του π. Νικ. Φαναριώτη - Εφημ. Ι.Ν. Οσίου Λουκά Πατρών για την 11-9-11
Και καθώς Μωυσής ύψωσε τον όφιν εν τη ερήμω, ούτως υψωθήναι δει τον υιόν του ανθρώπου.
Όπου χάνεται ο σταυρός χάνεται και η ελπίδα. Τα πάντα σκοτεινιάζουν από τά αδιέξοδα, οι άνθρωποι γίνονται νυκτόβιοι στα κακόφημα ξενυχτάδικα, και μόνη απατηλή διεξοδος θεωρούνται ((οι ουσίες)), τα δηλητηριασμένα ποτά, τα ναρκωτικά…
Έτσι η σημερινή Κυριακή προσφέρεται για προβληματισμούς μπροστά στον τίμιο Σταυρό. Λανθασμένοι προβληματισμοί απέναντι στον Σταυρό οδηγούν σε συρράξεις, σε λεηλασίες ,σφαγές ,κατασροφές, σταυροφορίες , Ιερά εξέταση νύχτες Αγίου Βαρθολομαίου…
Στο Ευαγγέλιο προβάλλονται οι προβληματισμοί του Νικοδήμου του νυκτερινού μαθητού του Χριστού, στη συνομιλία που είχε την νύκτα μετά το φραγγέλιο στο ναό του Σολομώντος .
Ήταν στην αρχή της δημόσιας ζωής του Χριστού μετά το πρώτο του θαύμα, στον γάμο, στην Κανά της Γαλιλαίας .
Η διδασκαλία που προκύπτει από την σημερινή ευαγγελική περικοπή δεν είναι ηθική αλλά δογματική, δηλαδή δεν αναφέρεται στο καλό και το κακό και γενικά στην αμαρτία ,αλλά κατ΄ ευθείαν στην κόλαση και τον Παράδεισο δηλαδή στη ερώτηση του Νικοδήμου προς τον Χριστόν πως δύναται ταύτα γενέσθαι; Απήντησε: Καθώς Μωυσής ύψωσε τον όφιν εν τη ερήμω, ούτως υψωθήναι δει τον Υιό του ανθρώπου ίνα πας ο πιστεύων εις αυτόν μη απόλυται αλλ΄ έχει ζωήν αιώνιον.
Δύο είναι οι στόχοι της ενανθρωπήσεως : η ΚΡΙΣΙΣ και η ΣΩΤΗΡΙΑ. Και τα δύο περιέχονται σ΄ αυτή την απάντηση που έδωσε ο Χριστός εκείνη την νύχτα στην ερώτηση του Νικοδήμου.
1ον Η ΚΡΙΣΙΣ
Η κρίσις είναι ο στόχος που σηματοδοτεί την Δικαιοσύνην του Θεού και σημαίνει Κόλασιν: εξορίαν εις το πύρ το εξώτερον. Δηλαδή: Ο άνθρωπος, ο αποστάτης, ο αμετανόητος, ο αδελφοκτόνος ο εγκληματίας, ο διεφθαρμένος , ο άθεος, πρέπει να κριθεί. ΚΡΙΣΙΣ ονομάζεται ειδικη Ρωμα΄ι΄κή φυλακή με πηχτό σκοτάδι.
2ον Η ΣΩΤΗΡΙΑ
Η σωτηρία είναι ο στόχος πού σηματοδοτεί την αγάπη του Θεού, η οποία όμως κατά την ανθρώπινη λογική καταργεί την δικαιοσύνη του και οδηγει σε αδιεξοδο. ΔΗΛΑΔΗ: Για να κάνουμε τον συνήγορο του Διαβόλου, Ή ο Θεός είναι δίκαιος και πρέπει να στείλει όλους τους ανθρώπους, όπως έστειλε, και μας τους Δαίμονες στην Κόλαση, ή είναι άδικος και σώζει μόνον τους ανθρώπους, υποκύπτοντας στην αγάπη του, χαρίζοντας τους την Σωτηρία.
3ον ΤΑ ΣΩΤΗΡΙΑ ΕΤΗ
Για τον Θεό όμως δεν υπάρχουν αδιέξοδα, ούτε διλήμματα. Το πώς κατόρθωσε να εξουδετερώσει αυτό το σατανικό δίλημμα, μας το είπε ο Χριστός με μια παραβολή.
(( συκήν είχε τις εν τω αμπελώνι αυτού πεφυτευμένην και ήλθε ζητών καρπόν εν αυτή και ουχ εύρεν. Είπε δε προς τον αμπελουργόν ιδού τρία έτη έρχομαι ζητών καρπόν εν τη συκή ταύτη και ουχ ευρίσκω έκκοψον αυτήν ίνα τι και την γην καταργεί. Ο δε αποκριθείς είπεν αυτώ κύριε άφες αυτήν και τούτο το έτος, έως ότου σκάψω περί αυτήν και βάλω κόπρια. Καν μεν ποιήση καρπόν ει δε μήγε, εις το μέλλον εκκόψεις αυτήν. ΛΚ.ΙΓ 6-9 .
Ο Κύριος του αμπελώνας είναι ο Θεός πατήρ και ο αμπελουργός ο Υιός του, ο Ιησούς Χριστός .Συκή είναι το ανθρώπινο γένος .
Η αναβολή,, για ένα έτος της Κρίσεως είναι στην ουσία η παράκλησις του Χριστού προς τον Πατέρα, να δώσει ακόμη μια ευκαιρία (την τελευταία) στους ανθρώπους να την χρησιμοποιήσουν, αν θελουν, για να σωθούν.
Τα έτη αυτής της ευκαιρίας, εγκαινιάζονται δια του σταυρού του Χριστού, γι αυτό και όλα τα έτη της Ιστορίας από τότε ονομάζονται Σωτήρια έτη π.χ. το σωτήριον έτος, το2010 ,2011 κ.ο.κ.
Ο Χριστός όμως δεν παρέλειψε να επισημάνει στον Νικόδημο το κόστος αυτών των ετών που είναι τεράστιον: ((και καθώς Μωυσής ύψωσε τον όφιν εν τη ερήμω, ούτως υψωθήναι δει τον Υιόν του ανθρώπου, ίνα πας ο πιστεύων εις αυτόν μη απόλυται αλλ΄ έχει ζωήν αιώνιον. Δύο πράγματα προκύπτουν αμέσως από την επισήμανση αυτή.
Πρώτον.
Το τεράστιο κόστος που χρειάστηκε για να αγοραστούν αυτά τα σωτήρια έτη, πληρώθηκε τοις μετρητοίς, επί του σταυρού (υψωθήναι δει),σε Αίμα Χριστού και
Δεύτερον,
η σωτηρία που παρέχεται από αυτά δεν είναι αυτόματος πιλότος ,δηλ. δεν σώζονται όλοι, αλλά όσοι πιστεύσουν εις Αυτόν. :
ίνα πας ο πιστεύων εις αυτόν μη απόλυται αλλ΄έχει ζωήν αιώνιον.
ΑΜΗΝ
Και καθώς Μωυσής ύψωσε τον όφιν εν τη ερήμω, ούτως υψωθήναι δει τον υιόν του ανθρώπου.
Όπου χάνεται ο σταυρός χάνεται και η ελπίδα. Τα πάντα σκοτεινιάζουν από τά αδιέξοδα, οι άνθρωποι γίνονται νυκτόβιοι στα κακόφημα ξενυχτάδικα, και μόνη απατηλή διεξοδος θεωρούνται ((οι ουσίες)), τα δηλητηριασμένα ποτά, τα ναρκωτικά…
Έτσι η σημερινή Κυριακή προσφέρεται για προβληματισμούς μπροστά στον τίμιο Σταυρό. Λανθασμένοι προβληματισμοί απέναντι στον Σταυρό οδηγούν σε συρράξεις, σε λεηλασίες ,σφαγές ,κατασροφές, σταυροφορίες , Ιερά εξέταση νύχτες Αγίου Βαρθολομαίου…
Στο Ευαγγέλιο προβάλλονται οι προβληματισμοί του Νικοδήμου του νυκτερινού μαθητού του Χριστού, στη συνομιλία που είχε την νύκτα μετά το φραγγέλιο στο ναό του Σολομώντος .
Ήταν στην αρχή της δημόσιας ζωής του Χριστού μετά το πρώτο του θαύμα, στον γάμο, στην Κανά της Γαλιλαίας .
Η διδασκαλία που προκύπτει από την σημερινή ευαγγελική περικοπή δεν είναι ηθική αλλά δογματική, δηλαδή δεν αναφέρεται στο καλό και το κακό και γενικά στην αμαρτία ,αλλά κατ΄ ευθείαν στην κόλαση και τον Παράδεισο δηλαδή στη ερώτηση του Νικοδήμου προς τον Χριστόν πως δύναται ταύτα γενέσθαι; Απήντησε: Καθώς Μωυσής ύψωσε τον όφιν εν τη ερήμω, ούτως υψωθήναι δει τον Υιό του ανθρώπου ίνα πας ο πιστεύων εις αυτόν μη απόλυται αλλ΄ έχει ζωήν αιώνιον.
Δύο είναι οι στόχοι της ενανθρωπήσεως : η ΚΡΙΣΙΣ και η ΣΩΤΗΡΙΑ. Και τα δύο περιέχονται σ΄ αυτή την απάντηση που έδωσε ο Χριστός εκείνη την νύχτα στην ερώτηση του Νικοδήμου.
1ον Η ΚΡΙΣΙΣ
Η κρίσις είναι ο στόχος που σηματοδοτεί την Δικαιοσύνην του Θεού και σημαίνει Κόλασιν: εξορίαν εις το πύρ το εξώτερον. Δηλαδή: Ο άνθρωπος, ο αποστάτης, ο αμετανόητος, ο αδελφοκτόνος ο εγκληματίας, ο διεφθαρμένος , ο άθεος, πρέπει να κριθεί. ΚΡΙΣΙΣ ονομάζεται ειδικη Ρωμα΄ι΄κή φυλακή με πηχτό σκοτάδι.
2ον Η ΣΩΤΗΡΙΑ
Η σωτηρία είναι ο στόχος πού σηματοδοτεί την αγάπη του Θεού, η οποία όμως κατά την ανθρώπινη λογική καταργεί την δικαιοσύνη του και οδηγει σε αδιεξοδο. ΔΗΛΑΔΗ: Για να κάνουμε τον συνήγορο του Διαβόλου, Ή ο Θεός είναι δίκαιος και πρέπει να στείλει όλους τους ανθρώπους, όπως έστειλε, και μας τους Δαίμονες στην Κόλαση, ή είναι άδικος και σώζει μόνον τους ανθρώπους, υποκύπτοντας στην αγάπη του, χαρίζοντας τους την Σωτηρία.
3ον ΤΑ ΣΩΤΗΡΙΑ ΕΤΗ
Για τον Θεό όμως δεν υπάρχουν αδιέξοδα, ούτε διλήμματα. Το πώς κατόρθωσε να εξουδετερώσει αυτό το σατανικό δίλημμα, μας το είπε ο Χριστός με μια παραβολή.
(( συκήν είχε τις εν τω αμπελώνι αυτού πεφυτευμένην και ήλθε ζητών καρπόν εν αυτή και ουχ εύρεν. Είπε δε προς τον αμπελουργόν ιδού τρία έτη έρχομαι ζητών καρπόν εν τη συκή ταύτη και ουχ ευρίσκω έκκοψον αυτήν ίνα τι και την γην καταργεί. Ο δε αποκριθείς είπεν αυτώ κύριε άφες αυτήν και τούτο το έτος, έως ότου σκάψω περί αυτήν και βάλω κόπρια. Καν μεν ποιήση καρπόν ει δε μήγε, εις το μέλλον εκκόψεις αυτήν. ΛΚ.ΙΓ 6-9 .
Ο Κύριος του αμπελώνας είναι ο Θεός πατήρ και ο αμπελουργός ο Υιός του, ο Ιησούς Χριστός .Συκή είναι το ανθρώπινο γένος .
Η αναβολή,, για ένα έτος της Κρίσεως είναι στην ουσία η παράκλησις του Χριστού προς τον Πατέρα, να δώσει ακόμη μια ευκαιρία (την τελευταία) στους ανθρώπους να την χρησιμοποιήσουν, αν θελουν, για να σωθούν.
Τα έτη αυτής της ευκαιρίας, εγκαινιάζονται δια του σταυρού του Χριστού, γι αυτό και όλα τα έτη της Ιστορίας από τότε ονομάζονται Σωτήρια έτη π.χ. το σωτήριον έτος, το2010 ,2011 κ.ο.κ.
Ο Χριστός όμως δεν παρέλειψε να επισημάνει στον Νικόδημο το κόστος αυτών των ετών που είναι τεράστιον: ((και καθώς Μωυσής ύψωσε τον όφιν εν τη ερήμω, ούτως υψωθήναι δει τον Υιόν του ανθρώπου, ίνα πας ο πιστεύων εις αυτόν μη απόλυται αλλ΄ έχει ζωήν αιώνιον. Δύο πράγματα προκύπτουν αμέσως από την επισήμανση αυτή.
Πρώτον.
Το τεράστιο κόστος που χρειάστηκε για να αγοραστούν αυτά τα σωτήρια έτη, πληρώθηκε τοις μετρητοίς, επί του σταυρού (υψωθήναι δει),σε Αίμα Χριστού και
Δεύτερον,
η σωτηρία που παρέχεται από αυτά δεν είναι αυτόματος πιλότος ,δηλ. δεν σώζονται όλοι, αλλά όσοι πιστεύσουν εις Αυτόν. :
ίνα πας ο πιστεύων εις αυτόν μη απόλυται αλλ΄έχει ζωήν αιώνιον.
ΑΜΗΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου