En el Valle de Himnos ~ Infine... siamo un quartiere...!!!
Nella Valle degli Inni
~ Por fin ... somos un barrio ...!!!
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Με τη βοήθεια του Πανοικτίρμονος Θεού , από σήμερα είμαστε και πάλι κοντά σας ,μετά από τη διετή απουσία στην μπλογκόσφαιρα.
Με την επιστροφή μας , σας ανακοινώνουμε την διάθεση , να αποκτήσει το ιστολόγιό μας και άλλους συντάκτες για την καλλίτερη ενημέρωση και
πνευματική βοήθεια των αναγνωστών μας .
Παρακαλούνται οι ενδιαφερόμενοι , όπως συμπληρώσουν τη φόρμα επικοινωνίας (κάτω δεξιά).

Σας περιμένουμε με χαρά!

Θεοτόκης
21/11/2014

ΤΕΛΟΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΩΝ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ

Όσο με ωφέλησαν οι αρρώστιες , δε με ωφέλησε η άσκηση που , σαν μοναχός , έκανα τόσα χρόνια.
Γέρων Παΐσιος

Σάββατο 26 Μαΐου 2012

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ 318 ΘΕΟΦΟΡΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ ΕΝ ΝΙΚΑΙΑ Α΄ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ . Ιω ΙΖ 1-13


Του πρωτ. Νικολάου Φαναριώτη , εφημερίου του Ι.Ν. Οσίου Λουκά Πατρών για την 27 - 05 -2012



Σήμερα εορτάζομε την επέτειον της συγκροτήσεως της Α΄. Οικ. Συνόδου ,οι Κανόνες της οποίας, όπως και των άλλων έξι, έχουν κύρος αλάθητον. Ας δούμε λοιπόν το ιστορικόν αυτής της Συνόδου για να μην είμαστε αγράμματοι , γιατί αυτό σημαίνει όχι μόνον φτώχεια γνώσεων αλλά και εκτροχιασμόν της πορείας ζωής ,της δικής μας και των παιδιών μας που θαμπώνονται από τις γνώσεις πολύ διαβασμένων Αιρετικών που είναι πολύ επικίνδυνο.



Το ιστορικον της συγκροτήσεως Συνόδου που για πρώτη φορά να ονομάζεται Οικουμε -νική είναι το εξής: Κατά τας αρχάς του 4ου αιώνος , ένας πρεσβύτερος (ιερέας ) της Αλεξάν- δρείας ,αυστηρός μεν κατά τα ήθη, αλλά περισσότερο προσκείμενος εις τον Πλάτωνα παρά εις το Ευαγγέλιο και Άρειος ονομαζόμενος, εκήρυττεν ότι ο Υιός εκτίσθη υπό του Πατρός, ίνα δι΄ αυτού ως εργαλείου πλασθεί ο κόσμος. Συνέγραψε δε και το σύγγραμμα ((ΘΑΛΕΙΑ)).



Τις πλατωνικές αυτές θεωρίες του Αρείου, η Εκκλησία τις καταδίκασε ως αντιευαγγελικές Αλλά ο Άρειος φρονών ότι μόνον δια των θεωριών του ήτο δυνατόν να σωθεί η Χριστιανική Μονοθεΐα ,όχι μόνον εξακολούθησε να εμμένει εις τις ατομικές του ιδέες ,αλλά και με ποιήματα και με τραγούδια …τις διέδιδε παντού.



Επειδή ο κύκλος διευρίνετο και η Εκκλησία κινδύνευε να διασπασθεί, ο Μέγας Κων/νος συνεκάλεσεν εν Νικαία τω 325 μεγάλη Σύνοδον ,ητις ως αντιπροσωπευομένη εκ πάντων των μερών της Οικουμένης, ονομάσθηκε Οικουμενική. Τα ειδικά χαρακτηριστικά των Αγίων οικουμενικών Συνόδων, είναι τα εξής τέσσερα;

1ον Να συγκαλούνται δια προσταγών Βασιλικών, και όχι Πατριαρχικών.

2ον Να εκδίδεται απόφασις και όρος δογματικός, δηλ. αλάθητος.

3ον Να είναι πάντα τα εκτιθέμενα δόγματα (κανόνες) ευσεβή και σύμφωνα με τας θείας Γραφάς και τας προλαβούσας Συνόδους . και

4ον δε και τελευταίον, το να συμφωνήσουν και να αποδεχθούν τα παρά των Οικουμενικών συνόδων διορισθέντα και κανονισθέντα άπαντες οι ορθόδοξοι Πατριάρχες και Αρχιερείς της καθολικής Εκκλησίας .



Διεκρίνοντο σε αυτή την Σύνοδο άνδρες επί πολυμαθεία και αρετή διαπρέποντες και άλλοι για την ασκητική ζωή τους και έτεροι για τα στίγματα του μαρτυρίου και άλλοι σημαιοφόροι και θαυματουργοί: Ενδεικτικά ,αναφέρουμε τον άγιο Σπυρίδωνα, τον άγιο Νικόλαο… αλλά υπερείχε όλων κατά την Θεολογική δεινότητα ο μέγας Αθανάσιος διάκονος ακόμη του επισκόπου Αλεξανδρείας . Τότε για πρώτη φορά εμφανίστηκαν οι όροι:



ΘΕΟΦΟΡΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ και ΣΥΝΟΔΟΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ.



Ας δούμε λοιπόν τι σημαίνουν οι όροι αυτοί :

Πατέρες λέγονται οι από του Δ΄. αιώνος ,κατά τους αγώνας της εκκλησίας αγωνισθέντες εναντίον των μεγάλων Αιρέσεων, εκείνοι των αρχαίων εκκλησιαστικών συγγραφέων, αδιάφορον αν επίσκοποι η ου, οίτινες διεκρίθησαν α) επί συγγραφική δεξιότητι β)επί ορθοδόξω διδασκαλία αναγνωρισθείση υπό της Εκκλησίας και γ)επί αγιότητι βίου. Ενώ οι στερούμενοι μιας τουλάχιστον από τις τρεις ιδιότητες ονομάζονται απλώς Εκκλησιαστικοι συγγραφείς .Για παράδειγμα ο Ωριγένης. (απόλυτος προορισμός ) Εγκ/παίδεια Πυρσός τ.ΙΘ΄σελ. 781 (λ. ΠΑΤΗΡ) .



Το κυριότερο μέσον μεταφοράς ,διαχρονικά είναι το πλοίον (Πλωτοί κολοσσοί). Όλα όμως εξαρτώνται από ένα κομμάτι επίπεδης πλάκας που λέγεται ΠΗΔΑΛΙΟ. Χωρίς αυτό μένουν ακυβέρνητα και τελικά καταποντίζονται.

Το ίδιο και η εκκλησία του Χριστού, η νοητή ναύς , είναι η νοητή κιβωτός της Σωτηρίας , που προτυπώνεται από την Κιβωτό του Νώε. Σαν νοητό πλοίο πλέει μέσα στον χειμαζόμενο κόσμο με ασφάλεια, γιατί είναι αγιοπνευματική, παρ΄ όλο ότι χτυπιέται από τα κύματα της αθεΐας και των αιρέσεων.



Κάποτε ο Ιούλιος Καίσαρας (του οποίου το ειδωλολατρικό Ημερολόγιο συντηρούν ακόμα οι Παλαιοημερολογίτες με το όνομα Ιουλιανό) βγήκε σε θαλάσσιο περίπατο με έναν έμπειρο ναυτικό σαν κυβερνήτη. Στην θάλασσα σηκώθηκε τρικυμία και το πλοιάριο κινδύνευε να βυθισθεί. Ο ναυτικός τρομοκρατήθηκε, αλλ΄ ο Καίσαρας απαθής του είπε: τι δέδιας Καίσαρα φέρεις. Είναι μια προτύπωσις της τρικυμίας στη θάλασσα της Τιβεριάδος με τον Πέτρο ((ολιγόπιστε εις τι εδιστασας )) .



Το πλοίο όμως της Εκκλησίας Έχει ανάγκη όπως όλα τα πλοία από πηδάλιο για να μη χάνει την ρότα της, την πορεία προς την Βασιλεία. Έτσι το Πνεύμα το Άγιον εφώτισε δυο ορθόδοξους λογίους Μοναχούς ,τον Νικόδημο και τον Αγάπιο (επι Νεόφυτου Ζ΄), το 1800 και συγκέντρωσαν τις ΟΜΟΦΩΝΕΣ αποφάσεις σε ένα βιβλίο που το ονόμασαν : ΠΗΔΑΛΙΟΝ ΤΗΣ ΝΟΗΤΗΣ ΝΗΟΣ, ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ.



Περιέχει σε παράλληλες διατάξεις :Όλους τους ιερούς Κανόνες των αγίων Αποστόλων και των οικουμενικών Συνόδων και την ερμηνεία αυτών. Εκείνο που έχει κύρος αλάθητον είναι οι ίδιοι οι Κανόνες, όχι η ερμηνεία , ούτε η συμφωνία, πολύ δε λιγότερο οι υποσημειώσεις, πράγμα που επισημαίνει τόσο το ίδιο το Πηδάλιο ,όσο και ο συγγραφέας του ο άγιος Νικόδημος ο αγιορείτης .…ημίν ου μέλλει ,τι είπαν, η τι εφρόνησαν μερικοί Πατέρες ,αλλά τι λέγει η Γραφή ,και αι οικουμενικοί Σύνοδοι, και η κοινή των Πατέρων δόξα. Ου γαρ Δόγμα συνιστά η γνώμη τινών εν τη Εκκλησία. Ει δε άλλως λέγουσιν, ο τε Πατριάρχης Νικόλαος και αι Νομικαί Διατάξεις , αλλ΄ ούτοι ουκ εισί Νομοθεσία καθολική της εκκλησίας εν τοις τοιούτοις αλλά τα των Άγίων Τυπικά.

( Σχόλιο εις το τέλος του Πηδαλίου).



Αλλά και στη σ.7 στην υποσημείωση του Ε΄ κανόνος των Άγίων Αποστόλων εκεί αναφέρεται εις την κατάλυσιν ελαίου σε όλο το Πεντηκοστάριο.



Ύστερα από αυτά βγάζουμε το συμπέρασμα ότι όταν μιλάμε εκ μέρους του Πηδαλίου πρέπει να διαβάζουμε όλο το Πηδάλιο και όχι μόνο μερικές υποσημειώσεις .





ΑΜΗΝ

Κυριακή 20 Μαΐου 2012

ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ ΑΠΟ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ, ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ - Ιω θ.1-38


Του πρωτ. Νικολάου Φαναριώτη , εφημερίου του Ι.Ν. Οσίου Λουκά Πατρών για την 20-05-12


Συ πιστεύεις εις τον υιόν του Θεού; Ιω.θ35

Το σημερινό θαύμα συνέβη όταν ο Χριστός αναχώρησε από την εορτή της σκηνοπηγίας (μεσοπεντηκοστής) όπου κινδύνευσε να τον λιθοβολήσουν.  Και ενώ αναχωρούσε είδε έναν άνθρωπο τυφλόν εκ γενετής, και με παρέμβαση των μαθητών, τον θεράπευσε δια μέσου της κολυμπήθρας του  Σιλωάμ εκεί ,κάτω από την υπακοή του στον Χριστόν, ο εκ γενετής τυφλός βρήκε το φως του.

Το θαύμα αυτό καλύπτει την προσπάθεια της εκκλησίας, αποδείξεως της θεότητας του Χριστού, ως δημιουργού του  σώματος του ανθρώπου, καθ΄ όσον από το χώμα της γης δημιουργεί όχι ολόκληρο άνθρωπο αλλά ένα μέλος που του λείπει, φυσικό (με DNΑ) και όχι τεχνητό .Πραγματικά ο εκ γενετής τυφλός δεν είχε καθόλου βολβούς ματιών και τους  απέκτησε με τον πηλό της γης, όπως ακριβώς απέκτησε και το σώμα του ο πρωτόπλαστος Αδάμ στην αρχή της δημιουργίας, από τον ίδιο Δημιουργό και με τον ίδιο τρόπο. (αι χείρες σου εποίησαν με και έπλασαν με).

Η υπερφυσική  θεραπεία όμως αυτή έκαμε τεράστια εντύπωση στους γείτονες και στους περιοίκους και έγινε σημείο αντιλεγόμενον. Τον πήγαν λοιπόν στους Φαρισαίους για να λύσουν εκείνοι το πρόβλημα.

Αυτοί επειδή φθονούσαν τον Χριστό, πιάστηκαν από το ότι ήταν Σάββατο όταν έγινε το θαύμα, και αποφάσισαν να τον εξουδετερώσουν:
Ποιος σου έκαμε αυτό το θαύμα και ανέβλεψες; Ένας άνθρωπος που άκουσα ότι τον λένε Ιησού  εγώ δεν τον ξέρω ,δεν τον έβλεπα σεις οι ανοιχτομάτες τώρα ,θα μου πείτε τι είναι αυτός ο Ιησούς.

Αυτοί ξέρουν τώρα ποιος είναι ο Ιησούς όμως  τον πιάνουνε από την ενέργεια του Σαββάτου και τον βγάνουνε, εν τω φθόνω τους, αμαρτωλόν και τον κατηγορούν και του απαγορεύουν να αναγνωρίσει τον Χριστόν ως σωτήρα του, και σαν έναν άνθρωπο του Θεού.

Έτσι άρχισε μια πάλη ανακρίσεων,  προκειμένου να πετύχουν τον σκοπό τους ανακάτεψαν και τους γονείς αυτού ,διαφώνησαν και μεταξύ τους μέσα στο συνέδριο και έφθασαν μέχρι σχίσματος (Νικόδημος) και σχίσμα ην αυτοίς  .

Πάλεψε το παιδί το ίδιο μ΄ αυτούς ,και παρόλο ότι ήταν τυφλό, γνώριζε πολλά πράγματα « Εφώνησαν ουν εκ δευτέρου τον άνθρωπο ος ην τυφλός, και είπαν αυτώ :δος δόξαν τω Θεώ ,ημείς οίδαμεν ότι ο άνθρωπος ούτος  αμαρτωλός εστίν. Ιωθ35  Να δοξάσεις τον Θεόν και όχι αυτόν ,γιατί εμείς ξέρουμε ότι ο άνθρωπος αυτός είναι αμαρτωλός. Προσέξτε διάκριση: Μα δεν μ΄ έκαμε ο Θεός καλά, μ΄ έκαμε ο Ιησούς καλά΄   όχι αυτόν ,στο Θεό θα δώσεις δόξα.

Απορρίπτουν τον Ιησούν από τότε οι Εβραίοι .Δεν είναι τωρινά αυτά που συμβαίνουν σήμερα με τον οικουμενισμόν. Από τότε ο Σατανάς γνωρίζει με ποιον τρόπο θα κάνη τον αγώνα κατά της θεότητας  του Ιησού.

Ο πόλεμος που κάνουν σήμερα οι Άπιστοι της Νέας τάξης (NEW AGE), δεν είναι πόλεμος κατά του Θεού ,αλλά κατά του Χριστού είναι καθαρός ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ. Έχει το ίδιο σκεπτικό με αυτό που ακούσαμε σήμερα :  Να πιστεύετε στον Θεό, αλλά όχι στον Χριστό.

Τώρα  επειδή ο πρώην τυφλός  δεν το παραδέχτηκε να φανεί αχάριστος στον ευεργέτη του και όχι μόνον αυτό αλλά και τόλμησε να τον υπερασπιστεί, τον πέταξαν έξω . Εκείνο που τους εξενεύρισε πιο πολύ ήταν η παρατήρησις: οίδαμεν ότι αμαρτωλών ο Θεός ουκ ακούει, αλλ΄ εάν τις θεοσεβής η και το θέλημα αυτού ποιεί τούτου ακούει.

Τούτο ταιριάζει σε πολλούς απίστους που δηλώνουν θεοσεβείς, αλλά και από μας που είμαστε θεοσεβείς, αλλά δεν ποιούμε το θέλημα Του.
Ο Χριστός είπε  ότι ο  πατήρ προσκυνείται σωστά εν πνεύματι και αληθεία Δηλ. εν Αγίω Πνείματι και εν Χριστώ Ιησού ,που είναι η ΑΛΗΘΕΙΑ. Πνεύματα υπάρχουν πολλά (άγγελοι, δαίμονες , άνεμος,  ψυχή νους, πνευματικοί άνθρωποι)   αλλά Άγιο Πνεύμα υπάρχει μόνον ΕΝΑ.

Ήκουσεν ο Ιησούς ότι εξέβαλαν αυτόν έξω και ευρών αυτόν είπεν αυτώ σύ πιστεύεις εις τον υιόν του Θεού; πιστεύω Κύριε και προσεκύνησεν αυτώ και είπε ο Ιησούς εις κρίμα εγώ  εις τον  κόσμον τούτον  ήλθον  …ίνα οι μη βλέποντες βλέπωσι και οι βλέποντες τυφλοί γένονται . Ιω΄θ.39.

Είναι αδιανόητο να σκεφτεί κανείς  ότι ο Χριστός ήθελε να υποκλέψει την δόξα του πατέρα του ,αλλά αυτή είναι η απόφαση του Θεού όπως ανακοινώθηκε στα Θεοφάνεια. Ούτος εστίν ο Υιός μου ο αγαπητός αυτού ακούετε. και αυτό γίνεται από τότε  διαχρονικά.

Καμιά προσευχή και καμιά παράκληση και καμιά δοξολογία δεν δέχεται ο Θεός πατήρ εάν δεν είναι ΠΑΡΩΝ και ο Χριστός .ΔΗΛ. Πιο απλά, είναι ευλογημένο να απευθύνουμε τα αιτήματα μας προς  τον Θεόν, την Παναγία και τους Αγίους ,είναι ευλογημένο αλλά, δεν θα έχουμε απάντηση στα προς σωτηρία αιτήματα μας, εάν δεν βάλει πλάτη και η ευχή δηλ. ο Ιησούς, ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΗΜΑΣ.

Διότι εάν το όνομα του Χριστού απουσιάζει από τις προσευχές μας, είναι

σαν να προσευχόμαστε σε έναν άδειο ουρανό.



ΑΜΗΝ.

Τετάρτη 16 Μαΐου 2012

ΟΜΙΛΙΑ ΕΙΣ Ε ΚΥΡΙΑΚΗΝ ΠΑΣΧΑ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ


                                
Του πρωτ. Νικολάου Φαναριώτη , εφημερίου του Ι.Ν. Οσίου Λουκά Πατρών για την  13-05-2012

Οι αληθινοί προσκυνηταί ,προσκυνήσουσι τω Πατρί

εν πνεύματι και αληθεία  Ιω.Δ23

Η άγνοια η μάλλον η αγραμματοσύνη πάνω στα θέματα της ορθοδοξίας, έχει γεμίσει την ορθόδοξη νεολαία μας από ναρκομανείς και εξαρτημένους, από Ε΄Ι΄ΤΣ και διαφθορά, από προγαμιαίες σχέσεις και διαζύγια, και έχει γεμίσει και τις εθνικές οδούς από τα εικονοστάσια του θανάτου, ΚΑΙ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ από πόνους και βάσανα.

Στο πλαίσιο αυτής της προσπάθειας, βρισκόμαστε στην αρχή της δημόσιας ζωής  του Χριστού: Ιω.Δ.1…
Ως ουν έγνω ο Κύριος ότι ήκουσαν οι Φαρισαίοι ότι Ιησούς  πλείονας μαθητιάς ποιεί και βαπτίζει ή Ιωάννης—καίτοι γε Ιησούς αυτός ουκ εβάπτιζεν, αλλ΄οι μαθηταί αυτού—αφήκε την Ιουδαία και απήλθεν πάλιν εις την Γαλιλαία. Έδει δε αυτόν διέρχεσθε δια της Σαμαρείας έρχεται ουν εις πόλιν της Σαμαρείας λεγομένη  Συχάρ.  Ήταν 12 μεσημέρι και κουρασμένος από την οδοιπορία καθόταν πάνω στο ποτήρι του πηγαδιού. Τότε έρχεται μια γυναίκα εκ της Σαμαρείας να αντλήσει ύδωρ μες το καταμεσήμερο. Από τη συζήτηση με τον Χριστό που αρχισε με μια  απλή αφορμή, « δος μοι πιείν»  προέκυψαν τα εξής;

1ον Στην αντίδραση της με αφορμή τις διαφορές μεταξύ Ιουδαίων και Σαμαρειτών Χριστός μεταθέτει το θέμα στο πνευματικό επίπεδοι: «πας ο πίνων εκ του ύδατος τούτου διψήση πάλιν ος δ΄αν πίει εκ  του ύδατος ό εγώ δώσω αυτώ, ου μη διψήση εις τον αιώνα.» Και όταν είδε ότι η γυναίκα έδειξε πραγματικό ενδιαφέρον, περνάει με όμορφο τρόπο και χωρίς να την ταπεινώσει στην εξομολόγηση. « ύπαγε φώνησον τον άνδρα σου και ελθέ ενθάδε απεκρίθη η γυνή και είπε ουκ έχω άνδρα. λέγει αυτή ο Ιησούς καλώς είπας ότι άνδρα ουκ έχω, πέντε γαρ άνδρας έσχες, και νυν ον έχεις ουκ έστι σου ανήρ τούτο αληθές  είρηκας .»

2ον Η γυναίκα αυτή, που παρ΄όλα τα χάλια της, ήταν ικανή στην διαλεκτική, άνοιξε με τον Χριστό, που ήταν μόνος, μια συζήτηση που κατέληξε στην έναρξη καταπληκτικών δογματικών αποκαλύψεων με τις οποίες σκόπευε ο Χριστός να οργάνωση και να επιτύχει την σωτηρία του ανθρώπινου γένους  .

3ον  αυτή η γυναίκα είχε φιλότιμο ακόμη μέσα της  και δεν μπορούσε να αντέξει τα μάτια του κόσμου, και μες στο καταμεσήμερο πήγαινε να αρπάξει μια στάμνα νερό να φέρει στο σπίτι για τις ανάγκες του σπιτιού. Αυτό δείχνει ότι είχε διατηρήσει την αιδώ, το συναίσθημα της ντροπής που αποτελεί την εσωτερική παρθενία αυτό το βλέπει ο Χριστός και του είναι αρκετό για να πατήσει  επάνω στην καλοπροαίρετη, την καλλιτεχνική  αυτή ψυχή, που τόσα  είδη  αμαρτίες  μπορεί να είχε επάνω της σαρκικές , διότι οι αμαρτίες δεν είναι ικανές να διαφθείρουν την ψυχή.  πρδ. δαχτυλίδι στο βούρκο.
Ο Χριστός δεν έχει τίποτα με τον αμαρτωλό ,με την αμαρτία του αμαρτωλού έχει δεν τον ρωτάει γιατί αμάρτησε το ξέρει γιατί αμάρτησε. Πείτε μου, είπε τίποτα στον άσωτο; Δεν κάνει ποτέ συζήτηση για τις αμαρτίες του ανθρώπου όπως και σ΄αυτήν δεν την έθιξε, δεν την ντρόπιασε μ΄έναν πλάγιος όμορφο τρόπον : αλήθεια  λες ότι δεν έχεις άνδρα (της βρήκε και δικαιολογητικό) αλλά  δεν λες  όλην την αλήθεια, και έτσι την φέρνει σε συναίσθηση συγχρόνως της δίνει και την απάντηση που πρέπει.

4ον αυτή η γυναίκα παρ΄όλο ότι είχε μια τέτοια έκλυτη ζωή, εύρισκε την ευκαιρία να διαβάζει τας Γραφάς’ και όχι μόνον  διάβαζε την Βίβλο  αλλά και την  μελετούσε. Γιαυτό είχε και απορίες θεολογικού περιεχομένου. πόσοι από μας μελετούμε έτσι την Γραφή;               
Μεταξύ των  πολλών ερωτήσεων που υπάρχουν η εννοούνται στο κείμενο, του έκανε και την εξής ερώτηση : «λέγει αυτώ η γυνη  Κύριε θεωρώ ότι προφήτης εί σύ ,οι πατέρες ημών εν τω όρει τούτω προσκύνησαν και υμείς λέγετε ότι έν Ιεροσολύμοις εστίν ο τόπος όπου δεί  προσκυνείν. λέγει αυτή ο Ιησούς γύναι, πίστευσον μοι ότι έρχεται ώρα ότε ούτε έν τώ όρει τούτω, ούτε εν Ιεροσολύμοις προσκυνήσετε τώ πατρί΄ αλλ΄έρχεται ώρα, και νύν εστίν, ότε οί  αληθινοί  προσκυνηταί προσκυνήσουσι τώ πατρί, εν πνεύματι και αληθεία  και γάρ ό πατήρ τοιούτους ζητεί τους  προσκυνούντας αυτόν πνεύμα ο Θεός, και τους προσκυνούντας αυτόν, εν πνεύματι και αληθεία  δει προσκυνείν.»

Εδώ έκαμε μιαν κολοσσιαία αποκάλυψη δογματική  σ΄αυτήν την γυναίκα ο Χριστός, για να αρχίσει από αυτήν πρώτα τις αποκαλύψεις που αποτελούν το κοινωνικό DNΑ του σώματος  της εκκλησίας του εδώ στον πλανήτη Γη.

Η αληθινή προσκύνησις λοιπόν γίνεται εν πνεύματι και αληθεια δηλ. Εν Άγίω Πνεύματι και εν Χριστώ Ιησού, γιατί η μόνη αλήθεια είναι ο Χριστός και κανείς ποτέ δεν  μπόρεσε να απαντήσει διαφορετικά στο ερώτημα του Πιλάτου :τι έστιν αλήθεια, Ιω.ιη΄38 . που  για μας  τους ορθοδόξους η μόνη περίπτωση αληθινής προσκυνήσεως είναι  η Θεία  ευχαριστία. εκεί υπάρχει  η αλήθεια , δηλαδή ο Χριστός  με την κρυφή μορφή του Πνεύματος  εις τον Αιώνα.
Εδώ τελειώνει η συνομιλία με αυτή την γυναίκα στην οποία άρχισε τις αποκαλύψεις του για την δογματική επανάσταση που μόλις τότε ξεκίνησε (έρχεται ώρα και νυν εστι Ιω.δ΄23), με σκοπό να αναστρέψει (όχι να καταστρέψει) τον τρόπο ζωής των ανθρώπων , πήρε μια παράλυτη ψυχή και την έκανε τον πρώτο αποδέκτη και ιεραπόστολο της εξορμήσεως του ,για την σωτηρία του κόσμου. (όσων θέλουν να  σωθούν.

Και που αυτή η γυναίκα ξεκίνησε  αμέσως την αποστολή της με την εγκατάλειψη του σταμνιού της στο πηγάδι, (Αφήκε την υδρία αυτής η γυνή και απήλθε εις την πολιν Ιω,δ΄28).  Και συνέχισε χωρίς διακοπή την δράση της, πρώτα στην οικογένειας  της, έπειτα στους συγχωριανούς της, και έφθασαν μέχρι του Νέρωνος αυτή και οι 5 αδελφές της και τα 2 παιδιά της όπου και μαρτύρησαν γα τον Χριστό..   Εορτάζει Φεβρουαρίου 26, μαζί με όλη την οικογένεια της: τη αυτή ημέρα η Αγια Φωτώ η αδελφή αυτής, ξίφει τελειούται, τη αυτή ημέρα η Αγια Φωτίς η ετέρα αδελφή αυτής, ξίφει τελειούται-  η αγία Παρασκευή αδελφή αυτής  ξίφει τελειουται- η αγία Κυριακή η ετέρα αδελφή αυτής ξίφει τελειούται- τη αυτή ημέρα ο άγιος μάρτυς Ιωσής, ο υιός της αγίας Φωτεινής ξίφει τελειούται- τη  αυτή ημέρα ο άγιος Φωτεινός, ο έτερος υιός αυτής ξίφει τελειούται.                                                        
                   
Ταις αυτών αγίαις πρεσβείαις ο Θεός, ελέησον ημάς.


                                            *ΑΜΗΝ*

                                     ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ
«Μήτι ούτος εστίν ο Χριστός;
Έτσι άρχισε το πρώτο κήρυγμά της, την πρώτη της ιεραποστολή. Και όταν βαπτίστηκε στο όνομα της Αγίας Τριάδος, η πίστις της ζωντάνεψε και έγινε φλογερή. Μαζί της βαπτίστηκαν και τα δυό της παιδιά. Ασφαλώς θα ήταν προηγουμένως νόθα, και όλες της οι αδελφές.
Μετά το 40 μ.Χ. αρχίζει και την ιεραποστολική της δράση, κυρίως μεταξύ των γυναικών. Αφού όργωσε πνευματικά ολόκληρη την Παλαιστίνη, άρχισε να απλώνει την σπορά του Ευαγγελικού λόγου στις απέραντες εκτάσεις της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Έτσι έφτασε μέχρι την Αφρική. Γυρίζει κατόπιν στην Μεσοποταμία, και από κει στην Αρμενία, Ασσυρία, Καππαδοκία, Γαλατία, Μικρά Ασία, Ελλάδα και φτάνει στη Ρώμη.
Και όπως ο Χριστός ο Σωτήρας του κόσμου, έκανε την μεγάλη και κοπιαστική οδοιπορία, για να συναντήσει την Σαμαρείτιδα, διότι πήγε από την Ιουδαία στη Σαμάρεια, έτσι και κείνη για την αγάπη του Χριστού με θυσίες και σκληρές δοκιμασίες, επραγματοποίησε ένα τεράστιο έργο ιεραποστολής, σ’ όλες αυτές τις χώρες που ανέφερα, προσφέροντας το θεϊκό νερό της Ευαγγελικής διδασκαλίας του Ιησού, σε χιλιάδες διψασμένες ψυχές.
Από όπου περνούσε προετοίμαζε το έδαφος για τους Αποστόλους, και τους διαδόχους των, σκορπίζοντας το φως του Χριστού, στις απελπισμένες και σκοτισμένες καρδιές των ειδωλολατρών. Εκεί κατόρθωσε με την χάριν του Ιησού Χριστού. Σιγά σιγά, οδοιπορώντας για 25 ολόκληρα χρόνια, έφθασε και μπήκε και μέσα στα ανάκτορα του Νέρωνος. Εκεί κατόρθωσε με την χάρη του Χριστού να κάνει χριστιανή την κόρη του αυτοκράτορος, τη Δομνίνα, και αρκετές άλλες υπηρέτριες, δούλες και σκλάβες. Αλλά ήδη είμεθα στα χρόνια των μεγάλων διωγμών, από τον αιμοσταγή αυτοκράτορα της Ρώμης, το Νέρωνα. Ήλθε δηλαδή και η ώρα του μαρτυρίου της.
Συλλαμβάνεται όχι μόνον η ίδια αλλά και τα παιδιά της, και οι αδελφές της. Έτσι αξιώθηκε μιας μεγάλης τιμής. Να χύσει και το αίμα της, ύστερα από βασανιστήρια για την αγάπη του Χριστού – έτσι δεν κάνουμε και μείς; Γι’ αυτό και η Εκκλησία μας, την Αγία Φωτεινή, τη Σαμαρείτιδα, την ονόμασε όχι μόνον μεγαλομάρτυρα, αλλά και ισαπόστολο. Η μνήμη της εορτάζεται δυό φορές το χρόνο, μία στη σημερινή Κυριακή, 5η Κυριακή του Πάσχα που ονομάζεται και Κυριακή της Σαμαρείτιδος, και τη δεύτερη φορά την 26η Φεβρουαρίου.

Δευτέρα 7 Μαΐου 2012

ΟΜΙΛΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ ~ Ιω.ε 1-15.


ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ !

 

Του πρωτ. Νικολάου Φαναριώτη , εφημερίου του Ι.Ν. Οσίου Λουκά Πατρών για την  6-5-2012      

 

Έστι δε εν τοις Ιεροσολύμοις επί τη προβατική, κολυμβήθρα
η επιλεγομένη εβρα΄ι΄στί Βηθεσδά, πέντε στοάς έχουσα .

                                           

Η Βηθεσδά είναι έργο του σοφού Σολομώντος , σαν συμπλήρωμα του ναού.              Β Παρ.-Χρονικ. Δ2,5.6. Κολυμβήθρα  θα  πει  μεγάλη τεχνητή λίμνη σε τύπον πισίνας με πέντε θολωτά υπόστεγα. Προβατική  λέγεται από την τοποθεσία πλησίον της προβατικής πύλης όπου οδηγούντο  τα πρόβατα προς θυσία και ελούοντο για να είναι καθαρά την ώρα της θυσίας. Φυσικά μετά την τρίτη ανοικοδόμηση του ναού επί Ηρώδου του Μεγάλου πήρε την μορφήν που περιγράφει το Ευαγγέλιο χίλια χρόνια αργότερα.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                     Εν ταύταις κατέκειτο πλήθος πολύ των ασθενούντων, τυφλών, χωλών  ξηρών, εκδεχομένων την του ύδατος κίνησιν. Ιω.ε3.  Διότι από καιρού εις καιρόν κατέβαινε άγγελος και ετάραττε το ύδωρ. Ο ουν πρώτος εμβάς μετά την ταραχή του ύδατος υγιής εγίνετο ώ δήποτε κατείχετο νοσήματι. Ιω.ε,4.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                     

Τώρα εντοπίζει το θέμα ως εξής :Ήταν εκεί ένας άνθρωπος 38 έτη έχων εν τη ασθένεια αυτού. Τούτον ιδών ο Ιησούς κατακείμενον και γνούς ότι πολύν χρόνον έχει λέγει αυτώ: θέλεις υγιής γενέσθαι;  Το θαύμα είναι γνωστό και σε πρώτη φάση ολοκληρώθηκε με την προσταγή, που δείχνει την δύναμη της θεότητος του Ιησού  Άρον τον κράβαττον σου και περιπάτει. Υπάρχει  όμως και δεύτερη φάση πολύ σπουδαιότερη που θα την επισημάνω  με δύο ερωτήματα:                   

1ον.Γιατί πήγε σε αυτόν ο Χριστός και όχι σε κάποιον άλλον, από το πλήθος των ασθενούντων; Γιατί πρώτον ήταν ο αρχαιότερος και ο Χριστός το μέτρησε (γνούς ότι πολύν ήδη χρόνο έχει. 38 έτη). και δεύτερον γιατί δεν είχε κανένα στον κόσμο. Των μεν ευτυχούντων πάντες άνθρωποι φίλοι ,των δε δυστυχούντων ουδ΄ αυτός ο γενήτωρ .Αλλά όποιος δεν έχει κανένα στον κόσμο έχει τον Χριστό (αν θέλει) και εδώ είναι το κλειδί :

2ον .Γιατί τον ρώτησε αν θέλει να γίνει υγιής;  Θέλεις υγιής γενέσθαι ; Γιατί, όσον και αν φαίνεται αυτό παράξενο ,πολλοί δεν θέλουν . Γιατί αλλιώς θεωρεί ο Χριστός την υγεία και αλλιώς ο χωρίς Χριστόν άνθρωπος.   ΠΡΔ οι δυο τυφλοί ζητιάνοι και το λείψανο του αγίου Ιλαρίωνος Αυτή ή  ερώτηση που ξενίζει, όχι όμως τον παραλυτικόν ,.ειναι συμβολική.
Έχει διοικουμενικό διαχρονικό χαρακτήρα. Χρησιμοποιεί σαν σύμβολο τον παραλυτικό, για  να απευθυνθεί σε όλους τους παραλυτικούς όλων των εποχών που καλούνται να πάρουν θέση ,αν θέλουν να γίνουν υγιείς ((να γίνουν καλά)), σαν έθνη, σαν κοινωνικές ομάδες, σαν οικογένειες ,σαν άτομα. Σήμερα δεν γίνονται  ΣΥΧΝΑ θαύματα.  Υπήρξαν όμως  εποχές  στη ζωή των εκκλησιών,  που τα θαύματα ήταν τόσο συχνά όπως τα φυσικά φαινόμενα. Η αιτία κρύβεται σε αυτήν την ερώτηση ((θέλεις υγιής γενέσθαι;)) και το νόημα που κρύβει μέσα της είναι ότι αλλιώς φαντάζεται την υγεία ο πεσμένος άνθρωπος, και αλλιώς την εννοεί ο Χριστός για το καλό μας .



ΠΡΔ .θέλω να ζητήσω μια χάρη ,μια εξυπηρέτηση ,ένα δάνειο…από κάποιον γνωστό μου πρέπει να λάβω υπόψη μου και το δικό του θέλω γιατί αυτός πληρώνει… Αν  θέλεις κάτι σε προσωπική σχέση, (γάμο, εμπόριο, εταιρία, φιλία…) τότε πρέπει να λάβεις υπόψη σου και το θέλω του άλλου μέρους  διαφορετικά το πιθανότερο  αποτέλεσμα είναι  η αποτυχία  .

3ον .Το χριστιανικό θέλω ιδιαίτερα, όταν θέλεις κάτι από τον Χριστό, πρέπει να λάβεις υπόψη σου και το θέλω του Χριστού. Ο Χριστός δεν είναι ένα άβουλο ον με πελώριες υπερφυσικές δυνάμεις που μπορούμε να τις χρησιμοποιούμε  με  τον  ((τρόπο))  μας και να μας δώσει ότι θέλουμε .Έχει και Αυτός θέληση σε κάθε περίπτωση. Γι αυτό όταν θέλω μια χάρη μια θεραπεία, ένα θαύμα,  οτιδήποτε από τον Χριστό, πρέπει εκείνη τη στιγμή να λάβω υπ΄ όψη μου και το θέλω του Χριστού, δηλ. τι θέλει ο Χριστός για  εμένα. Τους όρους του παιχνιδιού  δεν τους βάζουμε εμείς,  αλλά  ο Χριστός.  Αυτός θεραπεύει ,Αυτός βάζει τους όρους της θεραπείας ,ή του θαύματος, ώστε να μην είναι το αποτέλεσμα της θεραπείας , ή αμαρτία ή καταστροφή.

Πρδ. Θέλω να μου δώσει την υγειά μου, την οικονομική ευεξία μου σύμφωνοι . Τι θέλει όμως ο Χριστός για εμένα; και παρόλο που του λέμε στην αίτηση  μας γενηθήτω το θέλημα σου, στην πραγματικότητα  θέλουμε να γίνει το δικό μας θέλημα, που συχνά είναι αντίθετο από το θέλημα του Χριστού είναι όμως έτσι;  τα  καλά  και συμφέροντα ταις  ψυχαίς  ημών Παράσχου  Κύριε. Ψέματα  κάνουμε ότι πιο ασύμφορο για την ψυχή  μας μόλις  βγούμε  από  τον  ναό.                                           


 Ο σημερινός παραλυτικός  δεν ήταν τελείως παράλυτος ,αφού μπορούσε να πηγαίνει μέχρι την λίμνη όταν ετάραττε ο Άγγελος το ύδωρ αλλά πάντοτε με καθυστέρηση.  Κύριε άνθρωπο ουκ έχω ,ίνα όταν ταραχθεί το ύδωρ, βάλει με εις την κολυμβήθραν ενώ δε έρχομαι εγώ, άλλος προ εμού καταβαίνει .   Το ίδιο συμβαίνει με όλη την ανθρωπότητα διαχρονικά .Ενώ δεν είναι τελείως παραλυτική. Ενώ ανακαλύπτει, προοδεύει ,κατακτά το διάστημα ,τα βάθη του κυττάρου ,στην γενετική…ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΓΙΗΣ. Δεν έχει την υγεία για τι δεν θέλει την υγεία. 

 Και τούτο γιατί δεν θέλει να συντονίσει  το θέλω της με το θέλω του δημιουργού της .((Θέλεις υγιής γενέσθαι ;)) Άπαντα αρνητικά  ((έχε με παρητημένον)).  Και μένει άρρωστη ,ανίατη, δυστυχισμένη, βασανισμένη, κρεουργημένη (τροχαία, πυραύλους, καμικάζι, μεταλλαγμένα…). Και για να το πούμε χωριάτικα ,δεν θέλει να καταλάβει ότι είναι ο γάιδαρος και νομίζει ότι είναι ο γα΄ι΄δουριάρης  .

 Υπάρχουν στο θαύμα αυτό (όπως και σε κάθε θαύμα) δυο θέλω ,το θέλω του Χριστού και το θέλω του πιστού .Για τον Χριστό το ευκολότερο πράγμα είναι να κάνει θαύματα και δια των άγιων του. Για να γίνει όμως το θαύμα δεν φθάνει να θέλει ο Χριστός  πρέπει να θέλει και ο πιστός . Και τα δυο θέλω πρέπει να συντονιστούν  και  αυτό  δεν συμβαίνει  πάντοτε ..Αυτή  την  έννοια  έχει  η  ερώτηση :      
((Θέλεις υγιής γενέσθαι ;))   Δηλ. θέλεις να συντονιστούμε; Και μέχρι στιγμής φαίνεται ότι ή ανθρωπότης δεν θέλει να συντονιστεί .

ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΑΝ ΔΕΝ ΜΕΤΑΝΟΗΣΕΙ, ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΕΤΣΙ  ΜΕΧΡΙ ΣΥΝΤΕΛΕΙΑΣ ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ.

(( λαγός την φτέρη  έτριβε κακό του κεφαλιού του )).

** ΑΜΗΝ **

Χριστός Ανέστη !

         Ομιλίες του πρωτ.Νικολάου Φαναριώτη , εφημερίου του Ι.Ν. Οσίου Λουκά Πατρών για τις παρελθούσες εορτές  .



ΟΜΙΛΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗΝ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ




Μρκ. ιε΄ 43 ιστ 8. 29-4-12



έραναν τον τάφον αι Μυροφόροι μύρα, λίαν πρωί ελθούσαι

Σήμερα είναι η ημέρα της γυναίκας της μυροφόρας ΔΗλ της αναστάσιμης η σημερινή περικοπή είναι το χρονικό της συμμετοχής της στην Ταφή και στην Ανάσταση. Και επειδή αυτά τα δύο γεγονότα έχουν υπερκόσμια θέση μέσα στην δημιουργία, γι αυτό η εκκλησία τους έχει δώσει κεντρική θέση στις Κυριακές του 50ντηκοσταρίου. O Τάφος, ο λίθος ,τα μύρα, ο σεισμός, ο Άγγελος ,το άνοιγμα της θύρας του μνημείου, το μύρωμα του εσωτερικού του τάφου, πού συνεχίζεται (αναγωγικά) μέχρι σήμερα από τις σύγχρονες μυροφόρες όλων των εποχών, δεν είναι απλώς ειδυλλιακά γεγονότα που συγκινούν, αλλά είναι υπερκόσμια γεγονότα (όχι απλά κοσμοϊστορικά, πού δεν έγιναν ποτέ παρελθόν) και δεσπόζουν στην παγκόσμια Ιστορία, αλλά πολύ πιο πέρα από αυτήν στην απεραντοσύνη της αιωνιότητας .Πιο απλά, ο κόσμος το σύμπαν, κατά κοινή ομολογία έχει τέλος , αλλά η Ανάστασης δεν έχει τέλος . ((και τής βασιλείας Αυτού ουκ έσται τέλος )).



Δύο είναι τα είδη των πειστηρίων για να καταχωρηθεί αυτό το γεγονός στην Ιστορία.



1ον Η Καταχώρησις του θανάτου και της ταφής



Ήταν σχεδόν νύκτα όταν ο Ιωσήφ και ο Νικόδημος αφού πήραν από τον Πιλάτο την άδεια, το σημαδιακό εκείνο Σάββατο, συνοδευόμενοι και από τις γυναίκες, που δεν είχαν εγκαταλείψει ούτε στιγμή το πτώμα επάνω στο Σταυρό, ανέβηκαν στον Γολγοθά (έδυε ο ήλιος ) : Πλησίασαν με συντριβή τον Σταυρό και πρώτα άρχισαν από τα πόδια με προσοχή αφαίρεσαν τα καρφιά η σκάλα ήταν ακόμη εκεί. Ένας από τους παρευρισκόμενους ανέβηκε, τράβηξε τα καρφιά από τα χέρια ,και στήριξε το κορμί στην πλάτη του. Το κατέβασαν και το απόθεσαν στα γόνατα της πονεμένης μάνας πού τον έφερε στον κόσμο.

Έπειτα τράβηξαν προς το κοντινό περιβόλι όπου βρισκόταν ένα σπήλαιο έτοιμο για την ταφή του Ιησού. Όταν έφτασαν στον κήπο,. οι γυναίκες ,πιο πεπειραμένες από τους άνδρες ,βοήθησαν ώστε η ταφή να γίνει αντάξια του, παρ ΄όλο πού ήταν νύκτα και έγινε με μεγάλη βία .

Πρώτα έβγαλαν από το κεφάλι το καταγέλαστο στεφάνι, ύστερα τα αγκάθια πού είχαν χωθεί στη σάρκα ξέμπλεξαν μετά και χτένισαν τα μαλλιά πού είχαν κολλήσει από το αίμα και έκλεισαν τα μάτια.

Όλο το σώμα ήταν λερωμένο από τον ιδρώτα, το αίμα και τη σκόνη, και από τα τραύματα των ποδιών, των χεριών και της πλευράς πού έτρεχε ακόμα ένα νερωμένο αίμα. Αφού τράβηξαν νερό από το πηγάδι έπλυναν το κορμί, το άλειψαν ολόκληρο με μύρα (σμύρνα και αλόη ωσεί λίτρας 100), και γέμισαν ακόμη και τα μαύρα τραύματα πού είχαν ανοίξει τα καρφιά .

Αφού όλο το σώμα του Ιησού σκεπάστηκε με τα μύρα του Νικόδημου, τυλίχτηκε με το σάβανο πού το στερέωσαν γύρω από το κορμί με τις μακριές κολλητικές λινές ταινίες. Ύστερα σκεπάστηκε το κεφάλι, αφού το ασπάστηκαν όλοι στο μέτωπο, με ένα σουδάριο. Οι δυο Σύνεδροι έψαλαν νεκρικούς ψαλμούς και αφού τοποθέτησαν το λευκό τους φορτίο στο μέρος πού ταίριαζε, έκλεισαν το άνοιγμα με μια μεγάλη πέτρα και απομακρύνθηκαν σιωπηλοί. Εδώ τελείωσε ο ρόλος των δυο ανδρών στην καταγραφή της ταφής του Χριστού στην ιστορία της ανθρωπότητας.



2ον Η Καταχώρησις της Αναστάσεως



Σε λίγη ώρα τους ακολούθησαν και οι γυναίκες ,νικημένες από το κρύο και το φόβο της νύχτας. Από δω και πέρα ο ρόλος είναι αποκλειστικά δικός τους:

Αφού πέρασε το Σάββατο, χαράματα της Κυριακής ξεκίνησαν για να ξαναπάνε στον τάφο με καινούρια αρώματα για τον Ιησού Μρκ.ιστ΄1.2.3 διαγενομένου του Σαββάτου Μαρία η Μαγδαληνή και Μαρία η του Ιακώβου και Σαλώμη ηγόρασαν αρώματα ίνα ελθούσαι αλείψωσι τον Ιησούν και λίαν πρωί της μιας Σαββάτων έρχονται επί το μνημείον, ανατείλαντος του ηλίου. Και έλεγαν προς εαυτός, τις αποκυλίση ημίν τον λίθον εκ της θύρας του μνημείου. Μρκ ιστ1,2.3

Εδώ τα πρώτα στοιχεία για την ιστορική καταχώρηση είναι τα αρώματα (μύρα) διότι τα παρέλαβαν διαχρονικά όλες οι αναστάσιμες γυναίκες της εκκλησίας στα σπίτια τους (κατ΄ οίκον εκκλησία) καθημερινά και γι αυτό καλούνται αναγωγικά μυροφόρες. Αλλά για το μύρωμα του τάφου θα μιλήσουμε πιο κάτω… Μτ.κη΄2



Και ξάφνου έγινε μεγάλος σεισμός, επειδή ένας άγγελος του Κύριου, κατεβαίνοντας από τον ουρανό ήρθε και αποκύλισε τον λίθον από τη θύρα του μνήματος και καθότανε πάνω σε αυτόν. Το πρόσωπο του ήταν σαν αστραπή και το ένδυμα του άσπρο σαν το χιόνι.

Οι φύλακες τον εφοβήθησαν και έγιναν σαν νεκροί. Από εδώ βγαίνουν νέα ιστορικά ευρήματα: Ο σεισμός, η αποκύλησις του λίθου, ο άγγελος και η θέσις του μπροστά στην είσοδο του τάφου.



1ον ο σεισμός έγινε από τον άγγελον, αφ΄ ενός για τους φύλακες και αφ΄ ετέρου για τις μυροφόρες σαν απάντηση στην απορία τους. τις αποκυλίσει υμίν τον λίθον…



2ον Την αποκύλησιν δεν την χρειαζόταν ο Χριστός . Εκινείτο κεκλεισμένων των θυρών έμπαινε και έβγαινε χωρίς να μετακινείτε κανένας λίθος.



3ον Το ότι καθόταν επάνω στον λίθο ο Άγγελος είχε τον σκοπό να μην επιτρέψει σε κανένα να μπει στον κενό τάφο πριν από τις Μυροφόρες , παρακολουθώντας με προσοχή κάθε κίνηση. Τότε μίλησε ο Άγγελος και είπε στις γυναίκες.: Σεις μη φοβείσθε ξέρω ότι ζητάτε τον Ιησού τον εσταυρωμένο. Δεν είναι εδώ, γιατί αναστήθηκε καθώς είχε πει. Ελάτε να δείτε τον τόπον όπου έκειτο ο Κύριος . Μτθ.κη.7 και αναχώρησε γιατί δεν είχε άλλο σκοπό η παραμονή του εκεί.



4ον. Μπαίνοντας οι μυροφόρες, μύρωσαν παντού τον τάφο, ψάχνοντας παντού με προσοχή χωρίς να βρουν τον Κύριο τους . Επομένως αυτό το έρραναν τον τάφον αι Μυροφόροι μύρα, λίαν πρωί ελθούσαι, αυτό το έρραναν, δεν είναι απλώς μια ρομαντική πράξη η ένα ειδυλλιακό γεγονός ,αλλά η πρώτη και συντριπτική και αντικειμενική μαρτυρία του κενού τάφου που αποκλείει την κλοπή. Διότι εισήλθαν πρώτες στον τάφον και εμύραναν κάθε γωνία ψάχνοντας .



Αυτές ήσαν οι μυροφόρες που εορτάζουμε σήμερα. Ήσαν δε και γυναίκες από μακρόθεν θεωρούσαι ,εν αίς ην και Μαρία η του Ιακώβου του μικρού και Ίωσή μήτηρ και Σαλώμη μεταξύ αυτών ήταν και η Παναγία μας ,που αναφέρεται ανωτέρω ως Μαρία η του Ιακώβου του μικρού και Ιωσή μήτηρ ,για τους γνωστούς λόγους μυστικότητας .

**ΑΜΗΝ**

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ΟΜΙΛΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗΝ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΑΣΧΑ




(ΘΩΜΑ) 22-4-12 Ιω.Κ.19-31.



Σήμερον έαρ μυρίζει και καινή κτίσις χορεύει …



Σήμερα εορτάζομε τα Εγκαίνια της αναστάσεως του Χριστού δηλ .την αρχή της παρουσίας του αναστάντος Χριστού μέσα στην ιστορία της Ανθρωπότητος .



Αυτό το ίδιο το γεγονός της Αναστάσεως κανείς δεν το είδε ποτέ είναι γεγονός της όγδοης ημέρας ,εκτός ΧΡΟΝΟΥ. Οι μόνοι άλλωστε παριστάμενοι στο μέρος αυτό, δηλ. οι στρατιώτες που φύλαγαν τον τάφο κεραυνοβολήθηκαν .

(εσείσθησαν οι τηρούντες και εγένοντο ωσεί νεκροί).

Και όμως ο Αναστάς δεν μας άφησε άγευστους της ασύλληπτης, για την παρούσα ζωή Χαράς, που πηγάζει από την ανάσταση και κατακλύζει τα σύμπαντα. Νυν πάντα πεπλήρωται φωτός ουρανός τε και γή και τα κατάχθόνια.



Και η μεγαλύτερη χαρά για μας τους επί γης, είναι το αντιφέγγισμα της αιώνιας ημέρας, που υπάρχει 2000 χρόνια και η εκκλησία το ονομάζει ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΑΡΙΟΝ. (Και σαν περίοδο του έτους και σαν βιβλίο τυπικού).


Όταν ο Χριστός την ίδια ημέρα πού αναστήθηκε, ηθέλησε να επαναφέρει την πίστιν και την χαρά στους φοβισμένους και κρυμμένους μαθητές του,(όπως ακριβώς και στο Θωμά), τις αισθήσεις χρησιμοποίησε σαν θεμέλιο. Η σημερινή ημέρα και όλη αυτή η περίοδος είναι αφιερωμένη, από τον ίδιο τον Αναστάντα, στις αισθήσεις του ανθρώπου και στις πέντε.



Η εκκλησία του Χριστού δεν είναι κανένα θεωρητικό κατασκεύασμα ,δεν θεμελιώνεται πάνω σε κάποιο Μανιφέστο , δηλ. δογματικό. Φιλοσοφικό, μεταφυσικό ιδεολογικό σύστημα. Αλλά είναι αποτέλεσμα της ψηλάφησης του αναστημένου Χριστού ,με τις αισθήσεις μας , αλλά καθαρές ,όπως ο ίδιος αμέσως μετά την ανάσταση του το ζήτησε. Ο Λουκάς ,που ήταν παρών στο γεγονός ,σαν ζωγράφος που ήταν, περιγράφει ζωντανά την σκηνή στο ευαγγέλιο του ας τον ακούσουμε :



36. Ταύτα δε αυτών λαλούντων αυτός ο Ιησούς έστη εν μέσω αυτών και λέγει αυτοίς ειρήνη υμίν. 37. πτοηθέντες δε και έμφοβοι γενόμενοι εδόκουν πνεύμα θεωρείν. 38. και είπεν αυτοίς τι τεταραγμένοι εστέ και διατί διαλογισμοί αναβαίνουσιν εν ταις καρδίαις υμών ; 39. ίδετε τας χείρας μου και τους πόδας μου, ότι αυτός εγώ ειμί ψηλαφήσετε με και ίδετε, ότι πνεύμα σάρκα και οστέα ουκ έχει καθώς εμέ θεωρείτε έχοντα. Λκ. κδ. 39 Έτι δε απιστούντων από της χαράς και θαυμαζόντων είπεν αυτοίς έχετε τι βρώσιμον ενθάδε ; οι δέ επέδωκαν αυτώ, ιχθύος οπτού μέρος και από μελισσίου κηρίου, και λαβών ενώπιον αυτών έφαγεν. ΛΚ΄κδ,36-43.



Η ιδία προσέγγιση ,η ίδια πραγματογνωσύνη επανελήφθη και μεθ΄ ημέρας οκτώ , ενώπιον του Θωμά που την περιγράφει ο Ιωάννης : Είτα λέγει τω Θωμά φέρε τον δάκτυλο σου ώδε και ίδε τας χείρας μου, και φέρε την χείρα σου και βάλε εις την πλευρά μου και μη γίνου άπιστος αλλά πιστός. Ιω. Κ25.

Έτσι έχουμε δυο ψηλαφητές αποδείξεις ,δυο πειστήρια της Αναστάσεως από πρώτο χέρι, από άμεση επαφή πάνω στο σώμα του αναστημένου Χριστού , ο οποίος ήταν το άμεσο ρεαλιστικο και όχι ιδεαλιστικο αποτέλεσμα της Αναστάσεως .



Δεν χρησιμοποίησε την διδασκαλία, δεν χρησιμοποίησε το κήρυγμα, δεν χρησιμοποίησε τις εντολές ,ούτε τον διαλογισμό, παρά μόνον τις αισθήσεις και τις 5 του ανθρώπου για να καλύψει σφαιρικά το γεγονός : Την ακοήν (ειρήνη υμίν), την όρασιν (ιδετε τας χείρας μου και τούς πόδας ), την αφήν (ψηλαφήσετε με και ίδετε ότι πνεύμα σάρκα και οστέα ούκ έχει) , την όσφρησιν (επέδωκαν αυτώ ιχθύος οπτού μέρος και από μελισσίου κηρίου) και τέλος την γεύσιν (και λαβών ενώπιον αυτών έφαγεν).



Βλέπομε λοιπόν ότι τό θεμέλιον της πίστεως της πρώτης Εκκλησίας είναι οι αισθήσεις υπό τον όρον να είναι καθαρές (καθαρθώμεν τάς αισθήσεις και οψόμεθα τώ απροσίτω φωτί της Αναστάσεως), θα μας πει η εκκλησία την νύκτα του Πάσχα.



Όλοι οι απόστολοι, και όχι μόνο ο Θωμάς εψηλάφησαν τον Κύριο. Το βεβαιώνει ο θεολόγος Ιωάννης ΙΩ.Κ19. Η ιστορική εκκλησία είναι γεμάτη θαύματα, Μυροβλύτες άγιους και εικόνες , όλα αντικείμενα των αισθήσεων.



ΟΙ αισθήσεις όμως είναι και το θεμέλιο της πίστεως και της σημερινής Εκκλησίας: .ολόσωμα σώματα αγίων , ευωδιάζοντα Αγια λείψανα ,αγιασμοί , προζύμια , το Άγιο Φως του Παναγίου Τάφου , τα προσωπικά θαύματα που συμβαίνουν στον καθένα από μας και που τα ξεθωριάζουμε με την φτωχή φράση «είχε άγιο» …



Αυτήν την Ημέρα που την εποίησε ο Κύριος ,δεν την εποίησε για μια νύχτα μόνον , ούτε για μια μαγειρίτσα και έναν οβελία και τέρμα , αλλά για όλη την αιωνιότητα.



Αύτη η ημέρα ην εκποίησε ο Κύριος



αγαλιασώμεθα και ευφρανθώμεν εν αυτή . Ψαλμ. ΡΙΖ¨.(117).24



ΑΜΗΝ







~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~




ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ


Νυν εδοξάσθη ο υιός του Ανθρώπου και ο Θεός εδοξάσθη εν αυτώ.

13-4-12 Ιωάννη Ι.Γ. 31



Από την ημέρα που αμάρτησε ο άνθρωπος, πολλά φρικτά θεάματα είδε, βλέπει, και θα δει ο πλανήτης αλλά το θέαμα που παρουσιάστηκε εκείνη την M. Παρασκευή στην κορυφή του Γολγοθά, είναι το πιο φριχτό θέαμα όλων των αιώνων, που κρύβει μέσα του μια πελώρια αντίφαση αδικία που δεν μπορεί να συλλάβει το ανθρώπινο μυαλό.



Γιατί Εκείνος που σταυρώθηκε ήταν ο αθώος, ο δίκαιος, ο φτωχός, ο αναμάρτητος, ο άδολος, ο ευεργέτης ,ο αληθινός, ο γλυκύτατος… :Λαός μου τι εποίησα σοι και τι μοι ανταπέδωκας αντί του ύδατος όξος, αντί μάνα χολή, αντί του αγαπάν με Σταυρώ με προσηλώσατε…

Και αυτό ισχύει διαχρονικά μέχρι σήμερα.



ΣΗΜΕΡΑ θάβεται ο υιός του ανθρώπου, δηλ. ο Άνθρωπος με Α κεφαλαίο και μαζί του θάβεται και η Ζωή.

Εν Αυτώ ζωή ην, και η ζωή ην το φως των ανθρώπων. ΙωΑ4 .Χωρίς Αυτόν υπάρχει μόνο επιβίωση . (Όπως και στα ζώα).

Αλλά αυτή η ταφή η τριήμερος ,μέσα στον Πανάγιο Τάφο , οδοποιεί την ανάσταση για όλο το γένος των ανθρώπων Όχι όμως σαν αυτόματος πιλότος, αλλά σαν θεϊκή ταξιδιωτική οδηγία, που είναι οι 7 λόγοι του Σταυρού. (δηλ. τα τελευταία λόγια Του, πριν από την ταφή που είναι και η πεμπτουσία της διαθήκης Του στο ανθρώπινο γένος .)

Είναι συγκινητική η επιμονή Του να επιμένει να μας σώσει μέχρι την τελευταία στιγμή, και εμείς να Του ξεφεύγουμε στα μονοπάτια του Διαβόλου???



Οι 7 λόγοι του Σταυρού.



Στις τελευταίες οδηγίες Του πριν συλληφθεί ο Χριστός είπε στου μαθητές :μη κληθείτε καθηγηταί. Εις γαρ υμών εστίν καθηγητής, ο Χριστός.

Και νάτος τώρα ο γλυκύτατος Υιός του ΑΝΘΡΩΠΟΥ, καθηγητής πάνω στην έδρα του, στον Γολγοθά !

1ος Λόγος



Πάτερ άφες αυτοίς , ου γαρ οίδασι τι ποιούσι. Λκ. κγ 34

Ιστορία λογικών όντων που δεν ξέρουν τι κάνουν (εκτελέσεις, φόνοι, καμικάζι, αλληλοσφαγές, βιασμοί ανηλίκων και βρεφών ακόμη, ναρκωτικά…

Δόξα τη μακροθυμία σου Κύριε δόξα σοι.



2ος Λόγος (στο ληστή)



Αμήν λέγω σοι ,σήμερον μετ΄΄εμου έση εν τω παραδείσω. Λκ.κγ43.

ολόκληρη η ανθρωπότης είμαστε ληστές (και μάλιστα εσταυρωμένοι, εκ δεξιών και εξ αριστερών, μετανοημένοι η αμετανόητοι.



3ος Λόγος



Γύναι ιδού ο υιός σου, ήτα λέγει τω μαθητή ιδού η μήτηρ σου. Ιω. ιθ 26,27.

είναι η υιοθεσία των χριστιανών. Η μητέρα του Θεού θα είναι εις το εξής και δική μας μητέρα (ΠΡΟΣΤΑΤΙΣ, ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ, ΒΟΗΘΟΣ.)



4ος Λόγος



Θεέ μου, θεέ μου ίνα τι με εγκατέλειπες ; Ματθ. Κζ 46

Τυπώνει την δική μας εγκατάλειψη από τον Θεό που στην ουσία είναι εγκατάλειψη του Θεού από μας (Οικουμενικά, διαχρονικά)



5ος Λόγος



Διψώ. Ιω. ιθ 28,29

Συγκλονιστικό: (ΕΠΟΠΤΙΚΟ) και σωματικά και ψυχικά ΔΗΛΑΔΗ :

σωματική αιτία :(αφυδάτωση :ιδρώτας, αίμα)

ψυχική αιτία: (διψάει για την σωτηρία μας , την ολοκλήρωσή μας ) σε ένα αιώνιο παρόν για τον Χριστό δεν υπάρχει παρελθόν η μέλλον.

Αλληγορική αιτία: (η ζωή του ανθρώπου τελειώνει με δίψα) τίποτε το γήινο δεν την ξεδιψάσει ούτε τα λεφτά, ούτε οι ηδονές, ούτε οι δόξες, ούτε η επιστήμη, ούτε η γνώση, ούτε η τεχνολογία, ούτε η γενετική…ΤΙΠΟΤΑ.



6ος Λόγος



Τετέλεσται: Ιω. ιθ30

Τελείωσε το επίγειο έργο Του δηλ. την κατάργηση-ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ Του Σατανά έξω από τον χώρο της εκκλησίας. Εμείς δεν το ξέρουμε, γι αυτό και τρέμουμε τα μαγιλίκια ο διάβολος όμως το ξέρει: ((καταβάτω νυν από του σταυρού και πιστεύωμεν επ΄ αυτώ)). Μτθ. κζ 42



7ος Λόγος

Πάτερ μου εις χείρας σου παραθήσομαι το πνεύμα μου. Λκ.κγ46

Ο πιο τρομερός λόγος. Όλοι κάπου θα παραδώσουμε το πνεύμα μας. Όμως που ; άνθρωποι φεύγουν κάθε μέρα, όλων των ηλικιών. Που παραδίδουν το πνεύμα τους; Στο μηδέν; στο κάρμα; στην μετεμψύχωση; στο κόμμα; στους σατανιστές ; στα ναρκωτικά; Που ;…. Εκεί από οπού το πήραμε , στον Θεό τον Πατέρα μας.  

ΑΜΗΝ




~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ΟΜΙΛΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑ΄ΙΏΝ




8- 4-12. Ιω Ιβ 1-18



((η δε οικία επληρώθη εκ της οσμής του μύρου ΙΩ, ΙΒ 3


Τα πάθη τα σεπτά



Σήμερα τα πρώτα σημάδια της Μεγάλης Εβδομάδας ανεβαίνουν στον ορίζοντα: τα πάθη τα σεπτά η παρούσα ημέρα,ως φώτα σωστικά, ανατέλλει τω κόσμω. Μιλάμε σε χριστιανούς, παιδιά της εκκλησίας που κάνουν σταυρό χωρίς να ντρέπονται. που ζουν την ζωή της εκκλησίας όπως ΕΙΝΑΙ και όχι όπως θα ήθελε ο καθένας να είναι (εθελοθρησκεία) το κατά δύναμιν εν ταπεινώσει. Σήμερα βρεθήκαμε να ακολουθούμε, μαζί με την εκκλησία ,τον όχλο, κρατούντες τα βάγια στα χέρια. Βρισκόμαστε ανάμεσα σε δυο περιόδους του έτους που είναι μεγάλες, την μεγάλη Σαρακοστή : (που ξεκίνησε 2000 χρόνια από σήμερα) και την Μεγάλη εβδομάδα :(πού προτυπώθηκε 3500 χρόνια από σήμερα).



Αποφασίστηκε ο θάνατος του Ιησού

Πολλά και μεγάλα γεγονότα συγκεντρώνονται στη σημερινή ημέρα: Που ξεκίνησαν με την ανάστασιν του Λαζάρου και την απόφαση της θανατικής καταδίκης του Ιησού :

Από εκείνης ουν της ημέρας συνεβουλεύσαντο ίνα αποκτείνωσιν αυτόν. Ιησούς ουν ουκέτι παρρησία περιεπάτει εν τοις Ιουδαίοις ,αλλα απήλθεν εκείθεν εις χώραν εγγύς της ερήμου, εις Εφραίμ λεγομένην πόλιν, κακεί διέτριβεν μετά των μαθητών αυτού. Ιω.ια΄54.



Μόλις μαθεύτηκαν τα νέα οι μαθηται έλαβαν τα μέτρα τους : Ανεχώρησαν μαζί με τον Ιησούν από τους Ιουδαίους ,και ήλθαν εις την χώραν πού κείται κοντά στήν έρημο ,σε μια πόλη που λεγόταν Εφραίμ και εκεί έμενε με τους μαθητές του.

Το μύρο της Μαριας .



Όταν όμως πλησίαζε ο καιρός του Εβραϊκού Πάσχα πήγε στη Βηθανία, κοντά στην Ιερουσαλήμ, στο σπίτι του Λαζάρου που ήταν και ο ίδιος εκεί.

Ο ουν Ιησούς πρό εξ ημερών του πάσχα ήλθεν εις Βηθανίαν όπου ην Λάζαρος ο τεθνηκώς, ον ήγειρεν εκ νεκρών εποίησαν ουν αυτώ δείπνον εκεί, και η Μάρθα διηκόνει ο δε Λάζαρος, εις ην των ανακειμένων συν αυτώ. Η ουν Μαρία λαβούσα λίτραν μύρου νάρδου πιστικής πολυτίμου, ήλειψε τους πόδας του Ιησού και εξέμαξε ταις θριξίν αυτής η δε οικία επλήσθη εκ της οσμής του μύρου)). Ιω.Ιβ.3



Το μύρο ήταν βαρύτιμο (300 μεροκάματα, ήτοι 30*300= 9.000 Ε). σχεδόν μισό κιλό .Ήταν η τρίτη φορά που ο Κύριος δέχτηκε να τον αλείψουν με μύρο. Και οι τρεις από γυναίκες: Η πρώτη ήταν πόρνη (στα μέσα της δημ. ζωής) και άλειψε τα πόδια του Χριστού Λκ ζ 37Η δεύτερη άλειψε την κεφαλήν . ΜΤΘ.Κστ΄6. Η τρίτη ήταν σαφώς η Μαρία, η αδελφή του Λάζαρου . ΙΩ.ΙΒ.3

Το θαύμα της αναστάσεως του Λαζάρου είχε διαδοθεί αρκετές μέρες πριν, αλλά ο Χριστός δεν ήταν στα Ιεροσόλυμα, ήταν στην Βηθανία στο δείπνον της Μαρίας. Γιαυτό ,όταν την άλλη μέρα ο Χριστός πήρε τους μαθητάς του να πάει στα Ιεροσόλυμα, η είδηση διαδόθηκε σαν αστραπή σε όλους τους Ιουδαίους της διασποράς που ήσαν μαζεμένοι εκεί για το Πάσχα.Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΡΧΕΤΑΙ! και έγινε μια υποδοχή που σε κανένα βασιλιά δεν έχει γίνει ποτέ.



Η Μεγάλη Εβδομάδα



Από σήμερα θα πληθαίνουν τα ελπιδοφόρα μηνύματα την Μεγάλη Εβδομάδα: Λάζαρος ο τετραήμερος, τα βάγια, η κολοσσιαία διαδήλωση , ο ύμνος των νηπίων, το φραγγέλιο, η Κασσιανή, ο νιπτήρας… Γιατί η Μεγάλη Εβδομάδα είναι γεγονός πρωτόφαντο και μοναδικό στην ανθρώπινη ιστορία.

ΔΥΟ ΓΕΓΟΝΟΤΑ, μοναδικά διαθέτει η Εκκλησία που καμιά θρησκεία και κανένας δεν τα είχε ποτέ και είναι Γεγονότα σημαδιακά :



Ο Χριστός είναι το κέντρο του κόσμου.



Ο Χριστός δεν είναι ένας τυχαίος άνθρωπος, είναι το Κέντρον του κόσμου, είναι ο Άνθρωπος ΜΕ Α κεφαλαίο και που έχει ταυτίσει την 1η ημέρα της γεννήσεώς του με την χρονολογία του ΚΌΣΜΟΥ είναι ο Άνθρωπος που έχει ανακεφαλαιώσει την Οικουμένη στον εαυτό του διαχρονικά (από το 1 Μ.Χ. μέχρι της συντέλειας του κόσμου). Χωρίς Αυτόν η ανθρώπινη Ιστορία είναι μία ανοησία ,είναι χωρίς νόημα είναι το θέατρον του παραλόγου. Από τότε η μοίρα του Χριστού πάνω στη γη , είναι και η μοίρα της ανθρωπότητας που δεν μπορεί να την ξεφύγει.



Γιατί ο Χριστός είναι και σήμερα και διαχρονικά επάνω στον πλανήτη Γη σωματικά, παρόλο ότι είναι και στον Άδη με την ψυχή Του σαν Θεός, και στον Παράδεισο μαζί με τον Ληστή και στον Θρόνο μαζί με τον Πατέρα.

Εν τάφω σωματικώς ,εν άδου μετά ψυχής ως Θεός ,εν παραδείσω μετά ληστού, και εν θρόνω μετά Πατρός, υπάρχεις Χριστέ, πάντα πληρών ο απερίγραπτος.



Το γεγονός της Σταυρώσεως δεν έγινε ποτέ παρελθόν.

Η Μεγάλη Εβδομάδα είναι η συμπυκνωμένη ζωή της Ανθρωπότητας. Γιαυτό και είναι μεγάλη. (γιατί χωράει μέσα σ΄αυτήν όλη η Ιστορία

μέχρι συντελείας του Αιώνος ).



Δυστυχώς την περνάμε επιδερμικά και ξαναγυρίζουμε στο χάος. Στόχος όμως διαχρονικός της εκκλησίας μας είναι, η Μεγάλη Εβδομάδα για τον καθένα από μας, να γίνει Μεγάλη ζωή που οδηγεί στην :



Αιώνια ζωή της Βασιλειας του Χριστού.



ΑΜΗΝ.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ΟΜΙΛΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ Ε΄ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ


1-4-2012 Μρκ.Ι΄ 32-45



ουκ οίδατε τι αιτείσθε Μρκ. Ι.38.


Η ξ ύ λ ι ν η σ ο κ ο λ ά τ α



Ένα παιδάκι 2-3 ετών έκλαιγε σπαρακτικά και χτυπιόταν μπροστά σε μια βιτρίνα ενός ζαχαροπλαστείου . Αιτία μια υπερμεγέθης ξύλινη σοκολάτα καλοβαλμένη και προκλητική. Η μαμά εξηγούσε…Τίποτα…Τότε ο ζαχαροπλάστης δέχτηκε να την πουλήσει για να λήξη το θέμα. Το κόστος; δύο δόντια του μικρού που πετάχτηκαν έξω, όταν άρπαξε και δάγκωσε με μανία την ξύλινη σοκολάτα .Θα πει βέβαια κανείς . Αυτά είναι παιδιάστικα καμώματα τα παιδιά δεν ξέρουνε τι γυρεύουνε δεν ξέρουνε τι ζητάνε. Και είναι φυσικό λόγω ανωριμότητας ,και λόγω ελλείψεως πείρας .



Εμείς όμως οι ((μεγάλοι )) ξέρουμε τι γυρεύουμε ; ξέρουμε τι ζητάμε ; Δυστυχώς και σε μας το φαινόμενο της ξύλινης σοκολάτας είναι συνηθισμένο στην εποχή μας ,για παιδιά 2—82 ετών ,με αντίστοιχα αποτελέσματα, ή και χειρότερα :



1ον. Ζητούμε την υγεία στην πολυφαγία-κρεοφαγία: όπως λέγει μια Γαλλική παροιμία σκάβουμε τον τάφο μας με τα δόντια μας, με αποτέλεσμα : τριγλυκερίδια , χοληστερίνη , εμφράγματα, παχυσαρκία : η απάντηση του Χριστού: ουκ Οίδατε τι αιτείσθε.



2ον. Ζητάμε την ψυχαγωγία στην αμαρτία Νέοι και γέροι πιο πολύ την πληρώνουν οι νέοι: στις ερωτικές βάτους οι νέοι αφήνουν πολύ από το μαλλί τους . Fran.Mauriac. Γάλλος Ακαδημαϊκός Βρ. Νόμπελ … ουκ οίδατε τι αιτείσθε .



Η Γρ α φ ή κ α ι οι Π α τ έ ρ ε ς .



Ο ίδιος ο Χριστός καταδικάζει την ψυχολογία της μεγάλης σοκολάτας δηλ. της πλεονεξίας . Ακόμα και στα πνευματικά ζητήματα. Ακόμα και στην προσευχή :

Προσευχόμενοι δε μη βαττολογήσετε (πολυλογήσετε) ώσπερ οι εθνικοί.



Ο πρύτανης των Πατέρων Ι. Χρυσόστομος μιλεί για την Φτώχια των πληροφοριών μας : επειδή πολλά των συμφερόντων ημίν αγνοούντες τα μη συμφέροντα αιτούμεθα, ήρχετο το χάρισμα της ευχής εις ένα τινά των τότε ,και αυτός υπέρ πάντων ίστατο αιτών ,ου και νυν σύμβολον εστίν ο Διάκονος, τας υπέρ του λαού ευχάς αναπέμπων)). Μηνιάτη σ.87



Περίφημος στάθηκε ανάμεσα στους αγαλματοποιούς της Ελλάδας ο Πολύκλειτος επιδέξιος και θαυμαστός στην τέχνη του ,μα σαν χρειάζεται άλλη μεγαλύτερη τέχνη δηλαδή το να ευχαριστεί κάποιος την γνώμη των πολλών, ο Πολύκλειτος σκέφτηκε να ευχαριστήσει και να ελέγξει τη γνώμη του λαού με τον εξής τρόπο: Έκανε δύο αγάλματα, το ένα χωρίς να το βλέπει κάποιος, με όλους τους κανόνες της τέχνης του, το δε άλλο σύμφωνα με τη γνώμη των πολλών γιατί εκεί που σκάλιζε την πέτρα καθώς περνούσαν οι διαβάτες έστεκαν και κοιτούσαν και καθένας έλεγε πως του φαινόταν. Τούτο το κεφάλι, τούτο το χέρι, τούτο το στήθος, τούτο το σχήμα, θέλει τέτοιας λογής και καθώς έλεγε καθένας τη γνώμη του, έτσι ο Πολύκλειτος έκανε κατά τη γνώμη του καθενός. Σαν τελείωσε το έργο, έβγαλε έξω και τα δύο αγάλματα, να τα δει ο λαός όλος και ποιο από τα δύο τους ρώτησε σας φαίνεται ομορφότερο; όλοι συμφώνως είπαν: τούτο, δείχνοντας εκείνο που αυτός έκανε σύμφωνα με την τέχνη του. Το άλλο που ήταν καμωμένο κατά τη γνώμη τους, ήταν ένα έργο ανώμαλο ,ανάρμοστο, ατελές. Τούτο που εσείς επαινείται τους ξανά είπε έκανα εγώ κατά την τέχνη μου και για αυτό είναι τέλειο το άλλο κάνατε εσείς, γιατί το έκανα κατά την γνώμη σας και για τούτο τίποτα δεν αξίζει . Μηνιάτη σελ 87.



Είσαι ελεύθερος να ακολουθείς την πρόοδο και να βελτιώνεις τις επιδόσεις σου και την κοινωνική θέση σου, αλλά με βάση την παράδοση Αυτό διδάσκει ο Πολύκλειτος ακολουθώντας την παράδοσιν και τους θεμελιώδεις κανόνες της τέχνης του και είναι σύμφωνον με την εντολή του Δημιουργού: αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και πληρώσατε την γη ,και κατακυριεύσατε αυτής…)). Γένεσις Α28.



Είσαι ελεύθερος να προοδεύεις στην επιστήμη, στην τεχνολογία ,στην έρευνα ,παντού αλλά με βάση την παράδοση της Εκκλησίας Να επεκτείνεις την οικοδομή αλλά όχι πέρα από τα θεμέλια θεμέλιον άλλον ουδείς δύναται θείναι, παρά τον κείμενον ,ος εστίν Ιησούς Χριστός Α ΚΟΡ. Γ 11



Βρισκόμαστε στην τελική ευθεία προς το Πάσχα .Ο Κύριος ευρισκόμενος εις την οδόν της τελευταίας του πορείας προς την Ιερουσαλήμ, προλέγει στους μαθητές του αυτά που θα του συμβούν: ιδού αναβαίνομε εις Ιεροσόλυμα και ο υιός του ανθρώπου παραδοθήσεται τοις Αρχιερεύσι και τοις γραμματεύσι και κατακρινούσιν αυτόν θανάτω και παραδώσουσιν αυτόν τοις έθνεσι ,και εμπαίξουσιν αυτώ και μαστιγώσουσιν αυτόν, και εμπτύσουσιν αυτώ, και αποκτενούσιν αυτόν, και τη τρίτη ημέρα αναστήσετε .Μρκ.ι.34

Τότε συνέβη κάτι το απροσδόκητο: Δυο από τους τρεις κορυφαίους (πλην του Πέτρου) αγνόησαν τα όσα φοβερά θα συνέβαιναν, και κράτησαν μόνο το τελευταίο :τη τρίτη ημέρα αναστήσεται. Ανάσταση σημαίνει Μεσιακή Βασιλεία ,και αυτοί έσπευσαν να ζητήσουν τις καλύτερες θέσεις ,δεξιά και αριστερά από τον κυρίαρχο του κόσμου: δος ημίν ινα εις εκ δεξιών σου και εις εξ ευωνύμων σου, καθίσωμεν εν τη δόξη σου Μρκ.Ι.37 . Ήθελαν τον παράδεισο ,αλλά τον ζητούσαν στην Θέση των δυο ληστών .Ο Χριστός τους λέγει τα γεγονότα με το όνομα τους και αυτοί δεν τον πιστεύουν αλλά τα φαντάζονται όπως αυτοί τα επιθυμούν (ευσεβείς πόθοι). Και

Καλά αυτοι .


Εμείς όμως ξέρουμε τι γυρεύουμε ? ξέρουμε τι ζητάμε ?





ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ