ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄. ΜΑΤΘΑΙΟΥ - ΜΤΘ.Δ΄.18-23

Του  πρωτ. Νικολάου Φαναριώτη , εφημερίου του Ι.Ν. Οσίου Λουκά Πατρών  για  την  17-06-2012     

 

Και καταλιπών την  Ναζαρέτ ελθών κατώκησεν εις Καπερναούμ την

παραθαλασσίαν, εν ορίοις Ζαβουλών και Νεφθαλείμ.  ΜΤΘ. Δ13.

                            

                                                                                                                                              

 Από εδώ  αρχίζει το  Πάτριον εορτολόγιο με βάσιν το Πάσχα. Αυτό  είναι έργο της άκτιστης ενεργείας του αγίου Πνεύματος, που όπως όλα τα έργα του Θεού αναπτύσσεται κυκλικά μέσα στον ιστορικό χρόνο, χωρίς να έχει αρχή και τέλος, η καλύτερα κάθε σημείο του κύκλου είναι και αρχή και τέλος.

Στο ορθόδοξο εορτολόγιο ανακυκλώνεται η δημόσια Ζωή του Χριστού μέχρι και την Πεντηκοστή, που έγινε η κάθοδος του Αγίου Πνεύματος , και ενσωματώνονται όλες οι κινητές  εορτές ,από το 33.Μ.Χ. μέχρι Β΄ Παρουσίας .

Σήμερα αρχίζει από την Καπερναούμ. Και καταλιπών την Ναζαρέτ ελθών κατώκησεν εις Καπερναούμ την παραθαλασσίαν ΜΤΘ.Δ13.

Γεννήθηκε στην Βηθλεέμ μεγάλωσε στην Ναζαρέτ Αλλά ξεκίνησε την δημόσια ζωή του από την Καπερναούμ, την ιδίαν πόλιν Ματθ.Θ1.                Την δική του πόλη όπως έλεγε ο ίδιος .

                                                                                                                                              Η Καπερναούμ είναι ένα παλιό χωριό από ψαράδες ,αγρότες τεχνίτες. Μεγάλωσε και αναπτύχθηκε ,καθώς περνούσαν  τα καραβάνια από την Δαμασκό για να κατεβούν στη θάλασσα και έγινε σπουδαίο κέντρο από τεχνίτες  εμπόρους κερδοσκόπους .

 Και όμως δεν είχε διαφθαρεί ,όπως η Ιερουσαλήμ και οι πόλεις της Συρίας .

Η Καπερναούμ είναι η αρχή και το τέρμα των   περιπλανήσεων του  στην Βηθλεέμ δεν βρήκε ούτε κρεβάτι να γεννηθεί. Στην Ναζαρέτ (30 χρόνια ζωής ), λίγο έλειψε να Τον πετάξουν από τον γκρεμό. Στην Ιερουσαλήμ τον εστάυρωσαν. Οι Γαδαρηνοί τον έδιωξαν με το γάντι και επέστρεψε στην αγκαλιά της Καπερναούμ ,όπου τον υποδέχτηκαν με αγάπη.

Στην Καπερναούμ είχε πάει  φεύγοντας οριστικά  από την Ναζαρέτ στα 30 του χρόνια, αφού πέρασε πρώτα από τον Ιορδάνη για να βαπτιστή και από το σαραντάριον όρος για να τον πειράξει ο Σατανάς .

 Στον Ιορδάνη κοντά στον Πρόδρομο έκανε και τους  πρώτους φίλους του από τους μαθητές τού Βαπτιστή Από εκεί ο Ιησούς ,ακολουθούμενος από τους δικούς του, επήγε στην Καπερναούμ, στην όχθη της Γενησαρέτ όπου ο Σίμων, ο Ανδρέας, ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης ξαναβρήκαν τα πλοία τους και τα παραγάδια τους . Ανάμεσα στους ψαράδες βρήκε τους πρώτους  μαθητές του.                                          

Τα Σάββατα κήρυττε στις  συναγωγές της Καπερναούμ όπου, όπως κάθε  θρησκευόμενος Ιουδαίος, είχε το δικαίωμα να μιλάει, και σχολίαζε τους προφήτες.

Τις καθημερινές  πήγαινε κάθε μέρα στης όχθες της  Γενησαρέτ  και τους έκανε παρέα στο ψάρεμα. Πότε τα πλοία ξανοίγονταν και πότε έβλεπε να ξαναγυρίζουν με τα πανιά φουσκωμένα. Από μέσα πηδούσαν οι ψαράδες ξυπόλυτοι, άλλοτε χαρούμενοι και άλλοτε λυπημένοι. Τότε τους υποδεχόταν με λόγια που έκαναν καλό στην καρδιά τους είχε πιάσει φιλίες μαζί τους όχι μόνο με τους 4 αλλά και με πολλούς άλλους, τόσο στην παραλία όσο και στη συναγωγή.

Και αυτά μεν είναι γνωστά Εκείνο που επιμένουμε να αγνοούμε  είναι ότι :

Ιησούς Χριστός εχθές και σήμερον ο αυτός  και εις τους αιώνας .  Εβρ.ιγ 8 .

Δηλ. αν ερχόταν και σήμερα ο Χριστός και ζούσε ανάμεσά μας για να μας πλησιάσει ,εμείς θα έπρεπε να αλλάξουμε τρόπο ζωής για να πάμε κοντά Του.  Ο απ. Πέτρος  γράφει στην Α΄ επιστολή του:  ότι ο Χριστός έζησε μαζί μας αφήνοντας παράδειγμα σε μας τέλειο προς μίμηση, για να ακολουθήσουμε ακριβώς πάνω στα αχνάρια του :

Υμίν υπολιμπάνων υπογραμμόν ίνα επακολουθήσομεν τοις ίχνεσιν αυτού. Πέτρου β΄21.

Συνεπώς δεν φθάνει να τον έχεις γνωρίσει απλώς τον Χριστό, (Σχολείο,   Εκκλησία , σπίτι) . Δεν φθάνει να είσαι καλός ακροατής του λόγου Του .Δεν φθάνει να καυχάσαι, ίσως, ότι είσαι Χριστιανός  και να επιμένεις (καλώς) στις ταυτότητες .

 ΠΡΕΠΕΙ και να τον ακολουθείς πίσω του και μάλιστα ΕΥΘΕΩΣ.    

                         

 Ο Ιησούς χωρίς καμιά αμφιβολία είναι το πιο σημαντικό πρόσωπο που φάνηκε ποτέ στον Πλανήτη  Γη, είτε τον θεωρήσουμε σαν κοινό άνθρωπο, είτε τον θεωρήσουμε σαν Θεό . γι αυτό και οποιαδήποτε γνωριμία μαζί Του  αποτελεί μια κρίση, που οδηγεί είτε στην Σωτηρία,  είτε στον Παραλογισμό.

Ο Χριστός είναι αυτός που κρίνει ζώντας και νεκρούς. Δεν τους κρίνει σαν δικαστής αλλά όπως το γνήσιο Πρωτότυπο κρίνει και μετρά κάθε τι που βγήκε από το ίδιο καλούπι.  ΚΑΙ ΑΥΤΟ  ΔΕΝ  ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ  ΑΛΛΑΞΕΙ  ΜΕΧΡΙ ΣΥΝΤΕΛΕΙΑΣ ΤΩΝ  ΑΙΩΝΩΝ .  Διότι :

ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ,  εχθές και σήμερον ο αυτός και εις τους Αιώνας . Υμίν  υπολιμπάνων ΥΠΟΓΡΑΜΜΟΝ ίνα επακολουθήσομεν τοις ίχνεσιν Αυτού .

ΑΜΗΝ.