En el Valle de Himnos ~ Infine... siamo un quartiere...!!!
Nella Valle degli Inni
~ Por fin ... somos un barrio ...!!!
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Με τη βοήθεια του Πανοικτίρμονος Θεού , από σήμερα είμαστε και πάλι κοντά σας ,μετά από τη διετή απουσία στην μπλογκόσφαιρα.
Με την επιστροφή μας , σας ανακοινώνουμε την διάθεση , να αποκτήσει το ιστολόγιό μας και άλλους συντάκτες για την καλλίτερη ενημέρωση και
πνευματική βοήθεια των αναγνωστών μας .
Παρακαλούνται οι ενδιαφερόμενοι , όπως συμπληρώσουν τη φόρμα επικοινωνίας (κάτω δεξιά).

Σας περιμένουμε με χαρά!

Θεοτόκης
21/11/2014

ΤΕΛΟΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΩΝ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ

Όσο με ωφέλησαν οι αρρώστιες , δε με ωφέλησε η άσκηση που , σαν μοναχός , έκανα τόσα χρόνια.
Γέρων Παΐσιος

Σάββατο 30 Ιουνίου 2012

Α΄ ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ - α4΄. ΚΕΦ. Α΄ στιχ. ( 18-25 )



Ο Λόγος του Σταυρού, για άλλους μωρία, για άλλους δύναμη – σοφία.


ΚΕΙΜΕΝΟΝ

18. Ο λόγος γαρ ο του σταυρού τοις μεν απολλυμένοις μωρία εστί, τοις δε σωζομένοις ημίν δύναμις Θεού εστί.


19. γέγραπται γαρ· απολώ την σοφίαν των σοφών, και την σύνεσιν των συνετών αθετήσω.


20. που σοφός; που γραμματεύς; που συζητητής του αιώνος τούτου; ουχί εμώρανεν ο Θεός την σοφίαν του κόσμου τούτου;


21. επειδή γαρ εν τη σοφία του Θεού ουκ έγνω ο κόσμος δια της σοφίας τον Θεόν, ευδόκησεν ο Θεός δια της μωρίας του κηρύγματος σώσαι τους πιστεύοντας.


22. επειδή και Ιουδαίοι σημείον αιτούσι και Έλληνες σοφίαν ζητούσιν,


23. ημείς δε κηρύσσομεν Χριστόν εσταυρωμένον, Ιουδαίοις μεν σκάνδαλον, Έλλησι δε μωρίαν,


24. αυτοίς δε τοις κλητοίς, Ιουδαίοις τε και Έλλησι, Χριστόν Θεού δύναμιν και Θεού σοφίαν·


25. ότι το μωρόν του Θεού σοφώτερον των ανθρώπων εστί, και το ασθενές του Θεού ισχυρότερον των ανθρώπων εστί.




ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ


18. Διότι το γεγονός του σταυρικού θανάτου του Xριστού, για εκείνους, βέβαια, που βαδίζουν στο δρόμο του χαμού είναι ανοησία, αλλά για μας που βρισκόμαστε στο δρόμο της σωτηρίας είναι δύναμη Θεού.


19. Tο λέει άλλωστε η Γραφή: Θ΄ αποδείξω ψεύτικη τη σοφία των σοφών και χωρίς αξία τη σύνεση των συνετών!


20. Kαι πού είναι, στ΄αλήθεια, ο σοφός; Πού είναι ο ερμηνευτής των Γραφών; Πού είναι ο συζητητής του κόσμου αυτού; Δεν απέδειξε ο Θεός ανοησία τη σοφία του κόσμου αυτού;


21. Eπειδή, λοιπόν, ο κόσμος απέτυχε να γνωρίσει το Θεό μέσα στα πλαίσια της σοφίας του Θεού, γι΄ αυτό ο Θεός, χρησιμοποιώντας τη σοφία του, θέλησε μέσω της μωρίας του κηρύγματος να σώσει όσους πιστεύουν.


22. Kαι το λέω αυτό, επειδή και οι Iουδαίοι κάποιο σημαδιακό θαύμα απαιτούν να δουν, και οι Έλληνες σοφία ζητάνε.


23. Eμείς, όμως, κηρύττουμε το Xριστό, που έχει σταυρωθεί, πράγμα που για τους Iουδαίους είναι σκάνδαλο και για τους Έλληνες ανοησία!


24. Mα γι΄αυτούς που έχει καλέσει ο Θεός, είτε Iουδαίοι είναι είτε Έλληνες, ο Xριστός αυτός είναι Θεού δύναμη και Θεού σοφία.


25. Γιατί αυτό που κάνει ο Θεός, ακόμα κι αν το βλέπουν σαν ανόητο και σαν αδυναμία οι άνθρωποι, ξεπερνά την ανθρώπινη σοφία και την ανθρώπινη δύναμη.

ΣΧΟΛΙΑ

18. Στο προηγούμενο φύλλο α3΄ είχαμε καταλήξει στη φράση : ίνα μη κενωθή ο σταυρός του Χριστού. Εδώ, στο στίχο 18 ,ο ίδιος ο Παύλος προχωρεί στην ανάλυση του τι θα πει να κενωθεί ο σταυρός του Χριστού. Διότι ο λόγος του Σταυρού ,το κήρυγμα δηλαδή ο σταυρικός θάνατος του Χριστού ,τοις μεν απολλυμένοις μωρία εστί , δηλ. για τους χαμένους ,τα χαμένα πρόβατα ,είναι μωρία, είναι κουταμάρα είναι ανοησία, τοις δε σωζομένοις , δηλ. για μας που θα σωθούμε το ίδιο κήρυγμα (και αυτό είναι ένα κριτήριο ) είναι δύναμις Θεού .


Είναι αλήθεια και ξέρουμε ότι το κήρυγμα του Εσταυρωμένου ,από την αρχή δεν βρήκε πολλούς ενθουσιώδεις οπαδούς . Και μάλιστα και σήμερα ακόμα Εκτός από τους αθέους και τους αρνητές ,οι Εβραίοι μένουν μακριά από την εκκλησία από τον Χριστόν. από την χριστιανοσύνη, ακριβώς γιατί δεν μπορούν να δειχτούν αυτό το κήρυγμα του Σταυρού.


Eμείς, όμως, κηρύττουμε το Xριστό, που έχει σταυρωθεί, πράγμα που για τους Ιουδαίους είναι σκάνδαλο και για τους Έλληνες ανοησία! Ιουδαίοις μεν, σκάνδαλον, Έλλησι δε, μωρίαν. Οι Ιουδαίοι, λέγει ο Παύλος , έχουν σκάνδαλον ,και σκόνταμμα τον Εσταυρωμένο γιατί σκοντάφτουν εις αυτόν, λέγοντες : και πώς δύναται να είναι Θεός εκείνος, όπου έτρωγε, και έπινε με τους τελώνες και πόρνους ,και εκείνος όπου τελευταίον εσταυρώθηκε με τους ληστές; ­Οι Έλληνες δε πάλιν περιγελούν το μυστήριον ,και την πίστη του Εσταυρωμένου , ως μωρίαν και αγνωσίαν γιατί να σταυρωθεί ο Θεός ,τούτο δεν καταλαβαίνεται με συλλογισμούς και λογικές αποδείξεις. Για να στηρίξει αυτά που λέει ο Παύλος καταφεύγει στην Αγία Γραφή ,στον προφήτη Ησαΐα:


19. Γέγραπται γάρ΄ «απολώ την σοφίαν των σοφών και την σύνεσιν των συνετών αθετήσω .» Ης. κθ΄14. και στους στίχ. 20 και 21 αναφέρει τόσον το αποτέλεσμα όσον και το δικαιολογητικό αυτής της αποφάσεως του Θεού.


Εδώ θα ήθελα να δούμε μια διαφορά μεταξύ σοφίας και συνέσεως που λέγει πιο πάνω δεν είναι το ίδιο πράγμα. Σύνεσις είναι το φυσικό χάρισμα που έχει ένας άνθρωπος πάρει εκ γενετής από τον Θεόν, το τάλαντο όπως θα λέγαμε «την σφραγίδα της δωρεάς », να είναι να είναι φρόνιμος ξύπνιος ,τετράγωνο μυαλό. Να τα έχει, όπως λέμε τετρακόσα. Αυτό είναι χάρισμα που έχει δώσει ο Θεός , αλλά το έχει δώσει ειδικά , σ΄αυτόν τον άνθρωπο . Δεν μπορεί να το επιτύχει μόνος του. το έχει πάρει ,είναι η σφραγίδα της δωρεάς ,είναι η μεγαλοφυΐα .Κάθε πεντακόσιες χιλιάδες παιδιά που γεννιούνται ,παίρνει και κάποιο, από το Θεό βέβαια , τη σφραγίδα αυτή της συνέσεως . Σοφία τώρα ,είναι όλα τα επίκτητα χαρακτηριστικά και οι γνώσεις ,που αποκτάει ο άνθρωπος ,και δια της μελέτης που κάνει , Δεν γεννιέται σοφός ο άνθρωπος . Αυτά όμως τα επίκτητα προσόντα που αποκτά με την μελέτην, αλλά και με την έμπνευση , αυτά λέγονται Σοφία .Η έμπνευσις όμως δεν είναι πάντα Θεϊκή . οι μεγάλοι Άγιοι ,είχαν έμπνευση ,είχαν και σύνεση και με την μελέτη την πολλή και με την χάρη του Θεού ,μεγαλουργούσαν. Υπάρχουν και άλλοι όμως και άλλοι που γεννήθηκαν με χάρισμα και μεγαλοφυΐα και έχουν μελέτην και έμπνευσην δαιμονικήν. αυτοι έχουν σοφίαν δαιμονικήν, όπως μας πληροφορεί ο Ιάκωβος Γ΄15 στον στίχο 21 ,ομιλεί για την σοφίαν του Θεού για την οποίαν θα αναφερθούμε στο επόμενον φύλλον α5΄.47,50,Φ5





ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟ α 5΄ Α΄ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ

Α' ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ - α3΄. ΚΕΦ. Α΄ στιχ. ( 10-17 )

ΣΧΟΛΙΑ

10. Εδώ  στο 10ο στίχο  ο  Παύλος τελειώνει τον πρόλογο και μπαίνει στο θέμα του δηλ. το σχίσμα των πιστών μέσα στην Εκκλησία της Κορίνθου . Και το πρώτο  επιχείρημα που χρησιμοποιεί είναι το όνομα του Ιησού Χριστού : Παρακαλώ δε υμάς, αδελφοί,  δια του ονόματος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού . Εκείνο που παρατηρούμε εδώ αλλά και στους προηγούμενους εννέα στίχους αναφέρει συνεχώς το όνομα του Ιησού Χριστού . Μπορεί  να παρατηρήσει κανείς ότι δέκα στίχους  έχει πει μέχρι  τώρα , και στους δέκα αυτούς στίχους ,έχει αναφέρει δέκα φορές το όνομα του Ιησού Χριστού . Κάθε στίχο και επανάληψη του ονόματος .Μάλιστα λένε οι μελετητές των επιστολών του Παύλου ότι η πρώτη προς Κορινθίους επιστολή του Παύλου , είναι η επιστολή στην οποία περισσότερο από κάθε άλλη  από τις  14 επιστολές του  ,αναφέρεται  το όνομα του Ιησού Χριστού .Με αυτό φαίνεται  εκ πρώτης  όψεως  ,ότι προσπαθεί πρώτα να τους θυμίσει  σε ποιόν ανήκουν . Δεν ανήκουν στον Α , στον Β  ,στον Γ ,που έλεγαν αυτοί ,αλλά ανήκουν στον Ιησούν Χριστόν .Εδώ δείχνει ο Παύλος ,ότι αναγνωρίζει δύναμη στο όνομα του Κυρίου  Ιησού Χριστού ,από την οποίαν δύναμιν είχαν ανάγκη οι  Κορίνθιοι ,κα γι΄αυτό το αναφέρει περισσότερες φορές .  Συνηγορεί δε αυτό από μακριά (χρονικά) και υπέρ της ευχής  το  γνωστό «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με ».
Το όνομα δηλαδή του Ιησού Χριστού  δίνει δύναμη στον Παύλο . Τους παρακαλεί δια του  ονόματος  του Ιησού Χριστού .ίνα το αυτό λέγετε πάντες ,ναι, όλοι το ίδιο πράγμα. Δεν εννοεί να γίνουν μαγνητόφωνα ,να τους γράφουν κάτι και να  το λένε όλοι με μια φωνή, γνώμη  θα έχουν όλοι, αλλά τελικά  θα συμμορφώνονται με τη γνώμη την κοινή της εκκλησίας .Και να μην υπάρχουν μεταξύ σας  σχίσματα . Από αυτή τη λέξη του Παύλου βγήκε και η λέξη Σχίσμα ,που  έγινε μεταξύ  της  Ορθοδόξου  και της Παπικής  Εκκλησίας ,και που ακολουθήθηκε   από αλλά 300 η 400 σχίσματα που έγιναν στο χώρο των παπικών και των Διαμαρτυρομένων . Να είσαστε καταρτισμένοι με το ίδιο μυαλό και την ίδια γνώμη. δηλαδή να είστε και στο δόγμα, και στην ηθική.
11 .Τώρα μπαίνει κατευθείαν στο θέμα του:  Έχω πληροφορίες για  σας ,αδελφοί  μου, από θετική πηγή , από ανθρώπους  της Χλόης    ότι υπάρχουν διαμάχες μεταξύ σας. (Χλοη ήταν μια  γιαγιά αρχηγός οικογενείας στην Κόρινθο)  και θα επιμείνω σ΄αυτό , γιατί έχω συγκεκριμένα  γεγονότα .
12 .  Kαι το λέω αυτό, γιατί άλλος από σας λέει:  Eγώ είμαι του Παύλου οπαδός  , άλλος λέει:  Eγώ είμαι του Απολλώ ,άλλος  εγώ είμαι του Κηφά ,άλλος εγώ είμαι του Χριστού . Αναφέρει  ονόματα αρχηγών : του Παύλου , του Απολλω,  του Κηφα ,του Χριστού.  Είπε άσχετα ονόματα αρχηγών και μάλιστα αδιάβλητα ,για να μη φανερώσει τα πραγματικά ονόματα των αρχηγών και έτσι  επιτείνει την οξύτητα. Να μην ρίξει λάδι στη φωτιά. Ούτε ο Απολλώ είχε κόμμα ,ούτε ο Κηφάς δηλ. ο Πέτρος είχε κόμμα ,αφού άλλωστε δεν είχε πάει στην Κόρινθο .Είναι εικονικά ονόματα ,πού μας διδάσκει  έτσι ο Παύλος ,να τα χρησιμοποιούμε και μείς  όταν θέλουμε να ελέγξουμε καταστάσεις ,χωρίς να κατακρίνουμε πρόσωπα . Η κατάκριση  είναι κακό .Τώρα εδώ θα ήθελα να αναφέρω γνώμη πατρική , του Θεοφυλάκτου Βουλγαρίας πάνω σ΄αυτό το θέμα  , που  μας  βεβαιώνει με το κύρος  του , ότι δεν ήτανε πραγματικά  ονόματα αυτά αλλά ήτανε εικονικά ονόματα.
                                                                                                                                                                          «Πλην δεν έλεγον ετζι (ετσι) εκείνοι ότι εγώ ειμι του Παυλου, εγω ειμι του Απολ- λω ,καθώς το λεγει εδώ , αλλά ο Παυλος εσχημάτισε τα λογια ταυτα, καθ΄ υπόδεσιν  επάνω εις τον εαυτότου, και εις τον Απολλώ ,καθώς  το λέγει  ο ίδιος  ο Παύλος πιο κάτω» Α΄Κορ. δ΄6.
Ένα άλλο πού κάνει εντύπωση εδώ ,είναι ότι χρησιμοποιεί το όνομα του Χριστού.
Γιατί  βάζει και τον Χριστόν ο Παύλος . Όχι ότι είχε κόμμα δικό του ο Κύριος  ,αλλά θέλει να ελέγξει κάτι που συμβαίνει στην Εκκλησία και συμβαίνει και σήμερα ,Είναι η κατάστασις  των υπερευλαβών. Που ξεχωρίζουν τον εαυτό τους από την Εκκλησία ,και γίνονται οι πολύ αυστηροί μέσα στην Εκκλησία .Δεν τους κατηγορεί γιατί λένε πως είναι του Χριστού, αλλά για Φαρισαϊκή νοοτροπία .
13.  Και συνεχίζει σε έντονο  ύφος που φαίνεται από τα ερωτηματικά .  Κομματιάστηκε λοιπόν ο Χριστός ; Απευθύνομαι σε όσους λέγουν εμείς είμαστε του Παύλου και τους ερωτώ . Μήπως  σταυρώθηκε για σας ο Παύλος : ή  μάπας βαπτιστήκατε  στο όνομα του Παύλου ώστε να ανήκετε πλέον εις αυτόν; 
14 .Σαν βλέπω τώρα, ποια  κατάχρηση κάνατε του ονόματος μου ,ευχαριστώ τον Θεόν, γιατί προνόησε να μη βαπτίσω αυτοπροσώπως κανένα από σας, εκτός από τον Κρισπο  και τον Γαϊο .
15,16. Για να μην πει κανείς ότι εμβάπτισα στο όνομα μου  .Βάπτισα δε και την οικογένεια του Στεφανα . Πέρα απ΄αυτους  δεν ξέρω αν βάπτισα κανέναν άλλον. Εδω τα επαναλαμβάνουμε για να  δείξουμε την ακριβολογία του Παύλου  ,που διορθώνει τον εαυτό του σε  ότι αφορά την οικογένεια του Στεφανά .  
17. Και  δεν έκαμα κύριο έργο μου το βάπτισμα, αυτό το ανέθεσα στους συνεργάτες μου, γατί ο Χριστός δεν μου έδωσε την  αποστολή να βαφτίζω ,αλλά να κηρύττω το Ευαγγέλιο . Δηλαδή να ευαγγελίζομαι σημαίνει να κηρύττω χριστοκεντρικα , όχι  με ανθρώπινη σοφία, κουλτουριάρικα επιστημονικά , ρητορικά  αλλά μέσα από το ευαγγέλιο ,την Σταυρωση  και την ανασταση και έτσι να μη σκεπαστεί και ματαιωθεί ο Σταυρικός Θάνατος του Χριστού . Λέγει πάνω σ΄αυτό ο  Άγιος  Νικόδημος ο αγιορείτης , ερμηνεύοντας  τον Θεοφύλακτον Βουλγαρίας  : 
«ο Παυλος  όμως λέγει  εδώ ,ότι τον απεστειλε ο Κύριος  να  κηρύττη και όχι να βαπτίζει ,διότι το να κηρύττει τινας το ευαγγέλιο τουτο είναι εργο  τη αληθεια τιμιώτερον από το να βαπτίζει» , και   κατά Θεοδώρητο και Χρυσόστομο . ουκ εν σοφία λόγου, ίνα μη κενωθεί ο σταυρός του Χριστού. Το θέμα αυτό της σχέσεως  που έχει η κοσμική  σοφία με το Χριστοκεντρικό κήρυγμα  έχει πολύ πλάτος και παίρνει πολλή συζήτηση  και μόνο επειδή το λέγει ο Παύλος μπορούμε να το δεχτούμε ,αλλά  δύσκολα  μπορούμε να το κυκλοφορήσουμε . Πολλοί νομίζουμε ότι  πρέπει να γίνει χρήσης  και φιλοσοφίας (της υγειούς φιλοσοφίας ),και της ρητορικής ,και της επιστήμης ,και των  μεγάλων ψυχιάτρων, και κοινωνικά  κλπ. αρκεί να τραβήξουμε τους ανθρώπους στην εκκλησία. Βεβαίως όταν το κήρυγμα είναι χριστοκεντρικο μπορείς να βάλεις και κανένα τέτοιο σαν παράδειγμα, αλλά  σαν δευτερεύον. Αυτά που είπαμε  παρά πάνω ξεκαθαρίζονται πλήρως , από τη δήλωση  του ιδίου του Παύλου :  

Ο  Λόγος  γαρ ο του σταυρού τοις μεν απολλυμένοις μωρία εστί, τοις δε σωζομένοις ημίν δύναμις Θεού εστί.

Αλλά  γι΄αυτό θα μιλήσουμε στο επόμενο Φύλλο  α΄4   .                                 

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ  ΣΤΟ   α4΄   Α΄ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ

ΟΜΙΛΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗΝ Δ’ ΜΑΤΘΑΙΟΥ - ΜΤΘ-Η.5-13



Του  πρωτ. Νικ. Φαναριώτη , εφημ. του Ι.Ν. Οσ. Λουκά Πατρών  για  την   01 -07-2012   


«και είπε ο Ιησούς τω εκατόνταρχω ύπαγε και ως επίστευσας

γενηθήτω σοι και ιάθη ο παίς αυτού εν τη ώρα εκείνη»

Εκείνος εθνικός, γεννημένος ειδωλολάτρης, χωρίς θεογνωσία, χριστογνωσίαν, λαμβάνει. Εμείς, μέλη της εκκλησίας, συμπολίτες των αγίων, Οικείοι  του Θεού, αδελφοί του Χριστού, με τόσους αγίους πρεσβευτάς και συνηγόρους ζητάμε πότε την μια και πότε την άλλη χάρη από τον Θεόν, και Ή  πετυχαίνουμε αργά και με δυσκολία ,(με πρόσφορα, παρακλήσεις, 40λείτουργα, τάματα…) Ή δεν πετυχαίνουμε ολότελα.  Γιατί; Η  απάντηση  είναι ΜΙΑ:

Ιησούς Χριστός  εχθές και σήμερον ο αυτός και εις τους αιώνας. Εβρ.ΙΓ8
                               
 Πολλές  φορές παίρνουμε τηλέφωνο και δεν απαντάει η γραμμή. Δύο είναι    οι λόγοι αποτυχίας μίας  τηλεφωνικής κλήσεως,  ή απουσία του αποδέκτου, ή λάθος του αριθμού. Σε αυτήν την περίπτωση ακούμε συνήθως :  Παρακαλούμε ελέγξατε τον αριθμό που καλείτε, ή συμβουλευθείτε τις πληροφορίες του καταλόγου.                                 

Το δυσκολότερο πρόβλημα για μας και το ευκολότερο για τους γέροντας, είναι η τηλεφωνική σύνδεση  με το πνευματικό τηλέφωνο του Χριστού. (προσευχή). Και εδώ δύο λόγοι (κυρίως) εξηγούν την αποτυχία: ή ο Χριστός δεν υπάρχει ή δεν περνούμε σωστά τον αριθμό.

Το πρώτο αποκλείεται άρα μένει το δεύτερο .Και είναι μεγάλη ανάγκη να τον μάθουμε. Δηλ. να μάθουμε τον αριθμό κλήσεως με τον οποίον επικοινωνούν οι άγιοι με τον Χριστόν. Και αυτός είναι ο λόγος της σημερινής περικοπής,
 Γιατί αν ο εκατόνταρχος  τον γνώριζε, και εμείς  μπορούμε να τον μάθουμε.

όσα γαρ προεγράφη, εις την ημετέραν διδασκαλίαν  προεγράφη ίνα δια της υπομονής και της παρακλήσεως των Γραφών την ελπίδα έχομε.  Ρωμ.ΙΕ4.

 Έτσι η προσωπικότης του εκατόνταρχου γράφτηκε, όχι για να ικανοποιήσουμε την περιέργεια η τον θαυμασμό  μας, αλλά για να μάθουμε πώς να μπορέσουμε να ζήσουμε σε ένα κόσμο που δεν «βλέπεται» , σκληρό  και απάνθρωπο.

Η πίστις που θαύμασε ο Χριστός στον εκατόνταρχο είχε σαν θεμέλιο την  ταπεινοφροσύνη . Κύριε ουκ ειμι ικανός ίνα μου υπό την στέγην εισέλθεις  Μτθ.Η8  αυτό δεν είναι ταπεινολογία, ή ταπεινοπραξία, ή υποκρισία ,αυτά  τα απεχθάνεται ο Χριστός .Αλλά η γνήσια ταπεινοφροσύνη.

 Γι αυτό και τον άφησε να ολοκληρώσει την συζήτηση και έτσι να φανερώσει (χωρίς βέβαια να το αντιληφθεί) την δική του ταπεινοφροσύνη και έτσι να διδαχθούμε και εμείς : (όσοι βεβαία θέλουμε) τον σωστό αριθμό κλήσεως δηλ. τι είναι γνήσια ταπεινοφροσύνη. Ο ταπεινόφρων  συνειδητοποιεί την αξία του και δεν αυτόεξευτελίζεται  δεν λέγει ότι είμαι ένα τίποτα, ένα σκουλήκι της γης (για τα σκουλήκια δεν σταυρώθηκε ο Χριστός)  αλλά τοποθετεί τον εαυτό του στην σωστή αξία του και ως προς τους κατωτέρους το έχω υπ΄ εμ αυτόν  στρατιώτας  και ως προς τους ανώτερους του και γαρ εγώ άνθρωπος ειμί υπο εξουσίαν και ως προς τον Θεόν. Ουκ ειμί  ικανός ίνα  μου  υπό την στέγην εισέλθεις .                       

Και αυτό είναι η  ταπεινοφροσύνη, που συντονίζεται με τον 1ον ΜΑΚΑΡΙΣΜΟΝ:   Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι.

 Ταπεινοφροσύνη είναι να μην απλώνεις τα πόδια  σου πέρα από το πάπλωμα σου δηλ. το τάλαντο που σου έχει δώσει ο Θεός  να μην το χώνεις  στην  Γη να το τιμάς  και ούτε να το υποτιμάς, ούτε να το υπερτιμάς.    ΔΗΛ.

Να έχουμε σωστή επίγνωση της αξίας μας, και να την αξιοποιούμε σωστά. Την γνήσια ταπεινοφροσύνη   στην πράξη θα την  διδαχθούμε κοντά  στους αγίους Γέροντες  της ορθοδοξίας μας. Ας  δούμε ένα  σχετικό  ανέκδοτο , από την ζωή του αββά Ιωάννη του Κολοβού.

Παραβαλών ουν τις αυτώ  ,επήνεσεν αυτού το έργο, ειργάζετο δε σειρά. και εσιώπησεν. Πάλιν εκείνος εκίνησεν αυτώ λόγον και πάλιν εσιώπα Τω τρίτον ,λέγει τω παραβάλοντι αφού εισήλθες ενταύθα, έβαλες τον Θεόν απ΄εμού.

 Δεν απάντησε υποτιμώντας τον εαυτόν του δεν συνέκρινε  τον εαυτό του με τους  αδελφούς και τέλος ,αφού εξακολουθούσε  ο πειρασμός,  είπε  την τελευταία  πρώτη.   Δηλαδή από την ώρα  που ήλθες εδώ  μέσα έδιωξες τον Θεόν  από  κοντά  μου, και αυτό που λές ότι έχω, δεν είναι δικό μου  αλλά εντολή του Θεού.

Τω τρίτον, λέγει τω παραβάλοντι αφού εισήλθες ενταύθα, έβαλες τον Θεόν απ΄εμού.

ΑΜΗΝ

Παρασκευή 22 Ιουνίου 2012

Α' ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ - α2΄ . - ΚΕΦ.Πρώτον στιχ . (4-17 )


          
        ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟ   ΤΟ   Α΄ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ - α1΄

                                          Ευχαριστία

                                          ΚΕΙΜΕΝΟΝ
                                        
4.       Ευχαριστώ τω Θεώ μου πάντοτε περί υμών επί τη χάριτι του Θεού τη δοθείση υμίν εν Χριστώ Ιησού,
5.       ότι εν παντί επλουτίσθητε εν αυτώ, εν παντί λόγω και πάση γνώσει,
6.       καθώς το μαρτύριον του Χριστού εβεβαιώθη εν υμίν,
7.       ώστε υμάς μη υστερείσθαι εν μηδενί χαρίσματι, απεκδεχομένους την αποκάλυψιν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού
8.       ος και βεβαιώσει υμάς έως τέλους ανεγκλήτους εν τη ημέρα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
9.       πιστός ο Θεός δι΄ ου εκλήθητε εις κοινωνίαν του υιού αυτού Ιησού Χριστού του Κυρίου ημών

                                        ΝΕΑ  ΕΛΛΗΝΙΚΑ

 4 Ευχαριστώ το Θεό μου πάντοτε για σας , για τη χάρη του Θεού που δόθηκε σε σας  δια του Ιησού Χριστού . 5 .Γιατί σ΄όλα γίνατε πλούσιοι δι΄Αυτου σε κάθε λογο και κάθε γνώση ,6  διότι η μαρτυρία για το Χριστό στερεώθηκε τόσο καλά σε σας ,πιστεύτηκε τόσο καλά από σας  7. ,ώστε να μην υστερείτε σε κανένα χάρισμα ,και να περιμένετε με λαχτάρα τη φανέρωση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού .     
 8  Αυτός  θα σας στηρίξει μέχρι τέλους ώστε να είσαστε άμεμπτοι και ακατη- γόρητοι  κατά την Ημέρα του Κυρίου μας Ιησού  Χριστού. 9 είναι αξιόπιστος ο Θεός οποίος σας κάλεσε να ζήτε σε κοινωνία με τον Υιό του Ιησού Χριστό ,τον  Κύριό μας .

                                              ΣΧΟΛΙΑ           
 1ον η ευχαριστία του Παυλου προς τον Θεόν οφείλεται για  την χάρη που δόθηκε στους πιστούς  που αποτελούν την Εκκλησίαν της Κορίνθου.
2ον Γιατι η χαρη που δοθηκε δια μέσου του Ιησου Χριστου τους εκανε πλουσιους   σ΄όλα ,και στη δυναμη του λογου και σοφία και στη στερέωση  για το Χριστό . Και έτσι αυτος  θα σας στηριξει μέχρι τέλους ώστε να είσαστε άμεμπτοι και ακα- τηγόρητοι  κατά την Ημέρα του Κυρίου μας Ιησού  Χριστού. και μην αμφιβάλλετε καθόλου γι΄αυτό ,είναι αξιόπιστος ο Θεός ο  οποίος σας κάλεσε να ζήτε σε κοινωνία   με τον Υιό του Ιησού Χριστό ,τον  Κύριό μας . 8 . ος και βεβαιώσει υμάς έως τέλους ανεγκλήτους  , εν τη ημέρα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. ο οποίος λέει θα σας στερεώσει (βεβαιώσει) μέχρι τέλους  και θα σας παρουσιάσει στην ημέρα της Δευτέρας παρουσίας του  ανεγκλήτους. Ας δούμε τη λέξη βεβαιώσει  που σημαινει στερεώσει.   Θα σας στερεώσει λεγει ο Χριστος , αυτό  δειχνει  ότι  εσαλεύοντο  οι Κορίνθιοι ,δεν στεκόσαντε καλά στα πόδια τους από απόψεως  πίστεως και ότι αυτό συνεπάγεται  , στό να μην γκρεμοτσακιστούν. Και θα σας  κρατήσει ανεγκλήτους . αυτό  σημαινει ότι χωρίς εγκλήματα. Δηλαδη με τα σχισματά τους ,ήταν υποκείμενοι και σε εγληματα  και εκείνο που τους εύχεται είναι  να τους γλυτώσει από περισσότερα εγκλήματα εις το μέλλον για να μπορέσουν να λάβουν μέρος εις την Βασιλεία του Χρίστού .  2,34Φ3
                              
                           Διαιρέσεις μέσα στην εκκλησία

                                       ΚΕΙΜΕΝΟΝ

10.     Παρακαλώ δε υμάς, αδελφοί, δια του ονόματος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ίνα το αυτό λέγητε πάντες, και μη η εν υμίν σχίσματα, ήτε δε κατηρτισμένοι εν τω αυτώ νοί και εν τη αυτή γνώμη.
11.     εδηλώθη γαρ μοι περί υμών, αδελφοί μου, υπό των Χλόης, ότι έριδες εν υμίν εισί.
12.     λέγω δε τούτο, ότι έκαστος υμών λέγει· εγώ μεν ειμί Παύλου, εγώ δε Απολλώ, εγώ δε Κηφά, εγώ δε Χριστού.
13.     μεμέρισται ο Χριστός; μη Παύλος εσταυρώθη υπέρ υμών; ή εις το όνομα Παύλου εβαπτίσθητε;
14.     ευχαριστώ τω Θεώ ότι ουδένα υμών εβάπτισα ει μη Κρίσπον και Γάϊον,
15.     ίνα μη τις είπη ότι εις το εμόν όνομα εβάπτισα.
16.     εβάπτισα δε και τον Στεφανά οίκον· λοιπόν ουκ οίδα ει τινα άλλον εβάπτισα.
17.     ου γαρ απέστειλέ με Χριστός βαπτίζειν, αλλ΄ ευαγγελίζεσθαι, ουκ εν σοφία λόγου,    ίνα μη κενωθή ο σταυρός του Χριστού.

                                            ΝΕΑ  ΕΛΛΗΝΙΚΑ

 10 Σας παρακαλώ, λοιπόν, στο όνομα του Kυρίου μας Iησού Xριστού, αδελφοί, την ίδια πίστη να ομολογείτε όλοι και να μην υπάρχουν σχίσματα μεταξύ σας. Nα είστε μάλιστα έτσι εξασκημένοι, που να σκέφτεστε με τον ίδιο τρόπο και να κατάλήγετε στην ίδια γνώμη. 11Γιατί, πληροφορήθηκα για σας, αδελφοί μου, από ανθρώπους της Xλόης, ότι υπάρχουν διαμάχες μεταξύ σας. 12 Kαι το λέω αυτό, γιατί άλλος από σας λέει:  Eγώ είμαι του Παύλου οπαδός  , άλλος λέει:  Eγώ είμαι του Απολλώ ,άλλος  εγώ είμαι του Κηφά ,άλλος εγώ είμαι του Χριστού .13Έγινε κομμάτια  ο Χριστός Μηπως σταυρώθηκε για σας ο Παύλος ; ή μήπως  βαπτι- στήκατε  στο όνομα του Παύλου ; 14Ευχαριστώ το Θεό ,διότι κανέναν  από σας δεν βάπτισα, παρά τον Κροίσο και τον Γαϊο  ,15Για να μην πεί κανείς ότι εμβάπτισα στο όνομα μου  16.Βάπτισα δε και την οικογένεια του Στεφάνια . Πέρα απ΄αυτούς  δεν ξέρω αν βάπτισα κανέναν άλλον . 17Διότι ο Χριστός  δεν μου έδωσε την  αποστολή να βαπτιζω ,αλλά να κηρύττω το Ευαγγέλιο .Και όχι με ανθρώπινης  σοφίας λόγο , για να μη χάσει τη σημασία του .ο Σταυρός- ο σταυρικος Θάνατος δηλαδη του Χριστου..

          ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ  ΣΤΟ   α3΄   Α΄ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ

Α' ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ - α1΄ .



1 .Παύλος ,κλητός απόστολος  Ιησού Χριστού δια  θελήματος  Θεού,και Σωσθένης ο αδελφός ,  2  .τη εκκλησια του Θεού τη ούση εν Κορίνθω, ηγιασμένοις  εν Χριστώ Ιησου ,κλητοις αγίοις ,συν πάσι τοις επικαλουμένοις     το όνομα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού ,εν παντι  τόπω  αυτών τε και ημών΄   3.          χάρις υμίν και ειρήνη από Θεού πατρός ημών και Κυρίου Ιησού Χριστού.



                                        ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ
                                         χαιρετισμος
     1Eγώ ο Παύλος, προσκαλεσμένος απόστολος του Iησού Xριστού με το θέλημα του Θεού, κι ο αδελφός Σωσθένης, 2προς όλους εσάς που αποτελείτε την εκκλησία του Θεού στην Kόρινθο κι έχετε αγιαστεί χάρη στον Iησού Xριστό κι έχετε κληθεί να είστε άγιοι μαζί με όλους εκείνους, σε κάθε τόπο, που επικαλούνται το όνομα του Kυρίου Iησού Xριστού, ο οποίος είναι Kύριος δικός τους και δικός μας. 3Eυχόμαστε να έχετε τη χάρη και την ειρήνη το Θεό Πατέρα μας και τον Kύριο Iησού Xριστό.

                                           ΣΧΟΛΙΑ

Είδαμε στην Εισαγωγή το περιβάλλον μέσα στο οποίο αναπτύχθηκε η Εκκλησιία της Κορίνθου ,και μέσα στο οποίο ειχαν συμβεί όλα εκείνα για τα οποία αναγκάστηκε να πάρει θέση ο Απόστολος Παύλος ,στην  προς  Κορινθίους επιστολή του. Θλιβερά ήταν τα γεγονότα και άσχημα εκείνα, αλλά ο Θεος όπως πάντοτε , από το πικρό βγάζει γλυκύ . Αρχίζουμε με το πρώτο Κεφαλαίο ,1ο στίχο : 1 .Παύλος ,κλητός απόστολος  Ιησού Χριστού δια  θελήματος  Θεού,και Σωσθένης ο αδελφός ,   Είναι ο συνειθισμένος τρόπος με τον οποίον άρχιζαν οι αρχαίοι την επιστολή τους .  Παρ΄ ολο όμως ότι ξεκινάει με ένα καθιερωμένο τρόπο επιστολογραφίας ,δεν αφίνει ευκαιρία για να  προ -ετοιμάσει το σκοπό του , για τον οποίο έγραψε αυτή την επιστολή .Να τους τα πει  δηλαδή , πλαγίως ,μαζί με το χαιρετισμό που τους στέλνει στηναρχή , με τον τρόπο του. Και ο σκοπός ήτανε να τους θεραπεύσει την αρχομανία και τον εγωισμό τους. Έτσι με το: Παύλος κλητός απόστολος τους ,αμέσως τους δηλώνει τα εξής : ότι αυτος είναι ο διδάσκαλος τους ,αυτός ίδρυσε την εκκλησία  της Κορίνθου .Και εν τούτοις δεν προβάλλει για διδάσκαλος τους από την αξια του .Κλητός απόστολος ,δεν είναι η αξία του που τον έκανε διδάσκαλο και ιδρυτή της εκκλησίας τους ,δεν το πήρα μόνος μου ,ούτε μου το δώσατε σεις αλλά με κάλεσε και μου το έδωσε ο Θεός .  Ετσι με υπαινιγμο κρατωντας το τυπικό της προσφωνήσεως, μπαίνει αμέσως στο θέμα του : Μάλιστα μου το έδωσε δια θελήματος του Θεού ,ο Ιησούς Χριστός .Καί βάζοντας στη μέση το : Ιησούς  Χριστός ,υπαινίσεται και κατι άλλο,ότι ο πραγματικός δάσκαλος και πραγματικός αρχηγός και εμένα και σας είναι ο Ιησούς Χριστός ,μη βάλετε κανέναν άλλον στη θέση του . Και Σωσθένης ο αδελφός .  Εδώ όπως και στις άλλες επιστολές του.βάνει τους νεώτερους συνεργάτες  του ,που δεν έχουν βεβαία το αξίωμα του αποστόλου , στις επιστολές του σε ίση μοίρα με τον εαυτό του.
Ο Σωσθένης ,πρώην αρχισυνάγωγος στην Κόρινθο και η περιπέτεια του πριν γίνει μέλος  της Εκκλησίας  της Κορίνθου ,αναφέρεται   στις Πραξεις των αποστόλων .Πρξ Ιη΄,17.
2  .τη εκκλησια του Θεού τη ούση εν Κορίνθω, ηγιασμένοις  εν Χριστώ  Ιησου, κλητοις αγίοις ,
Δηλ. γράφομε την επιστολή αυτή ,προς την Εκκλησίαν του Θεού ,που είναι στην Κόρινθον ,και αποτελειται από εσάς ,που έχεται αγιασθεί  διά της ενώσεως σας  με τον Ιησούν Χριστόν ,τους προσκαλεσμένους αγίους .
Και εδώ βρίσκει την ευκαιρια να τους πει πλαγίως αυτό που αργότερα θα τους το κάνει λιανά.  γιατί δεν λέγει ότι αποτελείτε απλως την εκκλησία που είναι στην Κόρινθο,αλλά την εκκλησία του Θεού . Εδώ κατά τους Πατέρας ο Παύ- λος  υπαινίσεται ότι δεν είναι εκκλησία ανθρώπων (π.χ. εκκλησια του Δήμου) .Πως εσείς τώρα θέλετε με τα σχίσματα να την κάνετε εκκλησία ανθρώπων :   .
  Εδώ είναι σαν να τους  λέγει ότι η Εκκλησία, εκτός που είναι μία και είναι του Θεού και δεν είναι των ανθρώπων, είναι σώμα  Χριστου. Δηλαδή σημαίνει σύναξη ,σημαίνει ένωση και όχι χωρισμό,.18,23Φ2
…2 .ηγιασμένοις  εν Χριστώ  Ιησου ,κλητοις αγίοις ,συν πάσι τοις επικαλουμένοις το όνομα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού ,εν παντι  τόπω  αυτών τε και ημών΄  

Δηλ,απευθύνομαι σε σας που είσαστε αγιασμένοι στο όνομα του Ιησου Χριστού. εδώ πάλι υπαινιγμό κάνει για αυτό που θέλει να τους πει .θέλει να πεί,εισαστε αγιοι ,και άγιοι όταν λέω ,είσαστε καθαροι,εισαστε ξεχωρισμενοι από τον κοσμο.   η πρώτη έννοια του αγιου είναι ο αφορισμος  ,δηλ. το ξεχώρισμα από τον κόσμο, αυτό και μονο σε κανει  αγιο. και αν διατηρήσεις την ζωή της εκκλησιας  παραμενεις  άγιος .  Είσαστε αγιοι κατά  την κλήσιν δηλαδη κατά το βαπτισμα ,και πιστεύω ότι διατηρέιται αυτη την αγιότητα .Διότι είσαστε αγιοι από τον Ιησου Χριστο και στο όνομα του Ιησού Χριστού. Δεν γίνατε άγιοι ,ούτε από την εξυπναδα σας, ούτε από τη σοφία σας ,ουτε από τον πλούτο σας ,ούτε από τις  ίκανοτητες τις δικες σας είτε των αρχηγων σας. Οι αρχηγοι σας, οσο σοφοι και αν είναι,οσο πλούσιοι και αν  είναι , δεν μπορουν να σας κάνουν αγίους .Ειναι υπαινιγμος κατά του σχισματος που είχε αναφανεί στην εκκλησια της  Κορίνθου και για το  οποιο θα ασχοληθεί  στη συνέχεια της επιστολής .Και κλεινει τον χαιρετισμον ως εξης 

3.χάρις  υμίν και ειρήνη από Θεού πατρός ημών και Κυρίου Ιησού Χριστού.    Εδώ στο επισφράγισμα τους  μιλάει για δύο πραγματα ,την χαρη και την ειρήνη πού είναι από το Θεό και τα δύο. Η μεν χάρις  είναι η δωρεάν άφεσις των αμαρτιών  και η σωτηρια είναι καθαρα από τον Θεον .αλλά και ή ειρήνη είναι από τον Θεον, αλλά δια του Αγίου Πνεύματος ,είναι καρπός του Αγιου Πνεύματος  « ο δε καρπος του  Πνευματος ,  εστιν αγάπη,  χαρά ,ειρήνη ,μακροθυμια ,χρηστότης , αγαθωσύνη ,πιστις ,πραότης ,εγκράτεια ΄κατά των τοιούτων  ουκ έστι νόμος» Γαλ.Ε΄22,23 .      29,47Φ2

               ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ  ΣΤΟ      Α΄ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ - α2΄

Α' ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΑΥΛΟΥ - ΕΙΣΑΓΩΓΗ Γ '

Τα βράδια ύστερα από τη δουλιά του αργαλειού, του διηγούταν πως το  49μ.χ.ο   αυτοκράτωρ  Κλαύδιος τους εξώρισε όλη την εβραϊκή συνοικία από τη Ρώμη  και έτσι πήγαν στην Κόρινθο .  Η ιστορία  αυτού του ζεύγους είναι πολύ χαρακτηρι- στική για την ταραγμένη νομαδική ζώη που ήταν ανγκασμένοι να ζουν τότε οι Ιουδαίοι  της διασποράς  μέσα στη ρωμαϊκη αυτοκρατορία . Αργότερα τους  συναντούμε πάλι στην Έφεσο και έπειτα στη Ρώμη ,και ύστερα  πάλι στην Έφεσο. με τέτοια νομαδική  σχεδόν ζωή ,δεν ήταν δυνατόν να αποκτήσουν κάποια οικονομική ευχέρεια .Μόνο στη Ρώμη  αργότερα ,φαίνεται πώς ήλθαν γι΄αυτούς  καλύτερες μέρες  γιατί εκεί μπόρεσαν να διαθέσουν  το σπίτι τους  στο Αβεντίνο για τις θρησκευτικές συναντήσεις. Τον Παύλο κα τον Ακύλα δεν τους σφιχτόδενε μόνο η παρηγοριά της  χριστιανικής φιλίας ,αλλά και η κοινή προσπάθεια στο έργο της Βασιλείας του Θεού . Το εργαστήρι του Ακύλα ήταν ένας χώρος  στην ταπητα- γορά  ανοιχτό στο δρόμο. Εδώ   καθόταν ο Παύλος κάθε ημέρα ,με τον Ακύλα και ύφαινε θείες ιδέες  στις κλωστές του αργαλειού του. Με το καραβόπανο στα γόνα- τα ,διηγόταν στους άλλους τεχνίτες και επισκέπτες που στεκόταν στην ανοικτή πορτα ν΄ακούσουν εκείνα ανώτερα πράγματα που του φλόγιζαν την ψυχή .Αυτά βεβαια για την πρώτη του εμπειρία του Παύλου  στην Κόρινθο ._Θα ρίξουμε τώρα μια ματιά  στο ανθρωπομάζεμα εκείνο  του ενός εκατομμυρίου ανθρώπων που υπήρχε τότε στην πολη της Κορίνθου   Η ανατολίτικη Συρία  είχε φέρει τα αισχρά πάθη της ,και τα ανομήματα της  ΄ως επακόλουθα  της λατρείας της  Αστάρτης  .Η Ρώμη την βαναυσότητα της ,και τους φονικούς αγώνες . Οι Φρύγες  τη λατρεία του Αττιδος και της Κυβέλης  Οι  Αιγύπτιοι την παράξενη λατρεία  της  Ισιδος και του Θεράπιδος .Οι Θράκες τα μυστήρια του  Διονύσου. Όλα είχαν μαζευτεί εκεί .   Κάποτε η Κόρινθος  ήταν η πόλις  του Ποσειδώνα με σύμβολο το δελφίνι  και την τρίαινα. Τώρα  ήλθε να αφιερωθεί  στην πάνδημο Αφροδίτη ,την πρόστυχη που ήταν κάτι παρόμοιο με την Φοινικική  Άστάρτη .Ο ναός στεκόταν πάνω στον Ακρο- κόρινθο ,και γύρω του σε κάτι χαριτωμένα σπιτάκια πίσω απο κηπάρια με τριαντά- φυλλα  , οι 1000 ιερόδουλες  στην υπηρεσία της θεάς ,έπαιρναν το χρήμα και την υγεία των πλουσίων   ξένων, των περιηγητών  των στρατιωτών , των ναυτών των εμπόρων και των πλοιάρχων ,και σκορπούσαν σε όλα τα πέρατα της Αυτκρατορίας την Κορινθιακήν ασθένειαν.
Τότε δεν είχε πάρει ακόμα το όνομα « αφροδίσια» .το πήρε αργότερα .Για σύμβολο της  η Θεά είχε την εικόνα της Λαϊδος ,της περίφημης ιερόδουλης  ,με την μορφή μιας λέαινας που μέσα στα νύχια της κατασπαράζει το Θύμα της . Σ΄ολο τον κόσμο κυκλοφορούσε το :  «ου παντός πλείν εις  Κορινθον»  διότι ήθελε πολλα λεφ- τά για να  ξοδέψει εκεί . Κόρη  της Κορίνθου και ελευθέρια γυναίκα εσήμαιναν το ίδιο . Ενώ κάτω στα δυό  λιμάνια ,μες΄τις ταβέρνες των ναυτών και στα ύποπτα κέντρα, ήταν στιβαγμένα τα αποβράσματα όλου του κόσμου.  Καθώς ο Παύλος έγραφε από την Κόρινθο την προς Ρωμαίους επιστολή  του ,ζωγραφίζοντας την σκοτεινή εικόνα του ειδωλολατρικού κόσμου ,αυτή την πόλη ειχε μπροστά στα μάτια του  ,κι΄όμως την αγαπούσε περισσότερο από την Αθήνα . Γιατί το χειρότερο εμπόδιο για το Ευαγγέλιο δεν προέρχεται τόσο από τη σάρκα που αμαρτάνει, αλλ΄από την υπερηφάνεια του πνεύματος . «ου δε επλεόνασεν ή αμαρτία  υπερ- επερίσευσε η  χάρις» (Ρωμ. ε΄20) .
Αν δεχθεί κανείς  όπως ο Νίτσε ,που είναι  τόσο καλός γνώστης του αρχαίου  κόσ- μου ότι η απολλώνια ορμή  προς το ωραίο και το διονυσιακό εκστατικό μεθύσι αποτελούν τους δύο πόλους ,που ανάμεσα τους κυλούσε η ελληνική ζωή ,θα  πρέπει να παραδεχθεί πως ή μαγνητική βελόνη  στην Κόρινθο  είχε στραφεί προς τον διονυσιακό πόλο .  Το κέντρο του βάρους αυτής της διονυσιακής  λατρείας  βρισκόταν στην  ακράτεια ,με ένα ξεχείλισμα της γενετήσιας λειτουργίας που τα κύματα της σκέπαζαν και την οικογένεια  και τους θεσμούς της.  « Ακριβώς τα πιο αγρία θηρία της φύσεως (τα ένστικτα) έμεναν εδώ πέρα, ώσπου έφθαναν σ΄εκείνο  το αηδιιαστικό μίγμα της ασελγίας  και της σκληρό- τητος , που. πάντα μου έδινε την εντύπωση ενός πραγματικού δηλητη- ρίου  μάγισας .» (Νίτσε Ι΄55 ). Η Α¨προς Κορινθίους επιστολη αφήνει να διαφανεί το  έσχατο βάθος της τότε  ειδωλολατρείας . .Διαπιστώνει, δηλαδή  κανείς ότι στις λατρείες της Ανατολής  παρ΄όλο που στην αρχή θεοποιούσαν την γονιμό- τητα και την βλάστηση  είχαν εισβάλει δαιμονικεσς δυνάμεις  εχθρικές  προς τη ζωή ,που μέσα  στο βακχικό  μεθύσι τους ,απειλούσαν τα θεμέλια της ανθρώπινης κοινωνίας .Ο δαίμονας  του αισθησιασμού , στη λατρεία του Μολώχ ,ωδηγούσε στη σφαγή και στη  θυσία  των παιδιών . Ενώ στη λατρεία της Αφροδιτης  ωδηγούσε στο μίσος  προς το γάμο και την αναπαραγωγή .Πουθενά  ο Παύλος ,σ΄ολόκληρη την ιεραποστολική του εργασία , δεν είχε  να παλέψει τόσο σκληρά  αυτές  τις  επικίνδυνες τάσεις όπως  στην Κόρινθο . Αυτά λοιπόν όσον αφορά την εικόνα που βρήκε ο Παύλος  όταν έφθασε στην Κορινθο.  Τον Παύλο και τον Ακύλα δεν τους σφιχτόδενε μόνο η παρηγορια της χριστιανικής  φιλίας ,αλλά και η κοινή προσπά- θεια  στον αργαλειό και στο έργο της Βασιλείας  του Θεού . ¨Οπως ξέρουμε από τις Πράξεις το πρώτο βήμα το έκανε στη Συναγωγή .Πήγε λοιπον ο Παυλος  στη Συναγωγή και όπως είχε από το Νόμο το δικαίωμα ,του έδωσαν αμέσως τον λόγο , χωρίς να ξερουν ακόμα τι είναι αυτός  ο Παύλος που ήρθε στην Κόρινθο. Πήρε το λόγο βέβαια ,άρχισε να τους μιλάει από τα δικά τους και κυρίως την Παλαιά Διαθήκη ,που τα ήξερε απ΄έξω . και αυτό γινόταν κάθε Σάββατο ,ενώ τις καθημερι- νές δούλευε μαζί με τον Ακύλα και την Πρίσκιλλα για να βγάλουν το ψωμί τους _Τους μίλησε και τους άνοιξε την καρδιά ,διότι οι Εβραίοι ,ιδίως στην ξενιτιά, ,όταν ακούγανε λόγο Θεού , Αγία Γραφή, Μωυσή , Προφήτες ,  ψαλμούς   κλπ   αναγάλ- ιαζε η καρδιά τους . Έτσι  τους κέρδισε με το μέρος του . Αλλ΄όταν έφθασε να τους  πει για το Εσταυρωμένο και Αναστάντα Ιησού τον Μεσσία, που θα έλθει και πάλι για να κρίνει τον κόσμο, τα πράγματα άλλαξαν .Άρχισαν να ουρλιάζουν και να  βλαστημούν . Ο Παύλος  διαχώρισε αμέσως τη θέση του .Έμεινε ακίνητος πάνω στο βήμα ,έως ότου κουράστηκαν  .Τότε τίναξε τα ιμάτια του κατά την συνήθειαν της εποχής , και είπε προς αυτούς . «το αίμα υμών ,επι την κεφαλήν υμών΄ καθαρός  εγώ από του νυν  εις τα έθνη πορευσομαι» . Και φεύγοντας από εκεί τον ακολούθησαν ειδωλολάτρες μεταξύ των οποίων ήταν και ένας ονόματι Ιούστος της Ρωμαϊκης παροικίας . Αυτός ήταν πολύ πλούσιος , και το ευρύχωρο σπίτι του , ήταν δίπλα στη Συναγωγή. Εκεί συνέχισε ο Παύλος τα κηρύγματα του και όπως αναφέρει ο Λουκάς  στις Πράξεις ΚΕΦ. ΙΗ΄ ίδρυσε την εκκλησία της  Κορίνθου .Τώρα, τα κύρια θέματα που έχει η επιστολή ,είναι  1ον το σεξουαλικό ,δηλαδη η γενετήσια σχέση των δύο φύλων, στο γάμο στην αγαμία και αλλού ,2ον το χρηματικό δηλ. δοσοληψίες ,περιουσιακά κλπ ,και τα δικαστήρια που ήταν τότε εθνικά  ,3ον το κοινωνικό ζήτημα  δηλ. το πρόβλημα της θέσεως  της γυναίκας , και το πρόβλημα  της θέσεως των δούλων. και τέλος τις κοινωνικες σχέσεις με τους κοσμικους κλπ.     

ΑΜΗΝ