En el Valle de Himnos ~ Infine... siamo un quartiere...!!!
Nella Valle degli Inni
~ Por fin ... somos un barrio ...!!!
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Με τη βοήθεια του Πανοικτίρμονος Θεού , από σήμερα είμαστε και πάλι κοντά σας ,μετά από τη διετή απουσία στην μπλογκόσφαιρα.
Με την επιστροφή μας , σας ανακοινώνουμε την διάθεση , να αποκτήσει το ιστολόγιό μας και άλλους συντάκτες για την καλλίτερη ενημέρωση και
πνευματική βοήθεια των αναγνωστών μας .
Παρακαλούνται οι ενδιαφερόμενοι , όπως συμπληρώσουν τη φόρμα επικοινωνίας (κάτω δεξιά).

Σας περιμένουμε με χαρά!

Θεοτόκης
21/11/2014

ΤΕΛΟΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΩΝ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ

Όσο με ωφέλησαν οι αρρώστιες , δε με ωφέλησε η άσκηση που , σαν μοναχός , έκανα τόσα χρόνια.
Γέρων Παΐσιος

Σάββατο 27 Μαρτίου 2010

Κυριακή των Βα'ί'ων

«Εκ βαϊων και κλάδων ως εκ θείας εορτής εις θείαν μεταβάντες εορτήν, προς σεβασμίαν του Χριστού Παθημάτων , πιστοί συνδράμωμεν, τελετήν σωτήριον και τούτον υπέρ ημών πάθος υφιστάμενον, κατοπτεύχωμεν εκούσιον…» (απόστιχον Λυχνικού Κυριακής Βαϊων).
Την ημέρα αυτή γιορτάζουμε την πανηγυρική είσοδο του Κυρίου Ιησού Χριστού στην Ιερουσαλήμ.
 Τότε, ερχόμενος ο Ιησούς από τη Βηθανία στα Ιεροσόλυμα, έστειλαε δύο από τους Μαθητές του και του έφεραν ένα γαϊδουράκι.
 Και κάθισε πάνω του για να μπει στην πόλη.
Ο δε λαός, ακούγοντας ότι ο Ιησούς έρχεται, πήραν αμέσως στα χέρια τους βάγια από φοίνικες και βγήκαν να τον υποδεχτούν.
Και άλλοι μεν με τα ρούχα τους, άλλοι δε κόβοντας κλαδιά από τα δέντρα, έστρωναν το δρόμο απ’ όπου ο Ιησούς θα περνούσε.
 Και όλοι μαζί, ακόμα και τα μικρά παιδιά, φώναζαν:
«Ὡσαννά· εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου, ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ».
Ο Χριστός εισέρχεται στα Ιεροσόλυμα «επί πώλον όνου».
Πορεύεται και οι Ισραηλίτες τον υποδέχονται με τιμές ως Βασιλιά.
Εκείνος δεν δίνει ιδιαίτερη σημασία στις τιμές, δεν περιορίζεται στο πανηγύρι, στην πρόσκαιρη δόξα, αλλά προχωρεί στο σταυρό και την Ανάσταση.
Η είσοδος του Χριστού στα Ιεροσόλυμα είναι τελικά η είσοδος του μαρτυρίου στην επίγεια ζωή του Κυρίου.
Σε λίγες ημέρες θα μαρτυρήσει και θα θανατωθεί στο σταυρό, για να θανατώσει το θάνατο και να χαρίσει τη ζωή.
Περιμένουμε και εμείς το Χριστό να περάσει…
Φοράμε καινούρια ρούχα, ανάβουμε κεριά, κάνουμε γιορτές, συγκινούμαστε, ενθουσιαζόμαστε.
 Αλλά δεν τον ακολουθούμε. Παραμένουμε στις εξωτερικές εκδηλώσεις.
 Μένουμε στην Κυριακή των Βαΐων.
 Δεν τον ακολουθούμε στο μαρτύριο, στη θυσία, στο σταυρό.
Η πορεία του ανθρώπου στο μαρτύριο είναι ήσυχη, μυστική. Βιώνει τη χαρά της προσμονής και της συνάντησης με το Χριστό, μα δεν έχει σχέση η χαρά αυτή με τις εξωτερικές εκδηλώσεις που συνηθίζουμε.
 Είναι και αυτές απαραίτητες αλλά δεν είναι μόνο αυτές.
Αν πράγματι θέλουμε να πλησιάσουμε τον Χριστό, πρέπει να έχουμε διάθεση να βρεθούμε κοντά Του τη στιγμή της δόξας Του, να Τον ακολουθήσουμε, να μην Τον χάσουμε ούτε στιγμή από τα μάτια μας. Γιατί τελικά η θέληση μας λείπει, για όλα τα άλλα φροντίζει Αυτός.
 Τότε μόνο θα μπορέσουμε να κατανοήσουμε ότι ο σταυρός και η Ανάσταση είναι πραγματικότητα για όλους τους ανθρώπους

Πηγή:http://www.xfd.gr/

Πέμπτη 25 Μαρτίου 2010

Ο νέος Διευθυντής Θρησκευτικού ΓΕΕΘΑ


Διευθυντής  Θρησκευτικού ΓΕΕΘΑ , αναλαμβάνει ο πρωτοπρεσβύτερος Νικόλαος Γουρδούπης, ο οποίος μέχρι την επιλογή του από την ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων, υπηρετούσε στην θέση του Διευθυντή Θρησκευτικού ΓΕΑ.
Προηγουμένως υπηρέτησε στην Λήμνο και στην 116 ΠΜ Αράξου. Είναι πτυχιούχος της Θεολογικής Σχολής του Παν/μίου Αθηνών και είναι έγγαμος, πατέρας πέντε παιδιών. 

Αμέσως μετά   τη χειροτονία του σε πρεσβύτερο, από τον μακαριστό μητροπολίτη Πατρών Νικόδημο Βαλληνδρά, εντάχθηκε στο σώμα των στρατιωτικών ιερέων. 
Κατάγεται από την Πάτρα.

Ευχόμαστε στον Αιδεσιμολογιώτατο π. Νικόλαο καλή δύναμη επ αγαθώ των Ενόπλων Δυνάμεων .

Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου

του Αρχιμ. Νικοδήμου Παυλόπουλου
Καθηγουμένου Ι. Μ. Αγίου Ιγνατίου - Λειμώνος Λέσβου
από το βιβλίο του «Εορτοδρόμιον»

«Σήμερον χαράς ευαγγέλια παρθενική πανήγυρις, τα κάτω τοις άνω συνάπτεται,
 ο Αδάμ καινουργείται, η Εύα της πρώτης λύπης ελευθερούται».
Σήμερα, ευσεβείς χριστιανοί, πανηγυρίζει ο ουρανός και η γη με την ανάμνησι του Ευαγγελισμού της αγίας Θεοτόκου Παρθένου.
Σήμερα κατά τον όσιο Νικόδημο πανηγυρίζαμε την «αρχή και κεφαλή όλων των δεσποτικών εορτών».
Σήμερα κατά σύμπτωσι ευλογημένη εορτάζαμε το θαύμα της Συλλήψεως μέσα στα πλαίσια της ημερομηνίας και της ημέρας κατά τις οποίες πραγματοποιήθηκε, κατά τον αυτόν όσιο. «Ευηγγελίσθη δε η Θεοτόκος εν ήμερα δευτέρα ή κατ' άλλους εν Κυριακή».
Άλλα ας παρακολουθήσωμε το μυστήριο.
«Ο φιλάνθρωπος και ελεήμων θεός», σύμφωνα με την πρώτη ευχάριστη αγγελία πού είχε κάμει στους πρωτοπλάστους μετά την παράδοσί τους, κατά την οποία θα συνέτριβε ο γόνος της γυναικός, της Παρθένου Θεοτόκου Μητρός, την κεφαλή του όφεως, το κράτος και την εξουσία του διαβόλου, απέστειλε τον Αρχάγγελο Γαβριήλ προς την Μαρία την Παρθένο και Αγνή για να αναγγείλη την προάναρχη βούλη της Συλλήψεως και να σημανή τη χαρά στην ανθρωπότητα για τη σωτηρία από την αμαρτία και την αθλιότητα.
«Ως πατήρ φιλόστοργος — ο Θεός — θεωρών των χειρών αυτού το πλαστούργημα καταδουλούμενον, και τυραννούμενον υπό του διαβόλου, και προς τα πάθη της ατιμίας υπαγόμενον, και τη ειδωλολατρεία υποκείμενον», εσπλαγχνίστηκε το γένος των ανθρώπων και  ενήργησε τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου.
Και ο Θεός Λόγος, ο Υιός του Θεού, με άφατη αγάπη και άκρα συγκατάβασι «συν τη ασωμάτω φωνή», του Γαβριήλ— «χαίρε κεχαριτωμένη....Πνεύμα άγιον επελεύσεται επί σε και δύναμις υψίστου επισκιάσει σοι» — εσωματώθη και μάλιστα κατά τον ιερό Δαμασκηνό, «ου ταις κατά μικρόν προσθήκαις απαρτιζόμενου του σχήματος, αλλ' ύφ' εν τελειωθέντος». Μορφοποιήθηκε ευθύς μετά την αρχαγγελική φωνή μέσα στην αγία και αγνή γαστέρα της Παρθένου, αυτόματα και ολοκληρωτικά και όχι παίρνοντας το σχήμα του νηπίου σιγά - σιγά. Αυξανόταν μόνο κατά το βάρος και τον όγκο.
Ω μυστήριον! «ο τρόπος της κενώσεως άγνωστος, ο τρόπος της Συλλήψεως άφραστος».
Κατά τον ιερόν υμνογράφο ο Θεός Λόγος δεν απεκάλυψε τον τρόπο της Συλλήψεως ούτε σ' αυτές τις αγγελικές δυνάμεις, αλλά «δυνάμεις λαθών όσας υπερκοσμίους όσας εν γη» συνελήφθη στη γαστέρα της Παρθένου και Αγνής.
Ο Μάξιμος μάλιστα ο θεοφόρος και ομολογητής, δίδει απάντησι στην απορία, πώς ξέφυγε ο Θεός Λόγος την προσοχή των αγίων αγγέλων και αρχαγγέλων και κατέβηκε στη γη, και λέγει «επειδή τίνες απορούσιν ότι πώς λαθείν λέγεται τας ουράνιους δυνάμεις η του Κυρίου ενανθρώπησις, οπόταν ευρίσκωμεν ότι και αι προφητείαι αι προ του Κυρίου, δι' αγγέλλων γεγόνασι, και την σύλληψιν της Παρθένου ο Γαβριήλ ευαγγελίζεται, και τους ποιμένας άγγελοι μυσταγωγούσι; απόκρισις: ότι μεν ήδεισαν οι Άγγελοι την μέλλουσαν έσεσθαι επί σωτηρία των ανθρώπων του Κυρίου ενανθρώπισιν, ου δει αμφιβάλλειν, εκείνο δε έλαθεν αυτούς η ανεκλάλητος του Κυρίου σύλληψις, και ο τρόπος. Πώς όλος εν τω πατρί ων; Και όλος ων εν πάσι, και πάντα πληρών, όλος ην εν τη γαστρί της Παρθένου;». Δηλαδή πώς ξέφυγε την προσοχή των Αγγέλων η Σύλληψι του Θεού Λόγου την στιγμή πού αυτοί εγνώριζαν στους προφήτες το θέλημα του Θεού, ο δε Αρχάγγελος Γαβριήλ έφερε το μήνυμα της Συλλήψεως στην Παρθένο; Απάντησι. Ναι εγνώριζαν οι άγγελοι τη σύλληψι και τη σάρκωσι του Λόγου για τη σωτηρία του κόσμου, άλλα δεν εγνώριζαν τον τρόπο της Συλλήψεως και πώς ο αχώρητος θεός «εν μήτρα χωρείται γυναικός.
Άλλα «Ο Θεός όπου βούλεται νικάται φύσεως τάξις».
Γι΄ αυτό και η σοφία και αγάπη του Θεού επενόησε τον πιο μυστήριο τρόπο για να σώση τον κόσμο, να ένωση δηλαδή ολόκληρο το Λόγο Του, τον Υιό του, με ολόκληρη την ανθρώπινη φύσι για να χαρίση σε ολόκληρη την ανθρωπότητα τη σωτηρία. «Όλος γαρ όλον ανέλαβε με και όλος όλω ηνώθη ίνα τω όλω την σωτηρίαν χαρίσηται», διδάσκει ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός.
Και ο Ιερός Υμνογράφος δογματικά προσθέτει, «και ο Υιός του Θεού υιός ανθρώπου γίνεται, ίνα του χείρονος μεταλαβών, μεταδώ μοι του βελτίονος. Εψεύσθη πάλαι Αδάμ, και Θεός επιθυμήυας ου γέγονε άνθρωπος γίνεται Θεός, ίνα Θεόν τον Αδάμ απεργάσηται». Ναι αδελφοί μοι, ενώ ο πρώτος Αδάμ διαψεύστηκε και — παρά το ότι ήλπιζε με την παράβασι να γίνη θεός — δεν έγινε, ο δεύτερος Αδάμ ο Χριστός ενώ ήταν Θεός έγινεν άνθρωπος για να αποκαταστήση την αστοχία και ζημία του Αδάμ και «Θεόν αυτόν απεργάσηται».
Ακούσατε μυστήρια θαυμαστά και εξαίσια πού κρύβει η μεγάλη δεσποτική συνάμα δε και θεομητορική εορτή του Ευαγγελισμού;
Όλη η υπόθεσι τής σωτηρίας μας από τον Ευαγγελισμό της Παρθένου Μαρίας άρχισε, και η μόνη; Ικανή και «εν γυναιξίν ευλογημένη», πού «εύρε χάριν παρά Κυρίου» και τον Υιό του Θεού εβάστασεν, αναδείχθηκε η αγνή κόρη της Ναζαρέτ, η υπερευλογημένη και Δέσποινα Θεοτόκος.
Πόση χάρι γι΄ αυτό της το μοναδικό ρόλο της χρωστούμε; Κάθε χάρι και ευγνωμοσύνη. Και οι χαιρετισμοί πού πέντε Παρασκευές γύρω από τον Ευαγγελισμό της απευθύναμε και όλοι οι θεομητορικοί ύμνοι πού καθημερινά της αναπέμπαμε δεν είναι παρά ελάχιστα δείγματα της αφοσιώσεως και της τιμής πού της οφείλομε.

Δευτέρα 22 Μαρτίου 2010

«Μην ζεις τη ζωή σου τόσο γρήγορα έτσι ώστε να αναγκάζεις τον άλλον να σου πετάξει ένα τούβλο για να τραβήξει την προσοχή σου»

Ένα νεαρό και επιτυχημένο στέλεχος εταιρείας, οδηγούσε τη νέα του τζάγκουαρ κάπως γρήγορα σε μία γειτονιά όχι και τόσο καλόφημη.
Πρόσεχε μην τυχόν κανένα παιδάκι ξεπροβάλει απότομα ανάμεσα από τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα.
Κάποια στιγμή πιστεύοντας πως είδε κάτι να κινείται επιβράδυνε, αντί όμως να εμφανιστεί κάποιο παιδάκι, ένα τούβλο χτύπησε με δύναμη την πλαινή πόρτα της τζάγκουάρ του.
Φρέναρε απότομα και κάνοντας όπισθεν κατευθύνθηκε στο σημείο που το τούβλο είχε ριχτεί.
Φανερά θυμωμένος πετάχτηκε έξω από το αυτοκίνητό του, κι έπιασε ένα παιδί που βρήκε κοντά του, το έσπρωξε και το ακούμπησε με την πλάτη σε ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο, φωνάζοντας : «Γιατί το έκανες αυτό και ποιος είσαι; Τι νομίζεις ότι κάνεις; Αυτό είναι ένα καινούριο αυτοκίνητο και το τούβλο που πέταξες του έκανε μια πολύ ακριβή ζημιά! Γιατί το έκανες»;
Το νεαρό αγόρι απολογητικά του είπε : «σας παρακαλώ κύριε. σας παρακαλώ, ζητώ συγνώμη, αλλά δεν ήξερα τι άλλο να κάνω! Πέταξα το τούβλο γιατί κανένας δεν σταματούσε.»
Με δάκρυα να κυλάνε στο πρόσωπό του και στο σαγόνι του, το αγοράκι έδειξε πίσω από ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο.
«Είναι ο αδερφός μου» είπε «Το αναπηρικό του καροτσάκι αναποδογύρισε στο πεζοδρόμιο, έπεσε απ το καροτσάκι κι εγώ δεν μπορώ να τον σηκώσω».
Το αγόρι ζήτησε από τον νεαρό «Θα μπορούσατε σας παρακαλώ να με βοηθήσετε να τον βάλουμε πίσω στο αναπηρικό του καροτσάκι; Είναι χτυπημένος και είναι πολύ βαρύς για να τον σηκώσω μόνος μου».
Ο οδηγός εμβρόντητος, προσπάθησε να συνέλθει, σήκωσε γρήγορα το ανάπηρο αγόρι και το καροτσάκι του, έπειτα πήρε ένα χαρτομάντηλο και περιποιήθηκε πρόχειρα τις πληγές του αγοριού.
Με μια ματιά που του έριξε κατάλαβε πως τα τραύματα του παιδιού ήταν επιφανειακά κι όλα θα πήγαιναν καλά.
«Σε ευχαριστώ, ο Θεός να σε ευλογεί» είπε το ευγνώμον αγοράκι στον ξένο.
Ο οδηγός ταραγμένος ακόμη, απλά κοιτούσε το αγοράκι να σπρώχνει το καροτσάκι με τον αδερφό του πάνω στο πεζοδρόμιο πηγαίνοντας για το σπίτι τους.
Γύρισε προς τη τζάγκουάρ του αργά.
Η ζημιά στο αυτοκίνητο ήταν εμφανέστατη αλλά ο νεαρός ποτέ δεν μπήκε στην διαδικασία να την επιδιορθώσει. Άφησε τη ζημιά να υπάρχει για να του θυμίζει το μήνυμα :
«Μην ζεις τη ζωή σου τόσο γρήγορα έτσι ώστε να αναγκάζεις τον άλλον να σου πετάξει ένα τούβλο για να τραβήξει την προσοχή σου»!,
Ο θεός ψιθυρίζει στις ψυχές μας και μιλά στις καρδιές μας. Μερικές φορές όταν δεν έχουμε χρόνο να ακούσουμε, είναι αναγκασμένος να μας πετάξει ένα τούβλο. Είναι επιλογή μας να ακούμε ή όχι.


Σκέψη της ημέρας:

 
Ο Θεός δεν υποσχέθηκε μέρες χωρίς πόνο, γέλιο χωρίς θλίψη, ήλιο χωρίς βροχή, αλλά υποσχέθηκε δύναμη για κάθε μέρα, ανακούφιση στα δάκρυα και φως για τον δρόμο.
Αν ο Θεός στο φέρει, θα σε βοηθήσει και να το φέρεις εις πέρας.


Ευχαριστουμε τον π. Νικόλαο που το κοινοποίησε στο facebook . 

Εκοιμήθη ο Ηγούμενος της Ι.Μονής Χιλανδαρίου Μωϋσής


Σύμφωνα με πληροφορίες της «Romfea.gr», ο Καθηγούμενος της Ιεράς Βασιλικής Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Μονής Χιλανδαρίου του Αγίου Όρους, Αρχιμανδρίτης Μωϋσής, κατά κόσμον Στανισλάβ Ζάρκοβιτς του Σβετοζάρ και της Ζόρκα γεννημένος το 1923 στη Σερβία , αναχώρησε χθες για τον ουρανό.
Ο Ηγούμενος της Μονής Χιλανδαρίου Μωϋσής, υπήρξε μια μορφή μεγάλου πνευματικού μεγέθους, άφησε το Άγιον Όρος και μετατέθηκε στο ουράνιο θυσιαστήριο.
Πάντοτε ταπεινός και γλυκύς Γέροντας, άφησε αγαθή μνήμη σε όλους τους Αγιορείτες αλλά και στους προσκυνητές.
Να αναφερθεί, ότι προσήλθε στη Μονή το 1964, και εκάρη στη Σερβία το 1947. Διετέλεσε για πολλά χρόνια Προϊστάμενος και Αντιπρόσωπος της Μονής του στην Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους.
Στις 22/11/1992 εξελέγη Ηγούμενος της Μονης Χιλανδαρίου και ενθρονίσθηκε κατά την τάξη από την Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους.
Τα τελευταία χρόνια έζησε μεταξύ της Μονής και του Μετοχίου «Κάκαβος» στην Ιερισσό λόγω των προβλημάτων υγείας που είχε.
Τέλος, σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες της «Romfea.gr», η εξόδιος ακολουθία του θα τελεσθεί σήμερα το πρωΐ μετά την Προηγιασμένη θεία Λειτουργία, από τον Μητροπολίτη Μαυροβουνίου κ. Αμφιλόχιο Ράντοβιτς.

Σάββατο 20 Μαρτίου 2010

Ο Ακάθιστος Ύμνος

πανύμνητε Μῆτερ, ἡ τεκοῦσα τὸν πάντων ἁγίων ἁγιώτατον Λόγον· δεξαμένη γὰρ τὴν νῦν προσφοράν, ἀπὸ πάσης ρῦσαι συμφορᾶς ἅπαντας καὶ τῆς μελλούσης λύτρωσαι κολάσεως τοὺς σοὶ βοῶντας 




















                                                        
                 Αλληλούια

Αγρυπνία στην Ι.Μ.Διονυσίου - Αγ.Όρος(Ακάθιστος Ύμνος)   (δείτε εδώ...)

Μια διδακτική ιστοριούλα...

"Ένα ποντικάκι κάποτε, παρατηρούσε από την τρυπούλα του τον αγρότη και τη γυναίκα του που ξεδίπλωναν ένα πακέτο.

Τι λιχουδιά άραγε έκρυβε εκείνο το πακέτο; Αναρωτήθηκε.

Όταν οι δύο αγρότες άνοιξαν το πακέτο, δεν φαντάζεστε πόσο μεγάλο ήταν το σοκ που έπαθε όταν διαπίστωσε πως επρόκειτο για μια ποντικοπαγίδα!

Τρέχει γρήγορα λοιπόν στον αχυρώνα για να ανακοινώσει το φοβερό νέο!:

-Μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι! Μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι!

Η κότα κακάρισε, έξυσε την πλάτη της και σηκώνοντας το λαιμό της είπε:...

"Κύρ Ποντικέ μου, καταλαβαίνω πως αυτό αποτελεί πρόβλημα για σας. Αλλά δεν βλέπω να έχει καμιά επίπτωση σε μένα! Δε με ενοχλεί καθόλου εμένα η ποντικοπαγίδα στο σπίτι!"

Το ποντικάκι γύρισε τότε στο γουρούνι και του φώναξε:

"Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι! Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι!"

Το γουρούνι έδειξε συμπόνια αλλά απάντησε:

"Λυπάμαι πολύ κυρ ποντικέ μου αλλά δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο από το να προσευχηθώ. Να είστε σίγουρος δε, ότι θα το κάνω. Θα προσευχηθώ."

Τότε το ποντίκι στράφηκε προς την αγελάδα και της φώναξε κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου:

"Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι!Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι!"

Και η αγελάδα απάντησε:

"Κοιτάξτε, κύριε ποντικέ μου, πολύ λυπάμαι για τον κίνδυνο που διατρέχετε, αλλά εμένα η ποντικοπαγίδα το μόνο που μπορεί να μου κάνει, είναι μια διπλωματίτσα στην κοιλιά μου!

Έτσι, ο καλός μας ποντικούλης, έφυγε με κατεβασμένο το κεφάλι, περίλυπος και απογοητευμένος γιατί θα έπρεπε μόνος του να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο της ποντικοπαγίδας!

Την επόμενη νύχτα,έ νας παράξενος θόρυβος, κάτι σαν το θόρυβο που κάνει η ποντικοπαγίδα όταν κλείνει, ξύπνησε τη γυναίκα του αγρότη που έτρεξε να δει τι συνέβη αλλά μέσα στη νύχτα, δεν πρόσεξε πως την παγίδα πιάστικε από την ουρά ένα φίδι ....

Φοβισμένο το φίδι δάγκωσε τη γυναίκα.

Ο άντρας της έτρεξε γρήγορα και την πήγε στο νοσοκομείο.

Αλλίμονο όμως, την έφερε στο σπίτι με ένα πολύ υψηλό πυρετό.

Ο γιατρός τον συμβούλεψε να της κάνει ζεστές σουπίτσες κι έτσι ο αγρότης *έσφαξε την κότα* για να κάνει μια καλή κοτόσουπα αφού όλοι ξέρουμε πως στον πυρετό δίνουμε κοτόσουπες!

Αλλά η αρρώστεια της γυναίκας πήγαινε από το κακό στο χειρότερο και όλοι οι γείτονες ερχόταν στη φάρμα να βοηθήσουν.

Ο καθένας με τη σειρά του καθόταν στο προσκεφάλι της γυναίκας 24 ώρες το 24ωρο.

Για να τους ταισει όλους αυτούς ο αγρότης αναγκάστηκε να *σφάξει το γουρούνι !*

Τελικά όμως η γυναίκα δε τη γλύτωσε! Πέθανε!

Στη κηδεία της ήρθε πάρα πολύς κόσμος γιατί ήταν πολύ καλή γυναίκα και την αγαπούσαν όλοι.

Για να φιλοξενήσει όλον αυτόν τον κόσμο ο αγρότης αναγκάστηκε να σφάξει την * αγελαδα του...... *

Ο κυρ Ποντικός μας, έβλεπε όλο αυτό το πήγαιν'έλα από την τρυπούλα του με πάρα πολύ μεγάλη θλίψη.......

Γιαυτό και σεις, την επόμενη φορά που κάποιος σας πει ότι έχει ένα μικρό πρόβλημα-μεγάλο γι αυτόν- και που ίσως εσας δε σας πολυαφορά, θυμηθείτε πως όταν καποιος από το περιβάλλον μας κινδυνεύει, βρισκόμαστε και μεις σε κίνδυνο!

Είμαστε όλοι συνεπιβάτες σ'αυτό το πλοίο που το λένε ζωή! Ας έχουμε ανοιχτά τα μάτια και τ'αυτιά μας και ας κάνουμε μια προσπάθεια να συμπαραστεκόμαστε ο ένας στον άλλο.

Ο καθένας μας αποτελεί τον κρίκο της ίδιας αλυσίδας, είμαστε απαραίτητες ίνες του ίδιου υφάσματος. Και άν ένα μέρος του υφάσματος χαλάσει, κινδυνεύει να σχιστεί όλο το ύφασμα.... "

Τρίτη 16 Μαρτίου 2010

Η φιλοσοφία της Σοκολάτας....
































































Πηγή : www.trelogiannis.blogspot.com

Πλαστικά κουταλάκια για την Θεία Κοινωνία στη Μητρόπολη Βοστώνης !!!


Χρήση πλαστικών κουταλιών για τη μετάδοση της Θείας Κοινωνίας έγινε σε κοινότητα της Μητρόπολης Βοστώνης και συγκεκριμένα του Αγίου Νικολάου στην πόλη Rutland του Βερμόντ.
Το θέμα αποκάλυψε αρχικά με επιστολή του στην Αγγλική έκδοση του »Εθνικού Κήρυκα», «The National Herald», ο δικηγόρος Θεόδωρος Κορσόνης ή Κουρτζούνης, μέλος επί πολλά χρόνια της Κοινότητας.
Ο κ. Κορσόνης, στην επιστολή του στην έκδοση της 20ής Φεβρουαρίου 2010, σε απάντηση σε σχετικό άρθρο του νευροχειρουργού ιατρού Ιωάννη Κόλλη από την πόλη Κλίβελαντ του Οχάιο, ο οποίος υπηρέτησε επί τέσσερις και πλέον δεκαετίες στο Αρχιεπισκοπικό Συμβούλιο και την Εκτελεστική του Επιτροπή, ακόμα και μέχρι πριν μερικά χρόνια επί Αρχιεπισκοπίας Δημητρίου και ο οποίος συζητούσε το θέμα της μετάδοσης της Θείας Κοινωνίας με την κοινή λαβίδα.
Υπενθυμίζεται ότι το άρθρο δημοσιεύθηκε και στην ελληνική έκδοση του «Εθνικού Κήρυκα» στις 29 Δεκεμβρίου του 2009. Ο ιατρός Κόλλης ανάμεσα στα άλλα έγραψε στο άρθρο του, πως «μερικά μέλη της Ορθόδοξης Εκκλησίας δεν μεταλαμβάνουν ποτέ λόγω της χρήσης της κοινής λαβίδας, ενώ άλλα περιοδικώς αποφεύγουν να κοινωνήσουν για την ίδια βασική αιτία. Πιστεύουν ότι η χρήση της κοινής λαβίδας είναι ανθυγιεινή και ως εκ τούτου δημιουργεί βαθύ προβληματισμό.
Ρωμαιοκαθολικοί, πολλοί Προτεστάντες και τώρα οι Λουθηρανοί λαμβάνουν Θεία Κοινωνία χωρίς τη χρήση της κοινής λαβίδας. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν περί τα 300 εκατομμύρια πληθυσμό. Επί του παρόντος 50 εκατομμύρια Αμερικανοί έχουν προσβληθεί από τη νέα γρίπη που ονομάζεται ιός [H1N1]. Πέρα από τα 50 εκατομμύρια που έχουν προσβληθεί, 10 χιλιάδες επί πλέον Αμερικανοί έχουν πεθάνει από αυτόν τον νέο και ενίοτε θανατηφόρο ιό».
Σε άλλο σημείο, ο ιατρός Κόλλης σημείωσε, πως «ως χειρουργός γιατρός έχω αφιερώσει το περισσότερο μέρος της ζωής μου μελετώντας λοιμώδεις νόσους. Πιο συγκεκριμένα, προσπαθώντας να προλάβω λοιμώδεις νόσους προτού αρχίσουν. Επί του παρόντος, πολλοί ενορίτες αποφεύγουν να λάβουν Θεία Κοινωνία λόγω της χρήσης της κοινής λαβίδας. Οι επισημάνσεις αυτού του άρθρου ελπίζεται να σταθούν αφορμή για συζήτηση η οποία θα οδηγήσει σε κάποια λύση. Ο στόχος μου είναι όλο και περισσότεροι ενορίτες να λαμβάνουν Θεία Κοινωνία πιο συχνά» και συνιστούσε πως «εάν η κοινή λαβίδα αντικατασταθεί με μία πιο υγιεινή πρακτική, όπως είναι η χρήση ιδιωτικών κοχλιαρίων, περισσότεροι ενορίτες θα λαμβάνουν Θεία Κοινωνία και περισσότεροι ενορίτες θα Κοινωνούν πιο συχνά».
Στην επιστολή του προς τον «Εθνικό Κήρυκα» ο δικηγόρος Θεόδωρος Κορσόνης από την κοινότητα του Αγίου Νικολάου του Rutland του Βερμόντ έγραψε τα εξής: «Σε απάντηση στο άρθρο του ιατρού Ιωάννη Κόλλη, επιθυμώ με τούτο το γράμμα να σας πληροφορήσω για τη διαδικασία που είναι σε χρήση αυτό το χειμώνα στη δική μας Ελληνική Ορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Νικολάου στο Rutland του Βερμόντ.
Ο ιερεύς προτρέπει στους ενορίτες οι οποίοι προτιμούν να χρησιμοποιούν ιδιωτικά πλαστικά κουτάλια να πηγαίνουν πρώτοι στη γραμμή να κοινωνούν. Όταν πλησιάζει ο πιστός κάποιος που βοηθά στο ιερό βήμα του δίνει ένα πλαστικό κουτάλι κι ο ιερεύς του δίνει Θεία Κοινωνία με αυτό το πλαστικό κουτάλι. Κάθε πλαστικό κουτάλι που χρησιμοποιείται στη συνέχεια απορρίπτεται (discarded).
Έπειτα προσέρχονται και λαμβάνουν Θεία Κοινωνία όσοι επιθυμούν με τη χρήση της κοινής λαβίδας. Η μέθοδος αυτή λειτουργεί πολύ καλά και όλοι είμαστε ευχαριστημένοι.
Στη διάρκεια της φετινής χειμερινής περιόδου, οι περισσότεροι ενορίτες χρησιμοποιούν ιδιωτικά πλαστικά κουταλάκια».
Σε δηλώσεις του στον «Ε.Κ.» ο δικηγόρος Θεόδωρος Κορσόνης είπε ότι «η κοινότητα πήρε την πρωτοβουλία για τη χρήση των πλαστικών κουταλιών διότι ανησυχούσε για τον ιό της νέας γρίπης» και συμπλήρωσε πως «είμαστε μία μικρή κοινότητα με δέκα πέντε οικογένειες κι ο ιερεύς μας, ο π. Νικάνωρ Κουτελάς, είναι συνταξιούχος». Τόνισε, πως «ο ιερεύς μας έχει πολλή κατανόηση και νόμιζε πως ήταν πολύ σπουδαίο να συμμετέχουν οι ενορίτες στη Θεία Κοινωνία και οι ενορίτες του ζήτησαν λέγοντας δώσε μας επιλογή, κι εκείνος είπε φυσικά διότι το πιο σπουδαίο είναι να συμμετέχετε και να κοινωνείτε είτε με την μεταλλική λαβίδα, είτε με πλαστικό κουταλάκι».
Ο κ. Κορσόνης δήλωσε ότι «εγώ προσωπικά κοινωνώ με την κοινή λαβίδα» και συμπλήρωσε πως «η Λειτουργία τελείται μία φορά το μήνα, κατά κανόνα την τελευταία Κυριακή του μήνα».
Στην ερώτηση αν γνωρίζει εάν ο ιερέας τους έχει λάβει ειδική άδεια από τον Μητροπολίτη Μεθόδιο για τη χρήση των πλαστικών κουταλιών, απάντησε: «Δεν θέλω να δημιουργήσω πρόβλημα σε κανέναν, αλλά δεν θα ζητούσαμε ποτέ από τον π. Νικάνορα να κάνει τίποτε που να μην το συζητήσει πρώτα με τον Επίσκοπο». Ο π. Νικάνωρ τηλεφώνησε στον Μητροπολίτη Μεθόδιο, ο οποίος του είπε «καταλαβαίνω το πρόβλημα, κάνε αυτό που είναι καλύτερο για την κοινότητα». Σχετικά με το αν το είπε σε εκείνον ο π. Νικάνωρ, ο κ. Κορσόνης απάντησε: «Ο π. Νικάνωρ μού είπε αυτό ακριβώς, πως ο Επίσκοπος έδειξε κατανόηση δεν είπε πρέπει να το κάνετε με αυτόν ή εκείνον τον τρόπο».
Ο κ. Κορσόνης υποστήριξε ακόμα, πως «η Κοινότητα είναι εκατό τοις εκατό υπέρ της χρήσης του πλαστικού κουταλιού, σχεδόν όλοι οι ενορίτες χρησιμοποιούν το πλαστικό κουταλάκι, ίσως πέντε από εμάς χρησιμοποιούμε την κοινή λαβίδα».
Η πόλη Rutland Βερμόντ απέχει περί τις τριάμισι με τέσσερις ώρες οδικώς από τη Βοστώνη.
Ο «Εθνικός Κήρυκας» ενημέρωσε γραπτώς τον Μητροπολίτη Μεθόδιο την Τρίτη 9 Μαρτίου 2010, ζητώντας να σχολιάσει και τοποθετηθεί επί του θέματος, πλην όμως δεν ανταποκρίθηκε.
Σε επικοινωνία του «Ε.Κ.» με τον Αρχιμανδρίτη Νικάνορα Κουτελά, στον οποίον αναφέραμε την επιστολή του ενορίτη του, του κ. Θεόδωρου Κορσόνη, καθώς επίσης ότι είχε προβεί και σε δηλώσεις στον «Ε.Κ.», ο π. Νικάνωρ είπε: «ναι, αυτό είναι αλήθεια (η χρήση πλαστικών κουταλιών)», ενώ στην ερώτηση γιατί το κάνουν, απάντησε: «Είχε δημιουργηθεί πανικός εδώ για τη γρίπη και ξέρετε έχω ηλικιωμένους εδώ και εύρισκαν δυσκολίες να θέλουν να κοινωνήσουν και βρήκα λύση γι' αυτούς τους ηλικιωμένους να τους κοινωνώ με πλαστικό κουταλάκι, κι όσοι ήθελαν με τον πατροπαράδοτο τρόπο (κοινή λαβίδα)».
Πρόσθεσε εξάλλου, πως «οι πιστοί μου το δέχθηκαν πολύ ευχάριστα».
Στην ερώτηση «τι τα κάνατε τα πλαστικά κουταλάκια μετά τη χρήση τους», είπε πως «έχουμε χωνευτήρι στην εκκλησία και τα ρίχναμε εκεί».
Στην ερώτηση αν ενημέρωσε σχετικά τον Μητροπολίτη Μεθόδιο, απάντησε «όχι». Και συμπλήρωσε, πως «αυτή ήταν αποκλειστικά δική μου πράξη, ο Μητροπολίτης δεν είχε καμία ευθύνη. Με πήρε τηλέφωνο και ήταν πολύ θυμωμένος μαζί μου, μάλιστα ήθελε να με τιμωρήσει».
Ο π. Νικάνωρ είπε ακόμα, ότι «δεν τα χρησιμοποιούμε πλέον (τα πλαστικά κουτάλια)».
Ο π. Νικάνωρ ιερουργεί επί 20 έτη στην κοινότητα του Αγίου Νικολάου του Rutland Βερμόντ. «Λειτουργούσα τρεις Κυριακές στην κοινότητα του Αγίου Βασιλείου στο Νιούπορτ του Νιου Χαμσάιρ και μία Κυριακή το μήνα εδώ. Όταν πήρα σύνταξη θέλησα να μετακομίσω το Rutland και ανέλαβα να κάνω Θεία Λειτουργία μονάχα μία Κυριακή το μήνα».
Εξάλλου, σε γραπτή δήλωση που είχε εκδώσει η Μητρόπολη Βοστώνης τον Οκτώβριο του 2009 στην αγγλική γλώσσα για το θέμα της νέας γρίπης και της Θείας Κοινωνίας, ανάμεσα στα άλλα ανέφερε και τα εξής: «Οφείλει να σημειωθεί πως η Ορθόδοξη Εκκλησία ήταν πάντοτε ξεκάθαρη στην πίστη της πως δεν μεταδίδονται ασθένειες από το Άγιο Ποτήριο, το οποίο, πιστεύουμε, ότι περιέχει αυτό τούτο το Σώμα και το Αίμα του Σωτήρα μας. Προς τούτο δεν ετέθη ποτέ ερώτημα για τη μετάδοση της Θείας Κοινωνίας κι όταν ακόμα διάφορες ασθένειες αφάνιζαν τον κόσμο. Όπως είναι γνωστό, οι ιερείς στο τέλος της Θείας Λειτουργίας καταλύουν ό,τι έχει απομείνει στο Ποτήριο, άσχετα που είχε τελεστεί (η Λειτουργία) σε ενοριακό ναό, σε νοσοκομείο ή σε παρεκκλήσι θεραπευτηρίου».
Επίσης, σε άλλο σημείο, η δήλωση έγραφε, πως «οι Ορθόδοξοι πιστοί έχουν πάντοτε συμπεριφερθεί υπεύθυνα. Καθώς αντιμετωπίζουμε την πραγματικότητα των φόβων της παρούσας πανδημίας της γρίπης, οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί προτρέπονται να χρησιμοποιούν διάκριση, καθώς ακολουθούν τις υποδείξεις της ιατρικής κοινότητας».

Πηγή : www.romfea.gr

Η Ένωση και ο Σύνδεσμος (Διαφορές αντιλήψεων ή αγνόηση συνεπειών;)

1. Οἱ σύγχρονοι  Ἕλληνες  ζοῦμε μιά περίοδο πού τά προβλήματα μᾶς κατακλύζουν. Εἶναι καιρός τώρα πού τά ὑλικά προβλήματα, μέ τή μορφή κυρίως τῆς οἰκονομικῆς  κρίσης καί δυσπραγίας μᾶς ταλανίζουν, ὅμως κι᾽ ἄλλος τόσος καιρός εἶναι  - γιά νά μήν πῶ καί περισσότερος- πού τά θέματα τῆς πνευματικῆς ὑπόστασής μας ἔγιναν ἐξαιρετικά πιεστικά. Τόσο πού ἡ ἀνάγκη ἀντιμετώπισής τους εἶναι πιά καθῆκον καί ὑποχρέωση τοῦ καθενός μας.
Γιά μᾶς ἰδιαιτέρως, τούς Ἕλληνες Ὀρθοδόξους Θεολόγους, τά πράγματα γίνονται συνεχῶς πιό δύσκολα, καί ἡ ἀνάγκη ἀπόφασής μας πιό πιεστική. Νομίζουμε ὅτι ἐκδηλώνεται ἀπό ἐτῶν, καί ἀπό τήν Ἕνωσή μας ἔχει ἤδη  ἐπισημανθεῖ, πάλι ἀπό ἐτῶν, ἡ προϊοῦσα πορεία, καί συνεχής προσπάθεια ἄμβλυνσης, διαγραφῆς, ἀπόρριψης τοῦ ὀρθόδοξου χαρακτῆρα, τοῦ ὀρθόδοξου χριστιανικοῦ χαρακτῆρα, τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας. Ἀλλ᾽ ὄχι μόνο τῆς Πολιτείας. Ἀλλά καί τῶν θεσμῶν, καί τῆς παράδοσης. Καί πιό πολύ  τοῦ χαρακτῆρα τῶν πολιτῶν. Ὅλων μας. Ἀλλά κυρίως τῶν  παιδιῶν μας. Δυστυχῶς τῶν παιδιῶν μας. Καί τῆς ζωῆς τῶν  Ἑλλήνων. Τῆς ἠθικῆς, τῆς ἐθνικῆς, τῆς θρησκευτικῆς ζωῆς.
Και ἐμεῖς, οἱ  Ἕλληνες Ὀρθόδοξοι Θεολόγοι, ἐξαιτίας τῶν σπουδῶν μας (καί εὐτυχῶς ὄχι μόνο τῶν σπουδῶν μας) εἴμαστε  ταγμένοι νά μελετοῦμε τόν ὀρθόδοξο χριστιανικό (κυρίως αὐτόν) χαρακτῆρα καί ζωή καί σκέψη καί πορεία καί ἐκδηλώσεις καί δημιουργία καί λατρεία τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ.
Νά τόν μελετοῦμε, νά τόν καλλιεργοῦμε, νά τόν συστηματοποιοῦμε καί νά τόν ἀναπτύσσουμε. Καί νά τόν  κάνουμε πράξη και ζωή, βοηθώντας τήν Ἐκκλησία μας σ᾽ αὐτή  τήν προσπάθεια. Δηλαδή βοηθώντας τόν ἴδιο τό λαό μας,  τόν κόσμο μας, τούς  ἀδελφούς μας, τά παιδιά μας. Γιατί αὐτοί ὅλοι εἶναι ἡ Ἐκκλησία μας.  Πού βέβαια ὀργανώνεται σάν ὀργανισμός, σάν σῶμα, καί μάλιστα Σῶμα Χριστοῦ, μέ τούς ἱερεῖς καί τά ὄργανά της.


Παρασκευή 5 Μαρτίου 2010

Εκοιμήθη ο "δια Χριστόν σαλός" παπα Φώτης από την Μυτιλήνη

Σύμφωνα με πληροφορίες της "Romfea.gr", εκοιμήθη πλήρης ημερών 98 ετών ο γέροντας Φώτιος από την Μυτιλήνη, ένας γέροντας γνήσιος και ανεπιτήδευτος και ακραιφνώς ορθόδοξος κληρικός.
Ήταν άγαμος Αρχιμανδρίτης και έζησε ως άσημος και αφανής αληθινός εργάτης του Ευαγγελίου, όπως γύριζε ανυπόδητος χειμώνα καλοκαίρι.
Να αναφερθεί, ότι η εξόδιος ακολουθία θα ψαλεί αύριο 6 Μαρτίου και ώρα 3 το απόγευμα στον Ιερό Ναό του Αγίου Αντωνίου στον Τρύγονα Πλωμαρίου, στο χωριό που εφημέρευε για 46 ολόκληρα χρόνια.
Στην κηδεία θα προστεί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μυτιλήνης κ. Ιάκωβος, καθώς και πολλοί κληρικοί.
Ευχόμαστε ο Θεός να το τάξει εν σκηναίς Δικαίων, και να έχουμε την ευχή του.
Παπά Φώτης Λαυριώτης
Ο Πανοσ. Αρχιμανδρίτης π. Φώτιος Λαυριώτης, γνωστός στο νησί της Λέσβου ως παπα-Φώτης, γεννήθηκε στα Πάμφιλα, ένα χωριό κοντά στη Μυτιλήνη, το 1913 από το Δημήτριο και τη Μαρία Σαρδέλλη.
Μαζί με την κατά τρία χρόνια μικρότερη αδελφή του μεγαλώνουν με πολλές δυσκολίες και μεγάλες στερήσεις. Σε ηλικία επτά ετών έμεινε ορφανός. Στην εφηβική του ηλικία ακούει για τον Ελληνορθόδοξο μοναχισμό και για τη ματαιότητα του κόσμου από έναν ιεροκήρυκα που επισκέφτηκε το χωριό του και σαγηνευμένος αποφασίζει να μονάσει.
Σε ηλικία δεκαεπτά ετών φεύγει στην Ιερά Μονή Μεγίστης Λαύρας στο Άγιον Όρος, από όπου παίρνει και το όνομα Λαυριώτης. Εκεί αρχικά χειροθετείται μοναχός και αργότερα χειροτονείται διάκονος και ιερέας, παραμένοντας στο Άγιον Όρος για είκοσι χρόνια.
Επιστρέφει στο νησί της Λέσβου μετά από πρόσκληση του αειμνήστου Μητροπολίτη Μυτιλήνης Ιακώβου Α΄.
Τοποθετείται εφημέριος στο χωριό Τρύγονας  Πλωμαρίου, όπου και παραμένει έως  τη συνταξιοδότησή του. Το 1950 ο πρώην Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κυρός Ιερώνυμος τον τοποθετεί εφημέριο στον Παναγίο Τάφο.
Μετά από τέσσερα χρόνια παραμονής στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, επιστρέφει για δεύτερη φορά στη γεννέτηρά του, συνεχίζοντας τα ενοριακά του καθήκοντα και επιδίδεται στην ανοικοδόμηση του Ησυχαστηρίου του, που είναι αφιερωμένο στον Όσιο Λουκά το νεομάρτυρα.
Ο παπα-Φώτης, συμπλήρωσε 68 χρόνια κληρικός, λειτουργός του Ιερού Θυσιαστηρίου! Ήταν αγαπητός σε όλους και γνωστός για την ασκητικότητα, την παρρησία και την προσήλωση στην Ορθόδοξη παράδοση. Για την ιδιορρυθμία στην εμφάνισή του δήλωνε ότι “εγώ είμαι καλόγερος και γι’ αυτό δεν δίνω μεγάλη σημασία στο ντύσιμό μου”.

Προκλητικό δημοσίευμα της γερμανικής Bild !

«Πουλήστε την... Ακρόπολη!»

«Δεν χρειαζόμαστε τέτοιες προτάσεις», απαντά ο Δημ. Δρούτσας
«Πουλήστε τα νησιά σας και την Ακρόπολη μαζί» είναι ο τίτλος άρθρου της γερμανικής εφημερίδας Bild Zeitung, η οποία αναφέρεται στην οικονομική κρίση που διέρχεται η Ελλάδα και στα σκληρά μέτρα που έλαβε, χθες, η ελληνική κυβέρνηση. Κοστολογεί μάλιστα το σημαντικότερο μνημείο της ανθρωπότητας στα 100 δισ. ευρώ. 


Η εφημερίδα  ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ μάλιστα διενεργεί και ηλεκτρονικό δημοψήφισμα για το εάν πρέπει η Ευρώπη να σώσει οικονομικά την  Ελλάδα.
Σε δηλώσεις του, στο ίδιο δημοσίευμα, ο Γερμανός βουλευτής των Ελευθέρων Δημοκρατών (FDP) και εκπρόσωπος της επιτροπής Οικονομικών του Γερμανικού κοινοβουλίου, Φρανκ Σέφλερ, υποστηρίζει ότι «το ελληνικό κράτος θα πρέπει να πουλήσει κρατικές επιχειρήσεις και ακίνητη περιουσία, για παράδειγμα ακατοίκητα νησιά».
Επίσης καλεί την καγκελάριο Μέρκελ να μην υποσχεθεί καμία οικονομική βοήθεια προς την Ελλάδα.
Ταυτόχρονα, ο βουλευτής της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης Μάρκο Βάντερβιτς δήλωσε ότι "εάν η Ευρωπαϊκή Ένωση και άρα και η Γερμανία βοηθήσει οικονομικά την Ελλάδα, αυτή θα πρέπει να δώσει εγγυήσεις σε αντάλλαγμα. Λίγα νησιά μπορούν να κάνουν τη δουλειά".
Η Bild επισημαίνει ότι ιδιωτική εταιρεία με έδρα το Αμβούργο επιδιώκει την πώληση ελληνικού ακατοίκητου νησιού προς 45 εκατομμύρια ευρώ.
Ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, Δημήτρης Δρούτσας, μιλώντας στο τηλεοπτικό κανάλι ARD, επανέλαβε ότι η Ελλάδα δεν ζητά οικονομική βοήθεια από τη Γερμανία και τους άλλους Ευρωπαίους εταίρους, επισημαίνοντας, ωστόσο, ότι είναι αναγκαίο να υπάρξει ξεκάθαρη δήλωση στήριξης προς την χώρα.
Ερωτηθείς για τις δηλώσεις Σέφλερ, ο κ.Δρούτσας δήλωσε: " Άκουσα επίσης τη συμβουλή ότι πρέπει να πουλήσουμε την Ακρόπολη. Δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για τέτοιες προτάσεις".
Το 1993 πολλοί γερμανοί βουλευτές είχαν προκαλέσει έντονη αντιπαράθεση με την Ισπανία, προτείνοντας την αγορά από το Βερολίνο του νησιού Μαγιόρκα, τουριστικού προορισμού των Γερμανών.

Πηγή : www.enet.gr