ΟΜΙΛΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΙΖ' ΚΥΡΙΑΚΗΝ ΜΤΘ. ΤΗΣ ΧΑΝΑΝΑΙΑΣ - ΜΤΘ.ιε 21-28

του π. Νικ. Φαναριώτη - Εφημ. Ι.Ν. Οσίου Λουκά Πατρών για την   Κυριακή   29-01-12.

Ω γύναι μεγάλη σου η πίστις γενηθήτω σοι ως θέλεις.

Όλα  όσα γεγονότα συμβαίνουν στον πλανήτη Γη, είτε είναι φυσικά φαινόμενα είτε είναι θαύματα ή παραβολές ,είναι μηνύματα  (sms) , τα στέλνει ο Χριστός στους ανθρώπους , και μας καλεί να τα ανοίξουμε, για το καλό μας .

H σημερινή περικοπή αναφέρεται στις σχέσεις των γονέων με τα παιδιά δηλ. πώς οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά τους να βγουν στην κοινωνία χωρίς να παγιδευτούν. Μας παρουσιάζει στο πρόσωπο μιας γυναίκας ,τα τρία απαραίτητα εφόδια (όπλα) με τα οποία πρέπει να είναι εφοδιασμένοι  οι γονείς και ιδίως οι μητέρες, για να εκτελέσουν με επιτυχία την αποστολή τους. Και αυτά είναι:

Η ΠΙΣΤΙΣ,  η ΤΑΠΕΙΝΩΣΙΣ, και η ΠΡΟΣΕΥΧΗ.

 Μια  μητέρα πλησιάζει τον Χριστό, μια  που έχει πρόβλημα με το παιδί της, ελέησον με Κύριε, υιέ Δαυίδ ,η θυγάτηρ μου κακώς δαιμονίζεται. Δεν υπάρχει οικογένεια που να μην έχει πρόβλημα και μάλιστα με τα παιδιά  γιαυτό και δεν χρειάζεται απλή αλλά μεγάλη πίστις για να το αντιμετωπίσουμε, γιατί προσκρούει στην Ελευθερία  του παιδιού. Το πρόβλημα δεν είναι απλό και μόνον ο Χριστός μπορεί να  το λύσει. Ας παρακολουθήσουμε πως εκδηλώθηκε στη Χαναναία, μήπως και ωφεληθούμε .                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                              

Ο Χριστός  χρησιμοποίησε την θλίψη που ο ίδιος επέτρεψε σαν προσκλητήριο . Γι αυτό και άλλαξε δρόμο και πήγε προς τα εκεί. και εξελθών ο Ιησούς ανεχώρησεν εις τα μέρη Τύρου και Σιδώνος. Και ιδού γυνή Χαναναία από των ορίων εξελθούσα εκράυγασε αυτώ λέγουσα ελέησον με Κύριε, υιέ Δαβίδ, η  θυγάτηρ μου κακώς δαιμονίζεται.

Πολλές φορές χρησιμοποιεί γεγονότα της ζωής μας (ευχάριστα η δυσάρεστα) : για να μας φέρει κοντά του. Δυστυχώς η αναλογία είναι: (1: 1000.000), ΠΡΔΤ.  ο Άσωτος,  η Χαναναία … αλλά και ο καθένας από μας έχει να αναφέρει γεγονότα της ζωής του πού τον οδήγησαν στον Χριστόν. Ας την παρακολουθήσουμε :

Όταν ο Χριστός έφθασε στα μέρη εκείνα Τύρου και Σιδώνος (ειδωλολατρικά) η Χαναναία βγήκε από τα όρια για να τον συναντήσει.  Η γυναίκα αυτή δεν έχει σχέση με την Βίβλο, είναι ειδωλολάτρης , και  παρ΄ όλα αυτά γνώριζε το βιβλικό  όνομα του   Χριστού: υιός Δαβίδ. Δηλ. είχε μάθει και είχε πιστέψει ότι αυτός  πού συνάντησε ήταν ο ΜΕΣΣΙΑΣ .Και αυτό  δηλ.
Η πίστις  είναι το πρώτο. Αν δεν πιστεύεις  ότι ο Θεός είναι Παντοδύναμος, μπορεί ποτέ να αποτανθείς σ΄ αυτόν; Όχι ασφαλώς άρα πρέπει να πιστεύεις  σωστά σε ποιόν αποτείνεσαι.
Δεύτερον για να έχεις απάντηση η προσευχή σου, είναι απαραίτητο το ταπεινό φρόνημα. Και παρ΄ όλο ότι το πρόβλημα το είχε η θυγατέρα της, ζητάει έλεος για τον εαυτό της  ελέησόν με.  Δηλαδή εάν αυτή υποφέρει και το παιδί ταυτόχρονα βασανίζεται, εξ υπαιτιότητος της. Προφανώς παραδέχεται εν τη ταπεινώσει της, ότι αυτή  είναι η αιτία . Άρα υπάρχει και ή ταπείνωση πού στη συνέχεια θα εκδηλωθεί σε ύψιστο βαθμό. 
Έτσι και εδώ ,ενώ η Χαναναία χαλούσε τον κόσμο ο Χριστός σαν να μη συνέβαινε τίποτα  ουκ απεκρίθη αυτή λόγον, μέχρι του σημείου πού ενοχλήθηκαν και οι μαθητές  Απολύσον αυτήν  ότι κράζει όπισθεν ημών.  Ο δε αποκριθείς είπε : Ουκ απεστάλην, ειμί εις τα πρόβατα του οίκου Ισραήλ.  Η δε ελθούσα προσεκύνησε αυτώ λέγουσα, Κύριε βοήθει μοι.   ο δε αποκριθείς είπεν ούκ έστι καλόν λαβείν τον άρτον των τέκνων και βαλείν τοίς κυναρίοις.   Η δε είπε ναι Κύριε και γαρ τα κυνάρια εσθίει από των ψυχίων των πιπτόντων από της τραπέζης των κυρίων αυτών.   Είναι ένα καταπληκτικό  περιστατικό πού δεν εμφανίζεται άλλη φορά σε ολόκληρη την Καινή Διαθήκη .Εδώ δοκίμασε την πίστιν και την ταπείνωσιν της. Την μεν πίστιν διότι δεν υπολόγισε το αδιέξοδο μπροστά στο οποίο την έθεσε ο Χριστός , την δε ταπείνωσιν  διότι εδέχθη να την παρομοιάσει με σκυλάκι χωρίς να επαναστατήσει.                                                                                          

Το ίδιο   μπορεί να έχει συμβεί και σε μας, να παρακαλούμε και να μην απαντάει.
Πολλές φορές κτυπάμε του Χριστού μας την πόρτα και δεν ανοίγει. Μην πιστέψεις ότι δεν είναι μέσα. είναι πάντοτε μέσα και πάντοτε ακούει.  Μπορεί λοιπόν ο Χριστός να μην απαντά και να έχει τον λόγο του που δεν απαντά.  Επίμενε, κτύπα, ψάξε το γιατί  ο Χριστός είναι πάντα  in  εμείς είμαστε out. και μας γυμνάζει Είμαστε σε πόλεμο.  Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΓΕΦΥΡΩΜΑ  ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ  ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΑ .  Αυτός είναι ένας λόγος από τους πολλούς .Ένας  άλλος λόγος  που είναι και αντιαιρετικός : Πότε άκουσε ο Χριστός;  Όταν μπήκαν στη μέση οι Απόστολοι.  Όταν ο Χριστός φαίνεται ότι δεν ακούει θέλει να καταφύγουμε στους Αγίους, στην Παναγία , στον Άγιο της ημέρας, στον Άγιο που φέρει το όνομα μας , στον Άγιο που είναι πολιούχος της πόλης μας, στον άγιο έχει το επάγγελμα μας .Ας το ακούσουν αυτό : οι Προτεστάντες, Ιεχωβάδες,  Αιρετικοί.  που δεν παραδέχονται τους Άγίους , την Παναγία. Και τώρα :                

Η  ε ν  λ ε υ κ ώ   ε π ι τ  α  γ ή .

Ένας ακόμη λόγος (από τους πολλούς)  πού αργεί να μας ακούσει ο Χριστός κρύβεται μέσα στο ακόλουθο ανέκδοτο .

Ένας οδοιπόρος βάδιζε μέσα στο καταμεσήμερο εξαντλημένος από την ζέστη…Περνούσε μπροστά από ένα  αμπέλι φραγμένο, γεμάτο δροσερά σταφύλια. Διψασμένος  καθώς ήταν στάθηκε και τα κοίταζε, έτοιμος να πέσει κάτω . Ο ιδιοκτήτης από μέσα,φώναξε :

- Τι κάνεις εδώ ;

- Να.. τα κοιτάζω ..

- Μήπως θέλεις ένα; Περίμενε να σου δώσω, και εξαφανίστηκε .  Ο άνθρωπος περίμενε λίγο και έπειτα συνέχισε τον δρόμο του…οπότε άκουσε μια φωνή να τον καλεί:

- Γιατί έφυγες ;  Άργησα λίγο γιατί έψαχνα να βρω ένα καλάθι να σού βάλω μερικά σταφύλια  να πάρεις μαζί σου!! 

Αυτός είναι ο Χριστός .Όταν βεβαιώθηκε ότι η Χαναναία σκεπτόταν σωστά, βάδιζε σωστά, πίστευε σωστά, ενεργούσε σωστά, της ΥΠΕΓΡΑΨΕ ΕΝ ΛΕΥΚΩ ΕΠΙΤΑΓΗ . Αυτό σημαίνει ΤΟ  ΓΕΝΗΘΗΤΩ ΣΟΙ ΩΣ ΘΕΛΕΙΣ. (να γίνει καλά η κόρη σου, να μεγαλώσει, να την  σπουδάσεις, να την  παντρέψεις και ότι άλλο θέλεις εν λευκώ) το ίδιο και σε μας : 

Υπέρ εκ περισσού ων αιτούμεθα η νοούμεν.

                                            ΑΜΗΝ