ΟΜΙΛΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΙΒ ΚΥΡIAKHN ΜΑΤΘΑΙΟΥ - ΜΤΘ.ιθ.16-24

Του  πρωτ. Νικ. Φαναριώτη , εφημ. του Ι.Ν. Οσ. Λουκά Πατρών  για  την

26-8-12

((ει δε θέλεις εισελθείν εις την ζωήν τήρησον τας εντολάς))  ΜΤΘ.ΙΘ17.

                                 

Το σημερινό  περιστατικό ούτε θαύμα είναι ούτε παραβολή απλώς είναι ένα κοινωνικό γεγονός πού  οριοθετεί την σχέσιν του Χριστού  με τους νέους      και των νέων, της νεολαίας, με τον Χριστό. Ένας νέος, καταξιωμένος κατά κόσμον και πλούσιος, και άρχων και ειλικρινής, προσεγγίζει με σεβασμόν τον Χριστόν .Συνήθως οι νέοι (οι κατά κόσμoν καλοί νέοι κάθε εποχής) πλησιάζουν με σεβασμόν τον Χριστόν αλλά σαν τέλειον  άνθρωπον   (αναμορφωτή, επαναστάτη, προφήτη, θαυματοποιό ανάλογα με τα πιστεύω τους ) Και ζητούν να τον χρησιμοποιήσουν ,ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΤΥΧΟΥΝ ΤΟΥΣ ΣΚΟΠΟΥΣ ΤΟΥΣ, και όχι τον Σκοπό για τον οποίον ήλθε ο Χριστός εις τον κόσμον.

Ο τρόπος πού τον υποδέχτηκε ο Χριστός  φαίνεται απότομος και σκληρός , διότι ο νέος δεν πήγε να τον πειράξει, αλλά ήταν ειλικρινής αυτό σημαίνει ότι ο Χριστός θέλει ξεκαθαρισμένες καταστάσεις στις σχέσεις Του με τους ανθρώπους γενικά  ΔΗΛΑΔΗ δεν μπορείς να επιτύχεις κάτι από τον Χριστόν με την κολακείαν, με την ταπεινολογία, με τα τάματα.  και την διπλωματία. Ου πάς ο λέγων μοι Κύριε, Κύριε εισελεύσεται είς την Βασιλείαν των     Ουρανών, αλλ΄ ο ποιών το θέλημα του Πατρός μου του εν ουρανοίς.  Μτθ.Ζ.21.   Γι αυτό του λέγει : τι με λέγεις αγαθόν; Ουδείς αγαθός ει μη εις ο Θεός . (καταλαβαίνω τι προσπαθείς να επιτύχεις   αλλά δεν συμφωνώ). ((Θεός ου   μυκτηρίζεται)).   ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟ.

Επειδή όμως ο Νέος ήταν ειλικρινής και τίμιος με τον εαυτό του, ο Χριστός θέλησε να του δώσει μια δεύτερη ευκαιρία.

 Ο νέος ζητούσε την αιώνιον ζωήν και ο Κύριος αποφασίζει να τού δείξει τον σωστό δρόμο. Δηλ. η αιώνια ζωή δεν κερδίζεται με τον τρόπο που θέλει ο  άνθρωπος αλλά με τον τρόπο πού γνωρίζει  ο Χριστός:  Ει θέλεις εισελθείν εις την ζωην  τήρησον τας εντολάς 

Απαραίτητη προϋπόθεση για την σωτηρία = ζωή, είναι να το θέλει ο νέος ή η νέα, αλλά να λέγει το θέλω και να το εννοεί.

  Όποιος τηρεί τις εντολές όλες τις εντολές,     εκείνος αγαπά τον Χριστόν. (εννοεί τις εντολές της επί του όρους ομιλίας).

όποιος θέλει να τηρήσει επιλεκτικά τις εντολές ,για παράδειγμα (νηστείαν αλλά όχι την ελεημοσύνην, την ελεημοσύνην αλλά όχι την νηστεία,  την μονογαμίαν αλλά όχι την τεκνογονίαν,  κ.ο.κ…

 εκείνος δεν αγαπά τον Χριστό και επομένως λέγει ότι θέλει να σωθεί, αλλά δεν το εννοεί γιατί σωτηρία χωρίς Χριστόν δεν γίνεται.                                                          

(Ο Χριστός  είναι Σωτήρας ακόμα και της Παναγίας ).

Η ζωή του χριστανού κυριαρχείται από δύο θέλω.

1^ον Το θέλω του Χριστού

2^ον το θέλω του πιστού.

 Δηλ. Από το ποιο από τα δύο θέλω προηγείται στις προτιμήσεις  μας,  εξαρτάται και το επίγειο και το αιώνιο μέλλον μας.

Εάν προηγείται το θέλω (ΔΗΛ οι εντολές)  του Χριστού και ακολουθεί το δικό μας θέλω, τότε έχουμε ζωή ευτυχισμένη, πετυχημένη και αιωνία  Ζωή, όπως την εννοεί ο Χριστός.

((Η ευσέβεια προς πάντα ωφέλιμος εστίν, επαγγελία έχουσα ζωής της νυν και της μελλούσης)).  Α΄Τιμ.Δ. 8 

ΑΝΤΙΘΕΤΑ:

Εάν προηγείται το δικό μας θέλω, και απαιτούμε νερό στο κρασί του Χριστού, όπως συμβαίνει με τους  πιο πολλούς από μας, τότε ο Χριστός αποσύρεται και μας αφήνει να τα βγάλουμε πέρα μόνοι μας αλλά τότε η Παγκόσμια πείρα λέει ότι ακολουθεί, αργά ή γρήγορα,  οδύνη λύπη και στεναγμός .

Ακουσας ο νεανίσκος τον λόγον απήλθε  λυπούμενος  ΜΤΘ. ΙΘ22 (τα λέει όλα).

Ο Νέος της περικοπής όπως και πολλοί νέοι διαχρονικά, ζητούνε ζωήν αιώνιον αλλά σύμφωνα με τις δικές τους  προδιαγραφές ,και φεύγουν λυπούμενοι .

 Ένας άλλος νέος 300 χρόνια αργότερα, πού λεγόταν Αντώνιος, (πολύ πλούσιος ), έκαμε το αντίθετο. Άκουσε το περιστατικό σε Κυριακάτικη  θεία  λειτουργία και είπε((Βρε τον χαζό αυτό που δεν έκαμε αυτός  Θα το κάμω εγώ)).

Το αποτέλεσμα γνωστόν: ο μεν πλούσιος νέος χάθηκε ανώνυμος  μέσα στην ιστορία, ο δε Αντώνιος μεσουρανεί στο ιστορικό στερέωμα διαχρονικά με τον τίτλο ΜΕΓΑΣ που του έδωσε η ιστορία.     

ΑΜΗΝ.