του π. Νικ. Φαναριώτη - Εφημ. Ι.Ν. Οσίου Λουκά Πατρών για την Κυριακή 18-3-12
Ος γάρ αν επαισχυνθεί με και τους εμούς λόγους εν τη γενεά ταύτη τη μοιχαλίδι και αμαρτωλώ, και ο υιός του ανθρώπου επαισχυνθήσεται αυτόν, όταν έλθει εν τη δόξη του πατρός αυτού μετά των αγγέλων των Αγίων Μρκ.Η.38
Τι προβάλει η εκκλησία ;
Το σημείο του σταυρού χωρίς τον εσταυρωμένο. Ως όπλον, πλήρες δυναμικό Αποτελεσματικό.
ΠΩΣ πρέπει να γίνεται.
Για να είναι αποτελεσματικό το όπλο πρέπει να είναι γεμάτο. Δηλ. Για να είναι αποτελεσματικό το σημείο του Σταυρού πρέπει να γίνεται σωστά όχι σαν περισπωμένη, όχι σαν Δ.Ε.Η. (Κίνδυνος Θάνατος) Ο Σταυρός μέσα στην Εκκλησία σημαίνει Ζωή. Ιδού γαρ ήλθε δια του Σταυρού χαρά εν όλω τω κόσμω. Και πρέπει να γίνεται με επίγνωση του τι κάμνομε εκείνη την στιγμή και τι ομολογούμε.
1ον Τα 3 δάκτυλα την Αγία Τριάδα.
2ον Τα 2 άλλα δάκτυλα τις δυο φύσεις του Χριστού.
3ον στο μέτωπο Εκ των ουρανών.
4ον Κατήλθε στην κοιλίαν της Παναγίας .
5ον στον δεξιό ώμο εκάθισεν εκ δεξιών του πατρός.
6ον Και πέταξε εξ αριστερών τον Διάβολον.
Τι λέγει ο Χρυσόστομος
Όταν μέλλεις υπερβαίνειν τα πρόθυρα του πυλώνος (εξώπορτας ), τούτο φθέγξαι το ρήμα πρώτον. Αποτάσσομαι σοι Σατανά και τη πομπή σου και τη λατρεία σου, και συντάσσομαι σοι Χριστέ και μηδέποτε χωρίς της φωνής ταύτης εξέρχεσθαι .Τούτο σοι βακτηρία έσται, τούτο όπλον, τούτο Πύργος άμαχος μετά του ρήματος τούτου και τον Σταυρόν επί του μετώπου διατύπωσον. Ούτω γαρ ου μόνον άνθρωπος απαντών, αλλ΄αυτός o Διάβολος βλάψαι τι δυνήσεται, ο μετά τούτων σε ορών των όπλων πανταχού φαινόμενον.
Αν αυτά δεν κάνεις, που πας ξυπόλυτος στ΄ αγκάθια ; Άοπλος στη σφηκοφωλιά !
Πότε πρέπει να γίνεται το σημείον του Σταυρού
πολλάκις και σε κάθε περίσταση πιο πολύ όταν ντρεπόμαστε τότε πάνω στο χέρι μας ζυγίζουμε το βάρος του Σατανά. Στο σπίτι και στο δρόμο στον ύπνο και στο ξύπνιο, Εργασία, ψυχαγωγία.
Μη τοίνιν αισχυνθώμεν ομολογείσαι τον Εσταυρωμένον. Επί μετώπου μετά παρρησίας …τοις δακτύλοις η σφραγίς και επί πάντων ο Σταυρός γενέσθω Επί άρτων βιβρωσκομένων επί ποτηρίων πινομένων—Εν εισόδοις εν εξόδοις ο του ύπνου κοιταζόμενος και διανιστώμενος , οδεύουσιν ,ηρεμούσιν. Μέγα φυλακτήριον και Δωρεάν (τοις πένησιν). Χωρίς καμάτου (δια τους ασθενείς). ΣΗΜΕΙΟΝ πιστών και φόβος δαιμόνων. Κύριλλος Ιερ/μων .
Σε κάθε γεγονός της Εκκλησίας είναι απαραίτητη η παρουσία του Σταυρού που δίνει κάθε φορά και το νόημα της ημέρας. (Ευλογημένη …) Το σημερινό αφορά εις την ενίσχυση (και των μεν και των δε) διότι σήμερα εορτάζομε τα πάθη του Χριστιανού. Κάθε Χριστιανός σηκώνει τον σταυρόν του πολλά πάθη έχει ο Χριστιανός, αλλά όχι εκούσια (αρρώστιες, δυστυχήματα, ζημίες, ανεργία… ) είτε εξ αιτίας μας είτε εκ του διαβόλου .
αλλά το πάθος της Μεγάλης Τεσσαρακοστής (πείνα, ατονία, πικρία, οι πειρασμοί των μη νηστευόντων) είναι πέραν πάσης αντιλογίας ΕΚΟΥΣΙΟΝ, σε προσωπικό επίπεδο.
Κυρίως όμως σηματοδοτεί το (εκούσιο πάθος) του σώματος όλης της εκκλησίας, όχι κύρια για την υγεία –ούτε για την θέληση. ούτε για τον παράδεισο ούτε για τίποτε ατομικό.
Η Νηστεία είναι κοινωνικό γεγονός της ενορίας. Νηστεύω γιατί νηστεύει όλη η ενορία για να μην ξεχωρίζω να μην είμαι αυτονομημένος, και τρώγω όταν τρώει όλη η ενορία ( με τις απολυτές Δωδεκαήμερο, Διακαινήσιμο κλπ.)
ΚΑΙ έτσι όπως ακολουθούμε τον Κύριο στο εκούσιον πάθος έχουμε την ευλογία να τον ακολουθήσουμε και στην χαρά της ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ.
Ιδού γαρ ήλθε δια του Σταυρού χαρά εν όλω τω κόσμω.
ΑΜΗΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου