζονται κρυψίνοες; Οι παρεμβάσεις του κ. Ιερώνυμου είναι ελάχιστες. Παρά το γεγονός ότι ο ίδιος μόλις τις πρώτες εβδομάδες από την εκλογή του δεσμεύθηκε στους δημοσιογράφους να τους ενημερώνει τακτικά για τα θέματα της Μητροπόλεως του και γενικότερα της Εκκλησίας.


Την ίδια στιγμή η Ιερά Σύνοδος «βαπτίζει» κάθε μήνα σημαντικές εξελίξεις «τρέχοντα υπηρεσιακά ζητήματα», τη μόνιμη κατακλείδα των ανακοινωθέντων της ΔΙΣ. Αυτά τα «τρέχοντα υπηρεσιακά ζητήματα» όμως πολλές φορές γίνονται γνωστά. Παρόλα αυτά, ακόμα και μετά τη δημοσιοποίηση τους το Σώμα τις περισσότερες φορές δεν κάνει σαφή τη θέση του. Όχι για κάτι ξένο και άγνωστο αλλά για θέματα που το ίδιο συζητά και παίρνει αποφάσεις.


Και όλα αυτά, όταν στις 10 Σεπτεμβρίου του 2008 το προεδρείο της ΕΣΗΕΑ είχε συνάντηση με τον Αρχιεπίσκοπο συμφωνώντας μετά την αιφνιδιαστική διακοπή της τακτικής ενημέρωσης των δημοσιογράφων. Να βρεθεί η φόρμουλα, με την οποία για τα τρέχοντα υπηρεσιακά ζητήματα τις ανακοινώσεις θα έκανε ο Αρχιμανδρίτης της Ιεράς Συνόδου Τιμόθεος Άνθης, ενώ για περισσότερες διευκρινήσεις υπεύθυνος θα ήταν ο μητροπολίτης Μυτιλήνης Ιάκωβος, ενώ για μείζονα ζητήματα ο κ. Ιερώνυμος φερόταν διατεθειμένος να αναλάβει αυτοπροσώπως το έργο της ενημέρωσης.


Από τότε και μέχρι σήμερα τη μόνη φορά που ο Αρχιεπίσκοπος ενημέρωσε αυτοπροσώπως ήταν στις 22 Οκτωβρίου του περασμένου έτους όταν επιχείρησε να δώσει απαντήσεις σε όσους αμφισβητούν τη διαχείριση και τους οικονομικούς πόρους της Εκκλησίας και ανακοίνωσε τη χρηματοδότηση τεσσάρων ιδρυμάτων για άτομα με ειδικές ανάγκες και άπορους ύψους 8 εκατομμυρίων ευρώ. Έκτοτε αφωνία… Ούτε και ο Συνοδικός σύνδεσμος με τους δημοσιογράφους ο μητροπολίτης Μυτιλήνης και Ερεσού Ιάκωβος έχει τιμήσει - όσο θα έπρεπε - με την παρουσία του τους δημοσιογράφους επιλέγοντας να εμφανιστεί μόνο στις 4 Φεβρουαρίου για να εξαγγείλει τη δημιουργία τεσσάρων ιδρυμάτων από την Εκκλησία.


Τι επιθυμεί τελικά η Εκκλησία; Τη υγιή δημοσιότητα και τις ξεκάθαρες θέσεις ή τη μυστικοπάθεια και τα μισόλογα;


Πηγή : www.zoiforos.gr

Δευτέρα 1 Ιουνίου 2009

Μνήμη του εν Αγιοις πατρός ημων Νικηφόρου του Α' , Πατριάρχου ΚΠόλεως


Ο Νικηφόρος Α΄ ήταν βυζαντινός συγγραφέας και Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως από το 806 ως το 815 .


Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη . Οι γονείς του Θεόδωρος και Ευδοκία άνηκαν σε αρχοντική και επίσημη κοινωνική τάξη αλλ' ήταν ευσεβείς και ενάρετοι άνθρωποι οι οποίοι γαλούχησαν τον γιο τους με τα νάματα των Θείων Γραφών. Η προσήλωση μάλιστα του πατέρα του στην ορθή πίστη, έγινε αιτία να διωχθεί και να εξορισθεί από τον εικονομάχο και δυσεβή αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Ε', τον Κοπρώνυμο.



Προικισμένος με ιδιαίτερες πνευματικές ικανότητες, απέκτησε μεγάλη θεολογική και θύραθεν εκπαίδευση. Γρήγορα όμως αποσύρθηκε σε ένα κτήμα του στον Βόσπορο, όπου αφοσιώθηκε στην άσκηση και τη μελέτη των Θείων Γραφών. όμως ο αυτοκράτορας τον υποχρέωσε να αναλάβει τη διεύθυνση του μεγάλου πτωχοκομείου της Κωνσταντινουπόλεως.



Μετά το θάνατο του Πατριάρχη Ταράσιου, ο Νικηφόρος επελέγη από τον ομώνυμό του Αυτοκράτορα, αν και λαϊκός ακόμη, ως νέος Πατριάρχης, την Κυριακή του Πάσχα, 12 Απριλίου 806. Το γεγονός αυτό, η ανάρρηση λαϊκού στον Πατριαρχικό Θρόνο, είχε συμβεί και με τον προκάτοχό του Πατριάρχη Ταράσιο, προκάλεσε όμως την οργή κληρικών και μοναχών, με επικεφαλής τον Θεόδωρο το Στουδίτη και τον Αρχιεπίσκοπο Θεσσαλονίκης Ιωσήφ.


Η εκκλησιαστική έριδα συνεχίστηκε κατά τη διάρκεια της πατριαρχίας του.
Αγωνίστηκε για την τιμή και την προσκύνηση των εικόνων. Όταν όμως έγινε Αυτοκράτορας ο
Λέων Ε΄ ο Αρμένιος, τον έπαυσε, τον εξόρισε και τον φυλάκισε. Μετά το θάνατο του Λέοντα ο Νικηφόρος επανήλθε στην Κωνσταντινούπολη.


Ο νέος Αυτοκράτορας Μιχαήλ Β' υποσχέθηκε να τον επαναφέρει στο Θρόνο, υπό την προϋπόθεση ότι δε θα ανακινήσει εκ νέου το θέμα της αναστήλωσης των εικόνων. Ο Νικηφόρος αρνήθηκε και εξορίστηκε εκ νέου. Πέθανε εξόριστος στη Μονή του Αγίου Θεοδώρου στις 2 Ιουνίου 822 .



Μετά τον θρίαμβο των Αγίων εικόνων και την απομάκρυνση του πατριάρχου Ιωάννη από τον θρόνο και την εκλογή του Μεθόδιου, ενεκρίθη από την αυτοκράτειρα Θεοδώρα η ανακομιδή των λειψάνων του μακαριστού πατριάρχου στην Κωνσταντινούπολη. Έτσι ο Μεθόδιος ακολουθούμενος από ιερείς και πλήθος πιστών, μετέβη στη μονή Αγ. Θεοδώρου όπου βρισκόταν το σεπτό λείψανο, το οποίο αφού τοποθέτησε σε πολυτελή λειψανοθήκη, το μετέφερε με το βασιλικό πλοίο στη Κωνσταντινούπολη. Εκεί το υποδέχθηκαν με μεγάλες τιμές οι βασιλείς και η Σύγκλητος και στη συνέχεια το απέθεσαν στη Μεγάλη Εκκλησία. Έπειτα από ολονύκτια και αγρυπνία το μετέφεραν στο Ναό των Αγίων Αποστόλων στις 13 Μαρτίου του 874., την ίδια ημερομηνία όπου ο Άγιος είχε εξοριστεί.

Η μνήμη του τιμάται από την Ορθόδοξη Εκκλησία στις 2 Ιουνίου και η ανακομιδή των λειψάνων του από την Ορθόδοξη και την Καθολική Εκκλησία στις 13 Μαρτίου .





Απολυτίκιον . ( ήχος γ ' . Θείας πίστεως... )


Μέγα καύχημα της Εκκλησίας , μέγα στήριγμα της Βυζαντίδος , μέγα κλέος των πιστών αναδέδειξαι , ως ευσεβείας προστάτης θερμότατος , και κακοδόξων γεναίος αντίπαλος . Νικηφόρε ένδοξε , Χριστόν τον Θεόν ικέτευε , δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος .



Έτερον. ( Ήχος γ'. Θείας πίστεως...)


Νίκην ήνεγκε, τη Εκκλησία, η ση ένθεος, ομολογία, Νικηφόρε Ιεράρχα θεόληπτε· την γαρ Εικόνα του Λόγου σεβόμενος, υπερορία αδίκως ωμίλησας. Πάτερ Όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.



Κοντάκιον
( Ήχος δ'. Επεφάνης σήμερον...)


Τον της νίκης στέφανον, ω Νικηφόρε, ουρανόθεν σήμερον, ως ειληφώς παρά Θεού, σώζε τους πίστει τιμώντας σε, ως Ιεράρχην ομού και Διδάσκαλον.