Σήμερον έαρ μυρίζει και καινή κτίσις χορεύει …
Σήμερα εορτάζομε τα Εγκαίνια της αναστάσεως του Χριστού δηλ .την αρχή της παρουσίας του αναστάντος Χριστού μέσα στην ιστορία της Ανθρωπότητος .
Αυτό το ίδιο το γεγονός της Αναστάσεως κανείς δεν το είδε ποτέ είναι γεγονός της όγδοης ημέρας ,εκτός ΧΡΟΝΟΥ. Οι μόνοι άλλωστε παριστάμενοι στο μέρος αυτό, δηλ. οι στρατιώτες που φύλαγαν τον τάφο κεραυνοβολήθηκαν .
(εσείσθησαν οι τηρούντες και εγένοντο ωσεί νεκροί).
Και όμως ο Αναστάς δεν μας άφησε άγευστους της ασύλληπτης, για την παρούσα ζωή Χαράς, που πηγάζει από την ανάσταση και κατακλύζει τα σύμπαντα. Νυν πάντα πεπλήρωται φωτός ουρανός τε και γή και τα κατάχθόνια.
Και η μεγαλύτερη χαρά για μας τους επί γης, είναι το αντιφέγγισμα της αιώνιας ημέρας, που υπάρχει 2000 χρόνια και η εκκλησία το ονομάζει ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΑΡΙΟΝ. (Και σαν περίοδο του έτους και σαν βιβλίο τυπικού).
Όταν ο Χριστός την ίδια ημέρα πού αναστήθηκε, ηθέλησε να επαναφέρει την πίστιν και την χαρά στους φοβισμένους και κρυμμένους μαθητές του,(όπως ακριβώς και στο Θωμά), τις αισθήσεις χρησιμοποίησε σαν θεμέλιο. Η σημερινή ημέρα και όλη αυτή η περίοδος είναι αφιερωμένη, από τον ίδιο τον Αναστάντα, στις αισθήσεις του ανθρώπου και στις πέντε.
Η εκκλησία του Χριστού δεν είναι κανένα θεωρητικό κατασκεύασμα ,δεν θεμελιώνεται πάνω σε κάποιο Μανιφέστο , δηλ. δογματικό. Φιλοσοφικό, μεταφυσικό ιδεολογικό σύστημα. Αλλά είναι αποτέλεσμα της ψηλάφησης του αναστημένου Χριστού ,με τις αισθήσεις μας , αλλά καθαρές ,όπως ο ίδιος αμέσως μετά την ανάσταση του το ζήτησε. Ο Λουκάς ,που ήταν παρών στο γεγονός ,σαν ζωγράφος που ήταν, περιγράφει ζωντανά την σκηνή στο ευαγγέλιο του ας τον ακούσουμε :
36. Ταύτα δε αυτών λαλούντων αυτός ο Ιησούς έστη εν μέσω αυτών και λέγει αυτοίς ειρήνη υμίν. 37. πτοηθέντες δε και έμφοβοι γενόμενοι εδόκουν πνεύμα θεωρείν. 38. και είπεν αυτοίς τι τεταραγμένοι εστέ και διατί διαλογισμοί αναβαίνουσιν εν ταις καρδίαις υμών ; 39. ίδετε τας χείρας μου και τους πόδας μου, ότι αυτός εγώ ειμί ψηλαφήσετε με και ίδετε, ότι πνεύμα σάρκα και οστέα ουκ έχει καθώς εμέ θεωρείτε έχοντα. Λκ. κδ. 39 Έτι δε απιστούντων από της χαράς και θαυμαζόντων είπεν αυτοίς έχετε τι βρώσιμον ενθάδε ; οι δέ επέδωκαν αυτώ, ιχθύος οπτού μέρος και από μελισσίου κηρίου, και λαβών ενώπιον αυτών έφαγεν. ΛΚ΄κδ,36-43.
Η ιδία προσέγγιση ,η ίδια πραγματογνωσύνη επανελήφθη και μεθ΄ ημέρας οκτώ , ενώπιον του Θωμά που την περιγράφει ο Ιωάννης : Είτα λέγει τω Θωμά φέρε τον δάκτυλο σου ώδε και ίδε τας χείρας μου, και φέρε την χείρα σου και βάλε εις την πλευρά μου και μη γίνου άπιστος αλλά πιστός. Ιω. Κ25.
Έτσι έχουμε δυο ψηλαφητές αποδείξεις ,δυο πειστήρια της Αναστάσεως από πρώτο χέρι, από άμεση επαφή πάνω στο σώμα του αναστημένου Χριστού , ο οποίος ήταν το άμεσο ρεαλιστικο και όχι ιδεαλιστικο αποτέλεσμα της Αναστάσεως .
Δεν χρησιμοποίησε την διδασκαλία, δεν χρησιμοποίησε το κήρυγμα, δεν χρησιμοποίησε τις εντολές ,ούτε τον διαλογισμό, παρά μόνον τις αισθήσεις και τις 5 του ανθρώπου για να καλύψει σφαιρικά το γεγονός : Την ακοήν (ειρήνη υμίν), την όρασιν (ιδετε τας χείρας μου και τούς πόδας ), την αφήν (ψηλαφήσετε με και ίδετε ότι πνεύμα σάρκα και οστέα ούκ έχει) , την όσφρησιν (επέδωκαν αυτώ ιχθύος οπτού μέρος και από μελισσίου κηρίου) και τέλος την γεύσιν (και λαβών ενώπιον αυτών έφαγεν).
Βλέπομε λοιπόν ότι τό θεμέλιον της πίστεως της πρώτης Εκκλησίας είναι οι αισθήσεις υπό τον όρον να είναι καθαρές (καθαρθώμεν τάς αισθήσεις και οψόμεθα τώ απροσίτω φωτί της Αναστάσεως), θα μας πει η εκκλησία την νύκτα του Πάσχα.
Όλοι οι απόστολοι, και όχι μόνο ο Θωμάς εψηλάφησαν τον Κύριο. Το βεβαιώνει ο θεολόγος Ιωάννης ΙΩ.Κ19. Η ιστορική εκκλησία είναι γεμάτη θαύματα, Μυροβλύτες άγιους και εικόνες , όλα αντικείμενα των αισθήσεων.
ΟΙ αισθήσεις όμως είναι και το θεμέλιο της πίστεως και της σημερινής Εκκλησίας: .ολόσωμα σώματα αγίων , ευωδιάζοντα Αγια λείψανα ,αγιασμοί , προζύμια , το Άγιο Φως του Παναγίου Τάφου , τα προσωπικά θαύματα που συμβαίνουν στον καθένα από μας και που τα ξεθωριάζουμε με την φτωχή φράση «είχε άγιο» …
Αυτήν την Ημέρα που την εποίησε ο Κύριος ,δεν την εποίησε για μια νύχτα μόνον , ούτε για μια μαγειρίτσα και έναν οβελία και τέρμα , αλλά για όλη την αιωνιότητα.
Αύτη η ημέρα ην εκποίησε ο Κύριος
αγαλιασώμεθα και ευφρανθώμεν εν αυτή . Ψαλμ. ΡΙΖ¨.(117).24
ΑΜΗΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου