του π. Νικ. Φαναριώτη - Εφημ. Ι.Ν. Οσίου Λουκά Πατρών για την 17-07-11
((ουδέ καίουσι λύχνον και τιθέασιν αυτόν υπό τον μόδιον, αλλ έπι ΄την λυχνίαν και λάμπει πάσι τοις εν τη οικία)) .Μτθ.Ε15.
Η σημερινή παραβολή είναι μία από τις τρεις μικρές που είπε ο Κύριος στην επί του όρους ομιλία: 1η .το άλας της γης (ο ορός του αίματος ) 2η. πόλις επάνω όρους κειμένη (το μοναστήρι ) και 3η . το αναμμένο λυχνάρι .
Η σημερινή παραβολή παρουσιάζει μιαν οικίαν στην εποχή του Χριστού. Τα φωτιστικά μέσα ήταν: το λυχνάρι, και η λυχνία. εδώ λυχνία ονομάζεται ο λυχνοστάτης δηλαδή το βάθρο πάνω στο οποίο ετοποθετείτο το αναμμένο λυχνάρι για να λάμπει πάσι τοις εν τη οικία και επί πλέον ο μόδιος = μετρητής των δημητριακών. (ο κουβάς ). Το σκηνικό παρουσιάζει την οικίαν πνιγμένη στο ψηλαφητό σκοτάδι, και κάποιον να ανάβει ένα λυχνάρι, και να φωτίζει τον χώρο.
Παραδόξως όμως αντί να το τοποθετήσει επάνω στον λυχνοστάτη –που είναι και το σωστό—σηκώνει τον κουβάν που τον είχαν και για κάθισμα και βάζει το αναμμένο λυχνάρι από κάτω. Το επεισόδιο αυτό όσο τρελό και αν φαίνεται έχει αλληγορική εξήγηση. Αλληγορεί και την εποχή μας . Οικία είναι η ανθρωπότης που μετά την έξωση εκ του παραδείσου βυθίστηκε στο πνευματικό σκοτάδι και έμεινε εκεί μέχρις ότου ήλθε ο Χριστός στον κόσμο
((ο λαός ο καθήμενος εν σκότει είδε φως μέγα και τοις καθημένοις εν χώρα και σκιά θανάτου Φως ανέτειλεν αυτοίς )). ΜΤΘ.δ.16
Βέβαια υπήρχαν κατά καιρούς φώτα,(προφήτες, διδάσκαλοι, φιλόσοφοι, κριτές, βασιλείς …)αλλά ο διάβολος κατόρθωνε να τα εξουδετερώνει όλα κάτω από τον μόδιον της αμαρτίας ή του μαρτυρίου (ο Ησαΐας, που πριονίστηκε και γενικώς :από Άβελ του δικαίου έως του αίματος Ζαχαρίου υιού Βαραχίου, ον εφονεύσατε μεταξύ του ναού και του θυσιαστηρίου)—Μτθ.ΚΓ.35 . Με τον ερχομό του Χριστού άναψαν και τα πρώτα λυχνάρια στην ιστορία, που ο διάβολος δεν μπορεί να τα σκεπάσει.
Υμείς εστέ το φώς του κόσμου.ΜΤΘ.Ε14
Και από τότε η ευθύνη του φωτισμού της ανθρωπότητας μεταφέρεται στους αποστόλους και δι΄ αυτών στους πιστούς σε μας και έτσι για την πνευματική μοίρα της κοινωνίας έχουμε όλοι ευθύνη, είτε προσωπικά είτε ομαδικά (Πόλις επάνω όρους κειμένη ,Μοναστήρι) το λυχνάρι, ο πιστός (είμαι εγώ, είσαι εσύ, .ο κάθε πιστός χωριστά) .
Το λυχνάρι είναι για να φωτίζει λυχνάρι σβηστό έστω και χρυσό δεν φωτίζει. Μπορεί να υπάρχουν 50 λυχνάρια σε ένα δωμάτιο (αργυρά, χρυσά, πήλινα) και να επικρατεί ψηλαφητό σκοτάδι. όλοι οι χριστιανοί είμαστε λύχνοι. (άλλοι χρυσοί, αργυροί, χάλκινοι , πήλινοι ανάλογα με την κοινωνική μας θέση). Πόσοι όμως είμαστε σβηστοί η αναμμένοι;
Ποιος ανάβει το λυχνάρι ? ο άνθρωπος έρχεται στον κόσμο λυχνάρι σβηστό. Κάποιος πρέπει να το ανάψει. Δεν ανάβει μόνο του. Ποιος θα το ανάψει; Ο πατέρας; η μητέρα; Ο παιδαγωγός, ο πνευματικός, ο φίλος , η φιλενάδα, διαφωτιστής; Ποιος; ΚΑΝΕΙΣ ΑΠ΄ ΑΥΤΟΥΣ. Για να ανάψει πρέπει να μεταγγισθεί κολοσσιαία ενέργεια και αυτήν μόνο το Πνεύμα το Άγιον μπορεί να διαθέσει (ΠΡΔ. Δαμασκός και Παύλος εκεί επετράπη να φανεί η Έκλυσις ενέργειας ,αλλά παντού συμβαίνει το ίδιο ιεροκρυφίως ). Ώστε :
Το λυχνάρι θα το ανάψει το Πνεύμα το Άγιον:
Αγίω Πνεύματι πάσα ψυχή ζωούται και καθάρσει υψούται λαμπρύνεται, τη τριαδική μονάδι Ιεροκρυφίως .
Κρυφά από τον κόσμο και από τον διάβολον δια των μυστηρίων Αυτό και μόνον γνωρίζει πότε ένας φαινόμενος χριστιανός είναι λυχνάρι αναμμένο και πότε όχι. Αυτό ανέδειξε τους Πατέρας που γιορτάζουμε σήμερα σέ μεγάλα φώτα. ΚΑΙ Γι αυτό δεν φακελώνεται Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ από τους πονηρούς.. Μην ψάχνεις να βρεις πως ο άσωτος έγινε πιστός πως έγινες εσύ ο ίδιος πιστός ,η εγώ αν έγινα η αν είμαι, γιατί δεν φακελώνονται.
Πρδ. 1. η Σβετλάνα κόρη του Στάλιν.
Πρδ.2. Θεόφιλος εικονομάχος και η χριστιανή σύζυγος του αυτοκράτειρα Θεοδώρα.
Ποιός σβήνει το λυχνάρι.
πολλοί και διάφοροι παράγοντες ο κυριότερος είναι ο μόδιος κουβάς κόσμος. η εκκοσμίκευσις διαθέτει πολλούς μόδιους.
1.Τα χοϊκά συμφέροντα (κληρονομικά, επιχειρηματικά, κομματικά)
2.οι βιωτικές μέριμνες.
3.απουσία οικ. Προσευχής
4.ηδονές και απολαύσεις της αμαρτίας.
5.ειρωνείες
6.κοσμική δόξα
7.κατάκρισις, καταλαλιά…
8.κονωνικές.υποχρεώσεις 9.Κυριακή αργία είναι τόση η φθορά των χριστιανών από τις λεγόμενες ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ που ο διάβολος φροντίζει να εκπληρώνονται το Σαββατοκύριακο ώστε να είναι 100% σωστό εκείνο που κυκλοφορεί : σαν ΑΤΤΑΚΑ. Αν παλαιότερα <<αγωνιζόταν>> ο Θεός να κρατήσει Την Κυριακή αργία… Σήμερα αγωνίζεται να την κράτηση Ο Διάβολος γιατί τότε κάνει χρυσές δουλειές. Τότε σβήνει τα περισσότερα λυχνάρια των Χριστιανών και είναι αλήθεια. Τα 95% των Ελλήνων είμαστε ορθόδοξοι χριστιανοί. Πόσοι από μας έχουμε κρατήσει αναμμένο το φώς της βαπτίσεως;
Αλλά ποτέ δεν είναι αργά. Εάν για κάποιο λόγο , σβήσει το λυχνάρι της ψυχής . πρέπει να το ξανανάψει το Πνεύμα το Άγιον.
Εν μετανοία και εξομολογήσει.
ΑΜΗΝ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου