Από τότε που θυμάται τον εαυτό της , δε χάρηκε αγκαλιά απ τη μανούλα της .
Δεν πήγαν μια φορά στο σχολείο μαζί .
Όλες τις δραστηριότηρες έξω απ το σπίτι , τις είχαν αναλάβει ο μπαμπάς και η γιαγιά ...
Αφού το βάσανο την είχε καθηλώσει την έρμη τη μάνα στο κρεβάτι του πόνου .
Τα τελευταία 5 χρόνια το νοσοκομείο , ήταν το δεύτερο σπίτι του ζευγαριού .
Πριν τέσσερις μήνες το παιδί , μετακόμισε στη γιαγιά , για να μη βλέπει τη μαμά να τρεμοσβήνει .
Το πιο βαρύ όμως , είναι ότι η μικρούλα έχει χειρουργηθεί δύο φορές στην καρδούλα του!
Στις διακοπές του Πάσχα πήγε στο χωριό να δει τη μαμά και αποχαιρετώντας την , της άφησε κάτι ζωγραφιές μάζι με ένα γράμμα το οποίο κατέληγε κάπως έτσι :
" Μανούλα εύχομαι να γίνεις γρήγορα καλά για να ξαναγίνουμε οικογένεια . "
Ένα παρόμοιο γράμμα άφησε και στον αφοσιωμένο ήρωα πατέρα της ....
Πριν 3 μέρες η μαμά εγκατέλειψε τα γήινα και τα βάσανά της τελείωσαν πια .
Η δασκάλα πήρε πιο πέρα το κοριτσάκι και μίλησαν .
Της είπε , οτι η μαμά πια θα την κοιτάζει από ψηλά , θα είναι κάπου ανάμεσα στ' αστέρια κι όταν θα τη χρειαστεί κατευθείαν θα έλθει με τον Άγγελό της να τη βοηθήσουν .
Τη συνόδεψε μέχρι το σπίτι .
Εκεί την ανέλαβε η γιαγιά και της είπε ότι τώρα πια η μαμά ξεκουράζεται κι ότι θα είναι για πάντα δίπλα της .
Η θεία αποφάσισε να της μιλήσει πιο αληθινά :
- Μωρό μου η μανούλα πέθανε !
Η μικρή μειδίασε και ύστερα είπε ατάραχη και γεμάτη απορία :
- Κάτι είχα καταλάβει εγώ απ την ώρα που μου μίλησε η δασκάλα αλλά πίστευα ότι ζούσε , γιατί δε μου τό λέτε τόσην ώρα οτι η μαμά πέθανε ;
Όλοι τα 'χασαν και δεν ήξεραν τι ν' απαντήσουν .
Ετοιμάζοντας τα πράγματα η μικρή ρώτησε τη θεία δείχνοντας τις χειροτεχνίες της:
- Η δασκάλα μας έβαλε να φτιάξουμε αυτά για τη γιορτή της Μητέρας , τώρα τι να τα κάνω που δεν πρόλαβα να της τα δώσω ;
- Να τα πάρεις και να της τ' αφήσεις στα χεράκια της , είπε η θεία βουρκωμένη ...
Όταν έφτασε στο σπίτι , πήγε στο φέρετρο , την ανασήκωσαν και την ασπάστηκε ατάραχη και πάλι και κατόπιν της χάιδευε τα μαλλάκια .Έβαλε τις χειροτεχνίες στα χέρια της , την ξανασπάστηκε και γύρισε προς την πόρτα που ήταν ο μπαμπάς της κι έκλαιγε σιωπηλά .
Οι γυναίκες έβαλαν τα κλάματα με το που είδαν το κορίτσι να μπαίνει .
Σε λίγο ακούστηκε η φωνή της μικρής :
- Μπαμπά , πες τους να μην κλαίνε ! η μαμά ξεκουράζεται τώρα ! Εγώ πιστεύω πως μια μέρα θα ξαναγεννηθούμε και οι τρεις μας και θα 'μαστε πάλι οικογένεια και η μαμά δε θα είναι πια άρρωστη !
Οι παρόντες έμειναν άφωνοι με τα λόγια του παιδιού . Οι γυναίκες συνέχισαν πιο δυνατά το θρήνο τους .
Ο κόσμος ερχόταν να ασπαστεί .Κάποιες κυρίες με το που είδαν το παιδί το πήραν στην αγκαλιά τους κι έκλαιγαν .
- Μη στεναχωριέσαι αγάπη μου του είπαν , η μαμά ξεκουράστηκε .
- Δε στεναχωριέμαι , απάντησε , γιατί ο Χριστός είδε τη μαμά που είχε κουραστεί και την πήρε μαζί του , στην αγκαλιά του ! Και να σας πω τι νομίζω ; Οτι ο Χριστός σε όλους μας , έχει δώσει μια ημερομηνία . Σήμερα ήταν η ημερομηνία της μαμάς ...
Αυτή τη φορά ούτε εγώ άντεξα και έβαλα τα χέρια στο πρόσωπο να μη με δει η κουκλίτσα μου που , ενώ ήταν μόλις 9 ετών θεολογούσε καλύτερα κι απο τους μοναχούς που έχουν συνεχή μνήμη θανάτου .
Την ημέρα της κηδείας είχε τις ίδιες αντιδράσεις , εκτός απο κάποια στιγμή προς το τέλος , που ίσως τρόμαξε βλέποντας να κλαίνε όλοι μαζί , απο τα λόγια του Αρχιμανδρίτη . Γύρισε λοιπόν και είπε στον πατέρα της :
" Μπαμπά , πες μου πως αυτό που ζω , είναι ένα όνειρο " .
Αγαπητοί μου αναγνώστες , αυτό το θαύμα του Θεού , έζησα τις παρελθούσες ημέρες και μου δημιούργησε πολλές σκέψεις , για το πώς θα έπρεπε να ζω όλες τις στιγμές της ζωής μου και πως θα μπορούσα να αντιμετωπίζω τις , κατα τον ανθρώπινο νου τελικά , κακές εμπειρίες και αυτός είναι ο λόγος που το μοιράζομαι μαζί σας .Πάντως η μικρούλα μας , με τη βοήθεια του Θεού , παραμένει δυνατή και είναι πεπεισμένη για όσα με τη στάση της μας δίδαξε .
Για τη μανούλα , που έφυγε από το μάταιο αυτό κόσμο , εύχομαι ο Θεός να την πάρει στην αγκαλιά Του , όπως ακριβώς το είπε η μικρούλα της .
Στον ήρωα πατέρα και σύζυγο εύχομαι ο Θεός να του δίνει δύναμη και αγάπη , για να σηκώσει το νέο Σταυρό του .
Αγαπητοί μου ,
Καλή δύναμη !
Θεοτόκης
Δεν πήγαν μια φορά στο σχολείο μαζί .
Όλες τις δραστηριότηρες έξω απ το σπίτι , τις είχαν αναλάβει ο μπαμπάς και η γιαγιά ...
Αφού το βάσανο την είχε καθηλώσει την έρμη τη μάνα στο κρεβάτι του πόνου .
Τα τελευταία 5 χρόνια το νοσοκομείο , ήταν το δεύτερο σπίτι του ζευγαριού .
Πριν τέσσερις μήνες το παιδί , μετακόμισε στη γιαγιά , για να μη βλέπει τη μαμά να τρεμοσβήνει .
Το πιο βαρύ όμως , είναι ότι η μικρούλα έχει χειρουργηθεί δύο φορές στην καρδούλα του!
Στις διακοπές του Πάσχα πήγε στο χωριό να δει τη μαμά και αποχαιρετώντας την , της άφησε κάτι ζωγραφιές μάζι με ένα γράμμα το οποίο κατέληγε κάπως έτσι :
" Μανούλα εύχομαι να γίνεις γρήγορα καλά για να ξαναγίνουμε οικογένεια . "
Ένα παρόμοιο γράμμα άφησε και στον αφοσιωμένο ήρωα πατέρα της ....
Πριν 3 μέρες η μαμά εγκατέλειψε τα γήινα και τα βάσανά της τελείωσαν πια .
Η δασκάλα πήρε πιο πέρα το κοριτσάκι και μίλησαν .
Της είπε , οτι η μαμά πια θα την κοιτάζει από ψηλά , θα είναι κάπου ανάμεσα στ' αστέρια κι όταν θα τη χρειαστεί κατευθείαν θα έλθει με τον Άγγελό της να τη βοηθήσουν .
Τη συνόδεψε μέχρι το σπίτι .
Εκεί την ανέλαβε η γιαγιά και της είπε ότι τώρα πια η μαμά ξεκουράζεται κι ότι θα είναι για πάντα δίπλα της .
Η θεία αποφάσισε να της μιλήσει πιο αληθινά :
- Μωρό μου η μανούλα πέθανε !
Η μικρή μειδίασε και ύστερα είπε ατάραχη και γεμάτη απορία :
- Κάτι είχα καταλάβει εγώ απ την ώρα που μου μίλησε η δασκάλα αλλά πίστευα ότι ζούσε , γιατί δε μου τό λέτε τόσην ώρα οτι η μαμά πέθανε ;
Όλοι τα 'χασαν και δεν ήξεραν τι ν' απαντήσουν .
Ετοιμάζοντας τα πράγματα η μικρή ρώτησε τη θεία δείχνοντας τις χειροτεχνίες της:
- Η δασκάλα μας έβαλε να φτιάξουμε αυτά για τη γιορτή της Μητέρας , τώρα τι να τα κάνω που δεν πρόλαβα να της τα δώσω ;
- Να τα πάρεις και να της τ' αφήσεις στα χεράκια της , είπε η θεία βουρκωμένη ...
Όταν έφτασε στο σπίτι , πήγε στο φέρετρο , την ανασήκωσαν και την ασπάστηκε ατάραχη και πάλι και κατόπιν της χάιδευε τα μαλλάκια .Έβαλε τις χειροτεχνίες στα χέρια της , την ξανασπάστηκε και γύρισε προς την πόρτα που ήταν ο μπαμπάς της κι έκλαιγε σιωπηλά .
Οι γυναίκες έβαλαν τα κλάματα με το που είδαν το κορίτσι να μπαίνει .
Σε λίγο ακούστηκε η φωνή της μικρής :
- Μπαμπά , πες τους να μην κλαίνε ! η μαμά ξεκουράζεται τώρα ! Εγώ πιστεύω πως μια μέρα θα ξαναγεννηθούμε και οι τρεις μας και θα 'μαστε πάλι οικογένεια και η μαμά δε θα είναι πια άρρωστη !
Οι παρόντες έμειναν άφωνοι με τα λόγια του παιδιού . Οι γυναίκες συνέχισαν πιο δυνατά το θρήνο τους .
Ο κόσμος ερχόταν να ασπαστεί .Κάποιες κυρίες με το που είδαν το παιδί το πήραν στην αγκαλιά τους κι έκλαιγαν .
- Μη στεναχωριέσαι αγάπη μου του είπαν , η μαμά ξεκουράστηκε .
- Δε στεναχωριέμαι , απάντησε , γιατί ο Χριστός είδε τη μαμά που είχε κουραστεί και την πήρε μαζί του , στην αγκαλιά του ! Και να σας πω τι νομίζω ; Οτι ο Χριστός σε όλους μας , έχει δώσει μια ημερομηνία . Σήμερα ήταν η ημερομηνία της μαμάς ...
Αυτή τη φορά ούτε εγώ άντεξα και έβαλα τα χέρια στο πρόσωπο να μη με δει η κουκλίτσα μου που , ενώ ήταν μόλις 9 ετών θεολογούσε καλύτερα κι απο τους μοναχούς που έχουν συνεχή μνήμη θανάτου .
Την ημέρα της κηδείας είχε τις ίδιες αντιδράσεις , εκτός απο κάποια στιγμή προς το τέλος , που ίσως τρόμαξε βλέποντας να κλαίνε όλοι μαζί , απο τα λόγια του Αρχιμανδρίτη . Γύρισε λοιπόν και είπε στον πατέρα της :
" Μπαμπά , πες μου πως αυτό που ζω , είναι ένα όνειρο " .
Αγαπητοί μου αναγνώστες , αυτό το θαύμα του Θεού , έζησα τις παρελθούσες ημέρες και μου δημιούργησε πολλές σκέψεις , για το πώς θα έπρεπε να ζω όλες τις στιγμές της ζωής μου και πως θα μπορούσα να αντιμετωπίζω τις , κατα τον ανθρώπινο νου τελικά , κακές εμπειρίες και αυτός είναι ο λόγος που το μοιράζομαι μαζί σας .Πάντως η μικρούλα μας , με τη βοήθεια του Θεού , παραμένει δυνατή και είναι πεπεισμένη για όσα με τη στάση της μας δίδαξε .
Για τη μανούλα , που έφυγε από το μάταιο αυτό κόσμο , εύχομαι ο Θεός να την πάρει στην αγκαλιά Του , όπως ακριβώς το είπε η μικρούλα της .
Στον ήρωα πατέρα και σύζυγο εύχομαι ο Θεός να του δίνει δύναμη και αγάπη , για να σηκώσει το νέο Σταυρό του .
Αγαπητοί μου ,
Καλή δύναμη !
Θεοτόκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου