Α' ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ - α3΄. ΚΕΦ. Α΄ στιχ. ( 10-17 )

ΣΧΟΛΙΑ

10. Εδώ  στο 10^ο στίχο  ο  Παύλος τελειώνει τον πρόλογο και μπαίνει στο θέμα του δηλ. το σχίσμα των πιστών μέσα στην Εκκλησία της Κορίνθου . Και το πρώτο  επιχείρημα που χρησιμοποιεί είναι το όνομα του Ιησού Χριστού : Παρακαλώ δε υμάς, αδελφοί,  δια του ονόματος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού . Εκείνο που παρατηρούμε εδώ αλλά και στους προηγούμενους εννέα στίχους αναφέρει συνεχώς το όνομα του Ιησού Χριστού . Μπορεί  να παρατηρήσει κανείς ότι δέκα στίχους  έχει πει μέχρι  τώρα , και στους δέκα αυτούς στίχους ,έχει αναφέρει δέκα φορές το όνομα του Ιησού Χριστού . Κάθε στίχο και επανάληψη του ονόματος .Μάλιστα λένε οι μελετητές των επιστολών του Παύλου ότι η πρώτη προς Κορινθίους επιστολή του Παύλου , είναι η επιστολή στην οποία περισσότερο από κάθε άλλη  από τις  14 επιστολές του  ,αναφέρεται  το όνομα του Ιησού Χριστού .Με αυτό φαίνεται  εκ πρώτης  όψεως  ,ότι προσπαθεί πρώτα να τους θυμίσει  σε ποιόν ανήκουν . Δεν ανήκουν στον Α , στον Β  ,στον Γ ,που έλεγαν αυτοί ,αλλά ανήκουν στον Ιησούν Χριστόν .Εδώ δείχνει ο Παύλος ,ότι αναγνωρίζει δύναμη στο όνομα του Κυρίου  Ιησού Χριστού ,από την οποίαν δύναμιν είχαν ανάγκη οι  Κορίνθιοι ,κα γι΄αυτό το αναφέρει περισσότερες φορές .  Συνηγορεί δε αυτό από μακριά (χρονικά) και υπέρ της ευχής  το  γνωστό «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με ».

Το όνομα δηλαδή του Ιησού Χριστού  δίνει δύναμη στον Παύλο . Τους παρακαλεί δια του  ονόματος  του Ιησού Χριστού .ίνα το αυτό λέγετε πάντες ,ναι, όλοι το ίδιο πράγμα. Δεν εννοεί να γίνουν μαγνητόφωνα ,να τους γράφουν κάτι και να  το λένε όλοι με μια φωνή, γνώμη  θα έχουν όλοι, αλλά τελικά  θα συμμορφώνονται με τη γνώμη την κοινή της εκκλησίας .Και να μην υπάρχουν μεταξύ σας  σχίσματα . Από αυτή τη λέξη του Παύλου βγήκε και η λέξη Σχίσμα ,που  έγινε μεταξύ  της  Ορθοδόξου  και της Παπικής  Εκκλησίας ,και που ακολουθήθηκε   από αλλά 300 η 400 σχίσματα που έγιναν στο χώρο των παπικών και των Διαμαρτυρομένων . Να είσαστε καταρτισμένοι με το ίδιο μυαλό και την ίδια γνώμη. δηλαδή να είστε και στο δόγμα, και στην ηθική.

11 .Τώρα μπαίνει κατευθείαν στο θέμα του:  Έχω πληροφορίες για  σας ,αδελφοί  μου, από θετική πηγή , από ανθρώπους  της Χλόης    ότι υπάρχουν διαμάχες μεταξύ σας. (Χλοη ήταν μια  γιαγιά αρχηγός οικογενείας στην Κόρινθο)  και θα επιμείνω σ΄αυτό , γιατί έχω συγκεκριμένα  γεγονότα .

12 .  Kαι το λέω αυτό, γιατί άλλος από σας λέει:  Eγώ είμαι του Παύλου οπαδός  , άλλος λέει:  Eγώ είμαι του Απολλώ ,άλλος  εγώ είμαι του Κηφά ,άλλος εγώ είμαι του Χριστού . Αναφέρει  ονόματα αρχηγών : του Παύλου , του Απολλω,  του Κηφα ,του Χριστού.  Είπε άσχετα ονόματα αρχηγών και μάλιστα αδιάβλητα ,για να μη φανερώσει τα πραγματικά ονόματα των αρχηγών και έτσι  επιτείνει την οξύτητα. Να μην ρίξει λάδι στη φωτιά. Ούτε ο Απολλώ είχε κόμμα ,ούτε ο Κηφάς δηλ. ο Πέτρος είχε κόμμα ,αφού άλλωστε δεν είχε πάει στην Κόρινθο .Είναι εικονικά ονόματα ,πού μας διδάσκει  έτσι ο Παύλος ,να τα χρησιμοποιούμε και μείς  όταν θέλουμε να ελέγξουμε καταστάσεις ,χωρίς να κατακρίνουμε πρόσωπα . Η κατάκριση  είναι κακό .Τώρα εδώ θα ήθελα να αναφέρω γνώμη πατρική , του Θεοφυλάκτου Βουλγαρίας πάνω σ΄αυτό το θέμα  , που  μας  βεβαιώνει με το κύρος  του , ότι δεν ήτανε πραγματικά  ονόματα αυτά αλλά ήτανε εικονικά ονόματα.

                                                                                                                                                                          «Πλην δεν έλεγον ετζι (ετσι) εκείνοι ότι εγώ ειμι του Παυλου, εγω ειμι του Απολ- λω ,καθώς το λεγει εδώ , αλλά ο Παυλος εσχημάτισε τα λογια ταυτα, καθ΄ υπόδεσιν  επάνω εις τον εαυτότου, και εις τον Απολλώ ,καθώς  το λέγει  ο ίδιος  ο Παύλος πιο κάτω» Α΄Κορ. δ΄6.

Ένα άλλο πού κάνει εντύπωση εδώ ,είναι ότι χρησιμοποιεί το όνομα του Χριστού.

Γιατί  βάζει και τον Χριστόν ο Παύλος . Όχι ότι είχε κόμμα δικό του ο Κύριος  ,αλλά θέλει να ελέγξει κάτι που συμβαίνει στην Εκκλησία και συμβαίνει και σήμερα ,Είναι η κατάστασις  των υπερευλαβών. Που ξεχωρίζουν τον εαυτό τους από την Εκκλησία ,και γίνονται οι πολύ αυστηροί μέσα στην Εκκλησία .Δεν τους κατηγορεί γιατί λένε πως είναι του Χριστού, αλλά για Φαρισαϊκή νοοτροπία .

13.  Και συνεχίζει σε έντονο  ύφος που φαίνεται από τα ερωτηματικά .  Κομματιάστηκε λοιπόν ο Χριστός ; Απευθύνομαι σε όσους λέγουν εμείς είμαστε του Παύλου και τους ερωτώ . Μήπως  σταυρώθηκε για σας ο Παύλος : ή  μάπας βαπτιστήκατε  στο όνομα του Παύλου ώστε να ανήκετε πλέον εις αυτόν; 

14 .Σαν βλέπω τώρα, ποια  κατάχρηση κάνατε του ονόματος μου ,ευχαριστώ τον Θεόν, γιατί προνόησε να μη βαπτίσω αυτοπροσώπως κανένα από σας, εκτός από τον Κρισπο  και τον Γαϊο .

15,16. Για να μην πει κανείς ότι εμβάπτισα στο όνομα μου  .Βάπτισα δε και την οικογένεια του Στεφανα . Πέρα απ΄αυτους  δεν ξέρω αν βάπτισα κανέναν άλλον. Εδω τα επαναλαμβάνουμε για να  δείξουμε την ακριβολογία του Παύλου  ,που διορθώνει τον εαυτό του σε  ότι αφορά την οικογένεια του Στεφανά .  

17. Και  δεν έκαμα κύριο έργο μου το βάπτισμα, αυτό το ανέθεσα στους συνεργάτες μου, γατί ο Χριστός δεν μου έδωσε την  αποστολή να βαφτίζω ,αλλά να κηρύττω το Ευαγγέλιο . Δηλαδή να ευαγγελίζομαι σημαίνει να κηρύττω χριστοκεντρικα , όχι  με ανθρώπινη σοφία, κουλτουριάρικα επιστημονικά , ρητορικά  αλλά μέσα από το ευαγγέλιο ,την Σταυρωση  και την ανασταση και έτσι να μη σκεπαστεί και ματαιωθεί ο Σταυρικός Θάνατος του Χριστού . Λέγει πάνω σ΄αυτό ο  Άγιος  Νικόδημος ο αγιορείτης , ερμηνεύοντας  τον Θεοφύλακτον Βουλγαρίας  : 

«ο Παυλος  όμως λέγει  εδώ ,ότι τον απεστειλε ο Κύριος  να  κηρύττη και όχι να βαπτίζει ,διότι το να κηρύττει τινας το ευαγγέλιο τουτο είναι εργο  τη αληθεια τιμιώτερον από το να βαπτίζει» , και   κατά Θεοδώρητο και Χρυσόστομο . ουκ εν σοφία λόγου, ίνα μη κενωθεί ο σταυρός του Χριστού. Το θέμα αυτό της σχέσεως  που έχει η κοσμική  σοφία με το Χριστοκεντρικό κήρυγμα  έχει πολύ πλάτος και παίρνει πολλή συζήτηση  και μόνο επειδή το λέγει ο Παύλος μπορούμε να το δεχτούμε ,αλλά  δύσκολα  μπορούμε να το κυκλοφορήσουμε . Πολλοί νομίζουμε ότι  πρέπει να γίνει χρήσης  και φιλοσοφίας (της υγειούς φιλοσοφίας ),και της ρητορικής ,και της επιστήμης ,και των  μεγάλων ψυχιάτρων, και κοινωνικά  κλπ. αρκεί να τραβήξουμε τους ανθρώπους στην εκκλησία. Βεβαίως όταν το κήρυγμα είναι χριστοκεντρικο μπορείς να βάλεις και κανένα τέτοιο σαν παράδειγμα, αλλά  σαν δευτερεύον. Αυτά που είπαμε  παρά πάνω ξεκαθαρίζονται πλήρως , από τη δήλωση  του ιδίου του Παύλου :  

Ο  Λόγος  γαρ ο του σταυρού τοις μεν απολλυμένοις μωρία εστί, τοις δε σωζομένοις ημίν δύναμις Θεού εστί.

Αλλά  γι΄αυτό θα μιλήσουμε στο επόμενο Φύλλο  α΄4   .                                 

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ  ΣΤΟ   α4΄   Α΄ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ